`2/10, nie polecam`
~Krogulec i sp. z o.o.

od 19go ?

się czy nie lepiej przenieść tego tematu do VII-IX ze spoilerami. Tak było zawsze, wszystkie recki prequeli są w tym dziale...

A ja myślałem że to temat o recenzjach "fachowych" (prasowych itp) filmu.

Jest to dział pozwalający na spoilery, a temat zakłada, że będą tutaj recenzje użytkowników.

Nie ma jeszcze 19stego, ale ja właśnie wróciłem z seansu i nie wiem czy mogę pisać?

Nawet nie mam zamiaru specjalnie spojlerować, bo nie jest mi to potrzebne do recenzowania

-http://www.rottentomatoes.com/m/star_wars_episode_vii_the_force_awakens/?search=force%20awakens

Serwis zbierający recenzje "branżowe". Wskaźnik 97/100 - najwyższy w historii całej Sagi...

...najlepsza część SW? Coś nie chce mi się wierzyć, ale zobaczymy w piątek, jedno jest już pewne - z crapem się nie spotkamy.

https://www.youtube.com/watch?v=zBMW3y86cpo
Recenzja bez spolierów (koleś świetnie recenzuje filmy, polecam ogólnie cały kanał, rzeczy w zasadzie głównie nie związane z GW).
Ma wkrótce wstawić recenzję ze spoilerami.

czytam, że Parowski nie wszedł na prasowy pokaz, bo nie odpisał na maila, że będzie. Dostał zaproszenie, nie potwierdził, przyszedł, stał pod salą, laski od Disneja go nie wpuściły.

Popieprzone to wszystko, w gruncie rzeczy największy chyba od lat hype, zasłony dymne i zasieki z minami jak przed VIII cudem kinowego świata... a człowiek, który promował SW zanim było modne odszedł z kwitkiem.

Miara obecnych czasów

UWAGA NA EW. SPOILERY - mogą się trafić, nie są oznaczone, aczkolwiek starałem się unikać za wszelką cenę!

W Finlandii premiera EVII odbyła się dzisiaj, czyli 16 grudnia.
Zanim się wypowiem na temat moich wrażeń, pozwolę sobie na kilka słów wstępu.


WSTĘP:
Po pierwsze, zapewne niektórzy z was pamiętają, że zarzekałem się, że nie pójdę do kina na The Force Awakens. Nie chciałem płacić Disneyowi za zamordowanie EU. Częściowo to spełniłem, bo za bilet nie płaciłem. Bilet miałem za darmo, szczegóły nie są istotne, ale ważne, że sumienie mam czyste

Po drugie, czytając recenzję wydaje mi się, że warto znać nastawienie do filmu autora tejże recenzji.
Nigdy nie ukrywałem, że byłem przeciwnikiem przejęcia SW przez Disneya oraz, że nie wróżę dobrze EVII. Im dalej w las tym negatywniej byłem nastawiony. Następnie jednak obejrzałem wszystkie teasery i trailery, które wg mnie były bardzo dobre i moje nastawienie się zmieniło. Liczyłem na przynajmniej dobry film SF. Niekoniecznie dobrą historię SW, bo wg mnie to jest niemożliwe po uśmierceniu EU, ale zwyczajnie dobry film. Tak, jak w mojej opinii J.J. Abrams wykonał kawał niezłej roboty ze Star Trekami. W ogóle nie pamiętam tych filmów, ale oglądało mi się przyjemnie.

Wreszcie dwie ostatnie kwestie. Zdecydowałem się pójść do kina, bo przy wcześniejszej premierze w Finlandii miałem szanse uniknąć jakichkolwiek "nacisków emocjonalnych" ze strony innych widzów, czy recenzentów. Ale do samego końca obawiałem się, że będzie to film dla 11-16 latków (maksymalnie) z tonami nostalgii, co by rodzicie tych nastolatków też byli zadowoleni.

RECENZJA WŁAŚCIWA:
Moja opinia o filmie, takie mam wielkie wrażenie, będzie bardzo odosobniona. Dlaczego? Film mnie zaskoczył bardzo. Czegoś tak złego i niejakiego się nie spodziewałem. Nawet nie wiem od czego zacząć?

1. Postacie
Nowe postacie są nijakie, nawet nie są denerwujące, po prostu są nijakie, źle napisane i jeszcze gorzej zagrane. Chociaż w kwestii gry aktorskiej są może ze dwa wyjątki.
Na kilka nowych postaci zabrakło czasu, kilka jest zwyczajnie słabych

Wydawało się wam, że Jacen Solo w powieściach był postacią żałosną (nie mylić z tragiczną!), to jeszcze nie widzieliście Kylo Rena. Nieważne czy jest w swojej odpustowej (moim zdaniem) i niepotrzebnej masce, czy straszy widownie swoją twarzą beztalencia aktorskiego, jest źle. Bardzo źle.

Fin? Jakby to powiedzieć? Widzieliście teasery i trailery gdzie wyskakuje znikąd, biega, poci się i jest zdyszany? To by było na tyle. Jakoś specjalnie więcej nie ma sensu o nim pisać.

Rey - taki młody Luke połączony z młodym Hanem. Brak oryginalności, kilka głupawych scen plus wiele scen będących kalką OT.

Najwyższy Przywódca Snoke - hmm? komuś się chyba filmy pomyliły? Ork z Władcy Pierścieni? Niewiele mogę o nim powiedzieć. Na razie postać nijaka, w najlepszym wypadku. W najgorszym, "przedobrzona". Ale tak to jest jak się kasuje EU i robi EVII w próżni fabularnej i następnie trzeba na siłę wymyślać tego złego.

Poe - pozytywny gość - w rozumieniu, że dużo się śmieje i wszystkich lubi. Dobrze lata i strzela... i to by było na tyle. Na więcej zabrakło czasu (pomysłu?)

BB8 - jak na SW przystało, android jest bardzo fajny. Zabawny słodziak.

Kilka słów o starych postaciach. Nie mogę się oprzeć wrażeniu, że wszystkie orginalne postacie zostały wrzucone do filmu na siłę, co by się widownia ucieszyła. W efekcie zabrakło czasu na cokolwiek. To chyba przypadłość Disneya/Marvela - napakować do filmu jak najwięcej bohaterów, może nikt nie zauważy, że nie było czasu na ich stworzenie.

3. Efekty, scenografia, planety, itp.
Chyba dla nikogo nie jest zaskoczeniem, że EVII nie wniósł nic orginalnego w kwestii światów i lokacji. Jest pustynia, śnieg, las, tylko z nowymi nazwami, nowa super broń i oczywiście Sokół Millenium, Gwiezdne Niszczyciele, X-Wingi i T-Fightery (T-Fightery wyglądają na wersje z odzysku w porównaniu z tymi z OT).

Efekty specjalne są bardzo dobre, aczkolwiek np. Najwyższy Przywódca Snoke wyglądał bardzo komputerowo i sztucznie.

Jeśli chodzi o lokacje to dodam jeszcze, że jakoś zabrakło mi w nich tego czegoś, tej gwiezdnowojenności. Oczywiście nie zawsze - cmentarzysko Niszczycieli to klasa sama w sobie.

Oczywiście gdzie się dało i wszędzie indziej mamy przebłyski/flary - idź się lecz J.J.!
I jest jeszcze scena walki na miecze. Ta walka nie ma sensu od samego początku, a choreografia woła o pomstę do nieba. Przynajmniej w porównaniu do EIII.

4. Fabuła, czyli najważniejsze.
Kilka spoilerów się może trafić!
W mojej opinii fabuła jest bardzo słaba. Dostałem dokładnie tego czego się bałem, czyli "film dla 11-16 latków (maksymalnie) z tonami nostalgii, co by rodzicie tych nastolatków też byli zadowoleni". Jestem rozczarowany, rozgoryczony i niezmiernie zły, że dla tego czegoś czym jest EVII uwalono całe EU.

Film jest prymitywną kalką Nowej Nadziei z toną prostackich rozwiązań, ew. idiotycznych rozwiązań. Po mniej więcej 30 minutach wiadomo bardzo dokładnie jak się film zakończy. Mnóstwo nachalnego i nieśmiesznego humoru, całe fragmenty filmu to bardzo słabe dialogii lub jeszcze gorzej - zlepki niemalże przypadkowych scen. Na każdym kroku scenarzyści kopiowali Nową Nadziję i robili nieudolne, infantylne nawiązania do tejże. Z drugiej strony na prawdę wyczuwa się, że fabuła filmu jest zawieszona w próżni. W czasach OT, EU raczkowało lub nieistniało, a jednak było dużo dialogów opisujących z pozoru nieistotne wydarzenie. Takie dialogii budowały historie. W NT na każdym kroku można było znaleźć nawiązania do EU. W EVII tego nie ma. Kompletna próżnia. Żadnych nazw, żadnych wydarzeń. Dobrze chociaż, że nowi bohaterowie mają imiona! I jedna planeta ma nazwę…

Nie będę się zagłębiał w te fragmenty, które miały być zaskakujące, bo one będą zaskakujące chyba tylko dla tych, którzy poza trailerami nic nie wiedzą o EVII. Są dwa elementy fabuły, które można uznać za niespodziewane lub szokujące. Nie wiem czy to kwestia tego, że na tym etapie już marudzę na wszystko, czy tego, że przynajmniej jednego się domyśliłem, ale nie zrobiły na mnie wrażenia.


PODSUMOWANIE
Jeszcze w trakcie oglądania próbowałem znaleźć coś co mi się podobało. Cokolwiek, bo przecież fabuła mnie w całości zawiodła, postacie są słabe, świat pusty i brak mu jakiekolwiek polotu, czy orginalności.

I być może w tym jest problem, przynajmniej dla mnie. Oczekiwałem dobrego filmu z orginalną fabułą. Nowych Gwiezdnych Wojen. Mogę się nie zgadzać z uśmierceniem EU, ale liczyłem na coś świeżego, coś co może jednak utrzyma mnie przy tym "zrestartowanym" świecie. Otrzymałem nic innego niż prymitywny skok na kasę, słabą kopię filmu z 1977 roku. Otrzymałem kolejne Disneyowe/Marvelowe "niewiadomo co" o "niewiadomo czym", naćkane toną nijakich bohaterów i groteskowych (w bardzo negatywnym tego słowa znaczeniu) antybohaterów. Ot, taki co najwyżej przeciętny fanfilm...


Polecam obejrzeć film, bo wiem, że wielu z was się spodoba. Macie kompletnie inne oczekiwania, niektórzy z was nigdy nie poznali EU, inni nigdy nie polubili EU. Może to też kwestia wieku. Może gdybym był z 10 lat młodszy to bym "łyknął" EVII bez zająknięcia.

Szkoda tylko, że nie trzeba nawet wybierać najlepszych pozycji z EU, wystarczy coś przeciętnego, by znaleźć historie bardziej orginalne, ciekawsze z lepiej narysowanymi bohaterami. I oczywiście czytając powieści nie trzeba się męczyć z drewnianymi aktorami. Lub takimi, którym już się nie chce.

PS. Muzyka oczywiście była bardzo dobra, ale motym przewodni nie zapadł mi w pamięci. Zdecydowanie inaczej niż po obejrzeniu The Phantom Manace czy Revenge of the Sith.

http://www.filmweb.pl/reviews/Nowy+porz%C4%85dek-18132 - recenzja filmwebu, od Walkiewicza - kto nie zna, temu wyjaśnię - bardzo surowy, potrafi zbesztać film z każdej strony, bardzo czepialski (i bardzo dobry) recenzent.

"Siódmy epizod sagi to napakowany akcją i humorem rollercoaster. Warto było czekać na takie "Gwiezdne wojny"

"wspaniale zainscenizowany pojedynek na miecze świetlne w ośnieżonym lesie, są szczyptą poezji w prozie pełnej szalonych ucieczek i powietrznych bitew. Wszystkie jednak udowadniają, że warto było czekać na to przebudzenie. Nawet jeśli trwało trzydzieści lat z okładem"

Ocena: 8/10.

Ten film jest dobry

Nowy "epizod" bo w gruncie rzeczy nie wiemy czy to jest nowy epizod czy po prostu jest to The Force Awakens. Z fabularnego punktu widzenia nam nadzieję, że TFA to jednak jakiś wstęp do nowej trylogii i że faktycznie za kilka lat otrzymamy produkt, który faktycznie będzie można nazwać Epizod VII, VIII i IX.
Pod względem fabularnym nie ma co ukrywać jest źle a nawet bardzo źle. Jest to w zasadzie kopiuj wklej z EIV i to by było nawet samo w sobie ok ale nie jest ponieważ po prawdzie fabuła TFA jest zlepkiem motywów z ANH i ESB. No i wyszło to tragicznie bardzo tragicznie. Patrząc trzeźwym okiem i olewając cały ten sztucznie pompowany hype dostaliśmy stricte marvelowski miszmasz akcji, wątków i postaci i tyle nic więcej. Z całą pewnością nie jest to nowa jakość SW czy historia z tegoż universum tylko odgrzewany kotlet, w którym ta magia SW jeszcze jest ale niestety bardzo mocno zanika i to widać. Ale cóż jakie pokolenie taka legenda. Powtórzę to raz jeszcze: żywię głęboką nadzieję, że TFA to tylko wstep do właściwej trylogii ponieważ inaczej cytując klasyka "umarł w butach".
Natomiast z rzeczy pozytywnych trzeba uczciwie zauważyć że oprawa audiowizualna zdecydowanie robi robotę. Efekty specjalne są genialne, lokacje przedstawione są po mistrzowsku a sama muzyka to po prostu miód na serce i uszy.
Co zasługuje na szczególną pochwałę to coś co można powiedzieć o bardzo nie wielkiej ilość filmów. A mianowicie na każdym kroku widać gigantyczne zaangażowanie calej ekipy projektu. Dostali do rąk słabiutki scenariusz i dali z siebie 200% aby zrobić dobry film i to im wyszło. Rzadkością jest aby technikalia były lepsze od gotowego produktu a w tym filmie tak jest i przed tą ekipą należy chylić czoła. Uratowali oni film który na starcie pogrzebał scenariusz. Szczere gratulacje Panie i Panowie.
Podsumowując oceniam film w miarę pozytywnie. Dzięki ekipie JJ`a film zasługuje na 6.5... a co tam na 7 punktów na 10. Jedynie ekipa od scenariusza za czas na kopiowanie i wklejanie i mixowanie E IV i V za czas poświęcony na swoje działania otrzymuje ocenę 2 z plusem.

poniższą recenzję (spoilerową na maksa)

-http://www.americanthinker.com/blog/2015/12/the_most_spoilerific_review_of_emthe_force_awakensem.html

http://cdn.memegenerator.es/imagenes/memes/full/3/16/3160388.jpg

A ja idę spać. Branoc.

(spoilery!!!)

http://i.imgur.com/k7So4oG.jpg

Dziękuje wracam do legends.

Śmieszny film.


Niepozdrawiam.

Tragedia i inne tego typu słowa idealnie opiszą ten film. Ja naprawdę nie spodziewałem się dużo chciałem lekki przygodowy film, ale jak koledzy wyżej napisali, scenariusz został spie*dolny na maksa. Narazie nic więcej nie napisze bo trzeba pospać.

Do wszystkich którzy jeszcze nie poszli a mają wątpliwości: Nie idzie.

Więcej jutro na chłodno

Brak słów, łzy, radość, nadzieja, czy epizod VII był wtórny, był, czy jest, to wadą, nope, skąd, że znowu, to najlepsze, co mogłem dostać. Star Wars, to nie legendy, Star Wars naprawdę istnieje! MTFBWY!


Ps. No cóż, siedem dni, siedem seansów, a hejterzy niech sobie ględzą, jeszcze się taki nie narodził, co by wszystkim dogodził, oni nerwosol, a ja kolejny seans !

Nic wiecej. Film do ucieczki z jakku jeszcze mi sie podobal ale po tym robi sie taki burdel ze nie da sie nadazyc za niczym. Praktycznie nie znam tych postaci po wyjsciu z kina, tak jakbym obeirzal dwugodzinny trailer. Ten caly finn to nowy jar jar. Pomijam kwestie hajpowanej phasmy i co sie z nia stalo bo to jakas kpina. Dla mnie akurat na plus kylo ren. Nie wiem jakos spodobala mi sie ta postac. Na 21 kolejny seans juz bez emocji, moze bedzie wiecej pozytywow.

Jestem tu nowy wiec witam wszystkich.

Bardzo przepraszam, że marudziłem na prequele. Jak widać, może być gorzej.

Przy okazji pragnę wszystkich powitać, to mój pierwszy post .
Uważam, że na film można patrzeć trojako.

1. ujęcie - patrząc jak na film stand-alone. Jest akcja, doskonała muzyka, efekty. Film sci-fi połączony z akcją - dobry z plusem.
2. ujęcie - patrząc na ten film jako część sagi filmowej - wypada średnio, mówiąc delikatnie. Ratuje na pewno muzyka, doskonałe granie ról przez Forda i Fisher.
3. ujęcie - patrząc na film w ujęciu całego lore. To jest gwałt na SW. Wywalać do kosza Thrawna, Yuuzhan Vongów dla takiego EVII? Słaby pomysł.

Ja od dziecka jestem zarażony miłością do SW, czytałem książki, grałem w gry osadzone w uniwersum, interesowałem się tematyką. Uważam, że fabularnie (pomijając kalkomanię z Nowej Nadziei i odwrócenie o 180 stopni sceny o trudnych relacjach ojca z synem) film jest brutalnie, jak nasza granica w okolicach Przemyśla, jakby nożem, oderżnięty od reszty sagi. Bagatelka, 30 lat po śmierci Palpatine`a, ni cholery nie wiemy co się działo. Czyli co? Imperium po bitwie o Endor, z całą machiną biurokratyczną, kontrolujące lwią część Galaktyki, po prostu się rozleciało? Z drugiej strony - bum z działka w planetę i nagle nie mamy Nowej Republiki? Cała flota stacjonowała w jednym miejscu? Strasznie nietrwałe są te sagowe supermocarstwa, skoro jedno uderzenie jest w stanie je rozwalić.
Przez 30 lat Luke dalej jest jedynym Jedi? Nie mówię, że ich mają być zastępy, ale bez przesady..
No i sam Luke. Zbawca Rebelii, teraz koczuje sobie na planecie Szkocja i wiedzie żywot smutnego menela?
Twórcy filmu i cały hype jarał się powrotem trójki bohaterów ze Starej Trylogii. Jednego zabili, a drugi nie powiedział ani słowa. Tylko Leia została jakoś zagospodarowana.
Poza tym- wydawało mi się, że saga SW to saga Skywalkerów. Kim jest ta dziewczynka? Zaginioną córką Luke`a? No ludzie..
Czarny charakter - początek spoilera BEN Solo koniec spoilera. Imię jakoś tak niezbyt pasuje, a sama postać zagrana tragicznie. I wymyślona tragicznie. Reanimowany Vader - zbuntowany nastolatek.
Tyle ode mnie. Szkoda, że nie było nawet mrugnięcia okiem do osób znających EU (przepraszam, Legends). Nic. Poszło do kosza. Dlatego chyba będę dalej uznawał Legends za kanon, a nowy kanon - za Legends .
Pozdrawiam serdecznie.

"Kto się napił starego wina, nie chce potem młodego – mówi bowiem: »Stare jest lepsze«”. Podobnie jest z SW.
W tego typu sytuacji - jak ukazanie się kolejnego epizodu SW - oczekiwania są przesadnie rozbujane i niemożliwe do spełnienia. Stary schemat: Oczekiwania vs Rzeczywistość.
Cieszmy się tym filmem!

Przepraszam, ale przypomniało mi się, a nie widzę tu możliwości edycji.
Jedyne co mogłoby jakoś ratować linię fabularną, to jakoś sensownie zagospodarować głównego bad guya, czyli Snope`a (w ogóle co to za imię?! Od razu powinien być Snoop). Byłoby ciekawie, gdyby tą postacią stworzyli jakąś klamrę między EVII, a resztą filmów. Zrobienie z tego pana Plagueisa, widząc resztę fabuły, byłoby chyba najbardziej odkrywczym dokonaniem.

Dobra, przez przypadek mi się wysłała poprzednia wiadomość z samym tytułem to już dokończę bo nie widzę możliwości edycji. Czy te wszystkie Wasze negatywne opinie to trolling? Rozumiem że film mógł się komuś nie podobać, ale znowu bez przesady. Nazywanie go gorszym od prequeli to już jakaś herezja, albo zaawansowana ślepota Mi się podobało, oczekiwałem fajnego filmu i taki dostałem. Abrams z ekipą nie wymyślił na nowo koła, ale też nie zrujnował uniwersum jak czytam w opiniach zagorzałych fanów starego kanonu. Postacie słabo zagrane? Serio? Nie będę się tu rozpisywał bo wiem że zostanę zniszczony przez Was, ale napiszę tylko informację że film jest świetnie zmontowany, nie zawiodłem się i na pewno pójdę drugi raz, a teraz możecie wrócić do hejtowania

Wkleję to samo co rzuciłem na FB i M`y:
...wychodząc z kina miałem poczucia zajefajnej zabawy i kupy frajdy z filmu oraz jakieś zastrzeżenia. Po dojściu do domu (2,5h spacerku xD) za cholerę nie pamiętam jakie to były zastrzeżenia. Ale frajda wciąż trzyma i ogromniaste podkręcenie i tak cały czas dość nakręconego przecież nerdyzmu nastąpiło. Lubię to : - )

Jest MOC.

A wszystkim marudom dziękujemy, a kusz, a kysz wylewać pomyje gdzie indziej!

Całkiem ok. Ale liczyłem chociaż na retrospekcję o upadku akademii Luke`a. Zakonczenie tez takie... duzo lepiej byloby gdyby wzial od niej ten miecz a nie tylko gapił sie. Snoke wygląda jak Azog albo Gothmog z Lotr. Nie rozumiem tez dlaczego najwyzszy porzadek nie moze spocząć dopóki nie zabije Luke`a. A zniszczenie Courusant? E tam rozwaliło sie, nikt nawet o tym nie wspomniał. I kim była postać von Sydowa? Dziwnie się to oglądało trochę jak nie gwiezdne wojny.

Dobra, przespałem się i postanowiłem przelać swoje przemyślenia już trochę chłodniejszym okiem na klawiaturę. Modne jest ostatnio punktowanie wypowiedzi, więc i ja tak zrobię. Zacznę od tego, co mi się podobało:

1. Strona wizualna filmu - jest kapitalnie. Praktyczne efekty specjalne to jest to, czego potrzebuje dziś kino. Film wygląda rewelacyjnie, każda lokacja jest dokładnie odwzorowana, szczegółowa i wiarygodna. Kolorystyka, oświetlenie i inne tego typu bzdety zrobiły na mnie spore wrażenie. Widać, że panowie się przyłożyli w tej kwestii bo film jest jak z obrazka. Wtedy, kiedy ma być zimno - jest zimno. Kiedy mają szumieć knieje i mamy czuć wiatr we włosach - dokładnie tak jest. Myślę, że idealnym podsumowaniem strony wizualnej tego filmu jest scena ucieczki Sokołem z Jakku. Zbierałem szczękę z podłogi w kinie.

2. Smaczki i nawiązania - wow, ale tego było! Ktoś tu odrobił zadanie domowe i powciskał mnóstwo nawiązań, zwłaszcza do OT. Chyba byłem jedyną osobą w kinie, której się morda ucieszyła podczas dialogu szturmowców o "nowym T-17, który wszyscy chwalą, a tak naprawdę to złom". Tekstów przypominających o genezie SW było zdecydowanie więcej, ale ten zapadł mi najbardziej w pamięć. Dodam jeszcze tylko przelot kanionem w stacji Starkiller czy maski tlenowe na Sokole.

3. Han Solo i Sokół Millenium - Tu nie ma nawet co opisywać. Ford w formie i tak naprawdę w wielu momentach ciągnie ten film swoją charyzmą i podejściem do postaci. Han chyba jednak zbytnio się nie zmienił - to dalej gwiezdny awanturnik, którego pokochaliśmy w OT. Wisi sporo kasy gangsterom, robi lewe interesy sprzedając niebezpieczne stworzenia, najpierw strzela a potem pyta. This is a hero we need!

4. Mądre i ciekawe rozwiązania fabularne - pewnie wielu z Was myślało sobie "po jaką cholerę The First Order znów korzysta z TIE Fighterów, skoro poniosły one klęskę na całej linii podczas Wojny Domowej?" a tu miłe zaskoczenie, bo TIE zostały ciekawie przeprojektowane (dwuosobowa kabina, działko na rufie, system podtrzymywania życia), ekstra! Pomysł z praniem mózgu Szturmowcom też wydaje się być ciekawy, ale mało jeszcze o nim wiemy.

5. Otwieranie wątków i poszerzanie horyzontów - płynnie przechodząc z punktu 4, mamy świetne zawiązanie dla naprawdę wielu ciekawych wątków. Dużo historii jest tylko wspomnianych, nawet bez podawania genezy danych zajść. Indoktrynacja Szturmowców, skąd wziął się The Resistance, kim jest Snooke, jak to się stało, że Kylo wybił wszystkich Jedi, kim byli rodzice Rey itd itp. To są wszystko genialne materiały na rozwój EU! Zacierałem rączki na myśl o wczytaniu się w te wszystkie historie, które doprowadziły do wydarzeń ukazanych w TFA.

Teraz niektórzy fani powinni wyjść z pokoju, bo będzie rzucanie mięsem, czyli w skrócie to, co mi nie podeszło w TFA:

1.Historia, fabuła, scenariusz - leżę i kwiczę. Ten film to nie jest sequel. To remake ANH z dodatkami motywów z TESB i ROTJ. Panowie scenarzyści, ja wiem, że Gwiazda Śmierci to symbol, ale trzeci raz z rzędu to samo...? Gdyby po wyjściu z kina ktoś mnie poprosił o streszczenie tego filmu, to miałbym z tym spory problem. Latanie z jednego miejsca na drugie przypomina mi bardziej wykonywanie questów w KotORze, niż dobrze przemyślaną historię. Trudno mi zrozumieć, co takiego chciał opowiedzieć tym filmem J.J. Abrams. Czyja to jest historia? O kim opowiada? Wiele rzeczy logicznie nie trzyma się tutaj kupy! Złomiarka, która przez całe życie próbuje przeżyć od pierwszego do pierwszego, nagle dostaje do ręki miecz świetlny i pokonuje największego Sitha galaktyki? Gwiazda Śmierci 3? Przykro mi, ale historia została położona po całości. Scenariusz do Złotej Maliny.

2. Kylo Ren - nie spodziewałem się, że dla tej postaci powstanie osobny punkt, a już w ogóle nie myślałem, że znajdzie się on w minusach filmu. Nie zrozumcie mnie źle, Kylo na początku filmu jest świetny! Intryguje, ciekawi, trochę przeraża, nie mogłem się doczekać kolejnych scen z jego udziałem! Momenty, kiedy wpadał w furię były obłędne, byłem totalnie zauroczony tą postacią i czułem wielką dumę, że tego wieczora siedziałem w kinie w koszulce z jego podobizną!



Do czasu aż zdjął maskę i czar prysł. Mam wrażenie, że wraz z ukazaniem twarzy, postaci po prostu odpadły jaja. Serio? Tak właśnie wygląda największy Badass galaktyki? To ma być postrach wszystkich obywateli Nowej Republiki? Gość, który wyglądem bardziej przypomina ucznia miejscowego liceum? Okej, pomyślałem sobie, przecież nie musi wyglądać jak Terminator, może się tylko uprzedzam. Ale z minuty na minutę było gorzej. Zamiast złej postaci dostajemy jakąś ciapę, która nie wiadomo jakim sposobem, została liderem The First Orderu. Kylo jest rozchwianym emocjonalnie chłopaczkiem, który wygląda i brzmi fatalnie. Jego niektóre kwestie są na poziomie "szorstkiego piasku" z Ataku Klonów! Nie wiem kto dobierał tego aktora do roli, ale raczej nie podołał swojemu zadaniu. Kiedy rozpłakiwał się na moście stacji Starkiller, słyszałem westchnienia zawodu i śmiechy politowania na sali kinowej. Tej postaci brak celu istnienia oraz motywu do czegokolwiek. Proszenie Dartha Vadera o to, by nie dopuszczał do niego przebłysków Jasnej Strony było żałośnie pozbawione sensu. "Muszę być zły do szpiku kości, bo jak nie, to... yyy, no po prostu muszę być zły i kropka!". Adam Driver położył tę postać, po zdjęciu maski, jak łan zboża. Obyśmy dostali w kolejnych epizodach jakiś lepszy czarny charakter.

3. Nowe postaci - oprócz Rey i Finna nie było w tym filmie nowych bohaterów Gwiezdnej Sagi. Nie było i kropka. O większości z nich wiemy tylko tyle jak się nazywają i nic więcej. Poe to Poe, no i jest pilotem Resistance. Fajnie. Coś jeszcze? Kapitan Phasma ma w sumie jakieś 25 sekund czasu ekranowego, a sama postać jest jakaś nudna i miałka. Max von Sydow również nie istnieje. Wszyscy ci bohaterowie byli przedstawiani przynajmniej jako postaci drugoplanowe, a w filmie okazały się tłem, statystami. Jedynym bohaterem wartym mojej uwagi była Maz. Liczę na to, że nie zginęła w nalocie na swoją siedzibę.

4. Za mało Gwiezdnych Wojen w Gwiezdnych Wojnach - tytuł mówi sam za siebie. Kiedy bohaterowie wchodzili do kantyny Maz, liczyłem na znajome twarze, lubiane rasy i przedstawicieli świata SW jaki zdążyliśmy poznać. Nic z tych rzeczy. Twórcy chyba nie do końca trafili w moje gusta jeśli chodzi o zaludnienie galaktyki i to, jak widzą świat Gwiezdnych Wojen. Dla mnie ten film nie ma magii SW.

5. Brak dramaturgii - można wiele rzeczy powiedzieć o tym filmie, ale na pewno nie to, że trzymał w napięciu. Okej, scena ojcobójstwa była przejmująca, ale przez resztę filmu ani razu nie martwiłem się o losy głównych bohaterów. Nawet scena użycia broni Starkiller nie miała w sobie ani odrobiny z tego, co przeżywaliśmy podczas niszczenia Alderaana.

6. Inne, mniejsze pierdoły, które mi psuły film - fatalna gra aktorska oficerów The First Order, finałowa bitwa kosmiczna, która praktycznie nie istniała, Snoke wyglądający jak ork z Hobbita...
-----------------------------------

Chciałem dać temu filmowi szansę. Od miesiąca chodziłem jak nakręcony i poddałem się prądowi rzeki, którą uwolnił Disney wraz ze zbliżającą się premierą filmu. Byłem wśród tych, którzy klaskali na sali kinowej, kiedy pojawiło się logo Lucasfilm. Niestety, film mnie chyba trochę zawiódł. Zupełnie nie tego oczekiwałem od kontynuacji największej sagi S-F w dziejach. Liczę jednak na to, że będą to pierwsze śliwki robaczywki i kolejne filmy będą o wiele lepsze. A dziś ode mnie

5.5/10

i umieszczenie TFA w hierarchii najlepszych filmów SW w następującej konfiguracji:

TESB > ROTJ > ANH = ROTS >> TFA > TPM > AOTC

No właśnie, ciągle pikawa po premierze, nie wiem do końca dlaczego, ale jest. Czy, aby może jakieś wątpliwości, mieszane uczucia, etc., czy to może tyle zachwytu?

O stronie technicznej nie ma co wspominać, bo wymiata i dużo z nas to widziało. Jest mnóstwo nawiązań wizualnych, co łezkę w oku budzi. Są i oczywiście momenty infantylne i trochę głupie, ale definitywnie potwierdzę/zaprzeczę taki osąd po kilku seansach, bo jak to bywało przy dotychczasowych premierach trzeba trochę powalczyć z kinowym fotelem.

Póki co pozytyw

Recenzja: STAR WARS, Episode VII, The Force Awakens
(bez spoilerów)

Na wszystkie gwiazdy Galaktyki! Wstyd i hańba dla najwspanialszego Universum w historii światowej kultury. Disney zdobył się na kupienie marki za astronomiczną sumę, dorównującą kosztom budowy makiety Gwiazdy Śmierci i... odwalił fuszerkę.

Ale od początku.

"I have a bad feeling about this".
Kiedy ogłoszono, że powstanie kolejna Trylogia SW, cały zorganizowany świat fanów (nie mówię o osobach zainteresowanych, czyli tych, które wracały do SW, gdy coś się wokół nich działo) apelował, aby nowe filmy pozostały w zgodzie z Expanded Universe. Tworzony od 1978 roku wszechświat, obok kolejno powstających epizodów sagi, rósł i ewoluował na oczach pokoleń fanów. Setki, jeśli nie tysiące ludzi stworzyło niewyobrażalnie rozbudowany, opisany (a jednocześnie jak pełny luk, pozwalających na dalszą rozbudowę) wycinek naszego wszechświata. I nagle przyszedł Disney i... wyrzucił do kosza pracę tychże zastępów. A byli wśród nich autorzy książek, komiksów, gier, karcianek, modeli, itd. Nagle to, czym My, Fani a nawet Fanatycy, karmiliśmy nasze serca i dusze wyrzucono do kosza, nadając temu miano "Legend Universum STAR WARS".
W związku z tym już od początku byłem sceptycznie nastawiony. Ale ostatnie tygodnie, a zwłaszcza dni zaczęły mnie pozytywnie nakręcać. Zacząłem liczyć na nowe otwarcie, na rozpisanie historii od nowa. A co dostałem? No właśnie...

"-You came in here, but didn`t you have a plan for getting out?
-He`s the brains, sweetheart!"
Fabuła nowej części, gdyby chłodno na nią spojrzeć, to... kalka z poprzednich części. Głównie kopiowano z Nowej Nadziei, ale nie zabrakło NIE ODNIESIEŃ, ALE EWIDENTNYCH KALEK z V, VI czy trochę III części. Oryginalnego w fabule jest niewiele, a i tak upchnięte to w sekwencję scen znanych nam z poprzednich epizodów. Coś, co miało dać nowe otwarcie okazało się rozdmuchaną do granic wybuchającej supernowej kompilacją kultowych scen z 1977, 1980 i 1983 roku.
Nie udało się też autorom uciec od przenoszenia wątku z najnowszego Indiany Jonesa. "Wąteczek" Hana i Lei to kalka z tamtego filmu. I to bardzo dosłowna, gdyż w obu główną rolę gra Harrison Ford. Jak dla mnie, zabrakło generalnie jakiegoś mózgu, który by wymyślił plan dla tego filmu.

"You know, I think that R2 unit we bought may have been stolen."
Kolejną kwestią jest ponowny ukłon do dosyć młodej widowni. Postać robota BB-8 rodem z produkcji Disney-Pixar. Trochę mnie uderzyło, chociaż nie powiem, żeby raziło. Mnie osobiście nie do końca pasował, ale myślę, że jestem w stanie się doń przekonać. Na pewno lepsza niż Jar Jar Binks. I coś, co w zakresie kreacji mnie zaskoczyło, to postać Wielkiego Jakmutam (z tych emocji nie pamiętam nawet), przywódcy Porządku - na wszystkie Demony Xendoru, toż to jeden z orków z Władcy Pierścieni!!! Wszechświat SW zawsze słynął z tworzenia nowych, oryginalnych elementów swojego wszechświata, a tu nawet nie pokuszono się o jakikolwiek wymysł czegoś nowego. Kolejna ewidentna kopia.

"That sounds like an R2 unit in there!"
Sama muzyka nie powaliła na kolana, jest na pewno dobra (w końcu John Williams), ale żeby czymś zaskoczyła, to nie powiem. Choć część linii melodycznej (że o sposobie prowadzenia pewnych sekwencji ujęć nie wspomnę) przypominała mi tę znaną z Harry`ego Pottera. Czyżby znów ukłon w stronę młodej publiczności?

"Now this is pod racing! (...) I know we`re in trouble, just hang on!"
Dużo pozytywniej muszę się natomiast wypowiedzieć o efektach, czy grze aktorskiej. Sam zakres komputerowej ingerencji jest owszem widoczny, ale nie razi. Wpasowuje się w konwencję, natomiast jakość należy ocenić wysoko. Aktorzy kompletnie mi nieznani, którzy w dużej części prowadzą ten film są miejscami nieźli. I chociaż główny schwarzcharakter jak dla mnie kompletnym nieporozumieniem - mam na myśli grę, czy "soczystość" postaci, to pozytywnie odbieram wprowadzenie częstszego humoru do dialogów, zerwanie z konwencją "księżniczki" u głównej bohaterki. Także tu duży plus. Jednak co tu ukrywać, stara gwardia, a zwłaszcza wspaniały Harrison Ford był bezkonkurencyjny.

"I don`t know. I feel like..."
Na koniec klimat - to, czym wielu się zachwyca. Powiem krótko. Jeśli się kopiuje sceny z kultowej, klasycznej Trylogii trudno nie skopiować ich niepowtarzalnego charakteru, czy klimatu. Aczkolwiek w pewnych scenach go odrobinę zabrakło. Nie powalały one, kiedy powinny. Jednakowoż, trudno mi zachwycić się klimatem, którego nie stworzył TEN film, ale poprzednie, które w nim skompilowano (chyba ta fraza już się raz przewinęła). Myślę, że kompletnym sknoceniem byłoby, gdyby film go w ogóle nie miał. Jednak moim zdaniem to i tak upokarzające, co stało się z sagą. Ten film jest dla mnie jednak wielkim nieporozumieniem. Wolę włączyć sobie klasyczną Trylogię (chyba nawet to zrobię, aby odwyknąć) i będę czuł prawdziwy klimat i pierwotną fabułę. Podsumowując, jeśli czerpie się z kultowej, klasycznej Trylogii kolejne sceny, to trudno nie utrzymać ich klimatu. Ale na samej kopii wybitnego oryginału nie da się zbudować nowej legendy.

"Judge me by size do you? And well, you should not".
Dlatego wybiorę się na niego na pewno jeszcze raz, aby trochę chłodniejszym okiem go ocenić. W końcu recenzja pisana jest na świeżo.

Niech Moc będzie z Nami !

TFA spokojnie przebił Nową Nadzieję i Powrót Jedi, aktorstwo póki co najlepsze z całej sagi, nowa trójka już po jednym filmie jest równie dobra co Han, Leia i Luke.
Wszystko utrzymane w nowym bardziej przygodowym stylu, łącznie z muzyką która jest naprawdę dobra mimo różnych opinii.
Wsiąkłem od samego początku

Nie jest to najgorsza rzecz z logiem SW, tylko dlatego, że The Holiday special ciężko byłoby przebić.

Liczyłem na to, że będzie kiepsko. Ale, że będzie coś takiego? w życiu.

Totalnie brakuje klimatu Star Wars. Obcy wyglądają jak z jakiegoś taniego serialu i kompletnie nie wyglądają jak kosmici z Star Wars. Sam też filtr obrazu był taki jakiś szarawy. Przez cały film praktycznie nie pojawiały się rasy kosmitów, które znamy (w filmie nie ma żadnego twi`leka). Co jak co, ale nowa trylogia czy nawet TCW umiało mimo wszystko tworzyć klimat SW.

Główni bohaterowie- totalnie nie pokazano nam za bardzo ich. Są tacy nijacy. Zwiastun zaowiadał, że film wgłębi się w ich problemy i nic z tego nie było.

Główny zły- Mało ciekawa postać. Kiepska zrzyna z Jacena Solo. Te sceny kiedy wściekły mieczem rozwala część własnego statku są żenujące (poziom kreskówek, a nie Star Wars). Zero jakiejkolwiek motywacji. Po prostu jest bo jest zły. I właściwie o co chodzi z tym gościem z ktorym gada i który jest tutejszym odpowiednikiem imperatora?

Fabuła- Wiele rzeczy pojawia się, zwraca się na nie uwagę, a potem ignoruje jak chociażby czerwona ręka C-3PO. Poza tym sam konflikt jest słabo przedstawiony. Wprowadzono dwie nowe frakcje, ale praktycznie nic o nich nie powiedziano. Zaś same frakcje to oczywiste Imperium i Rebelia, więc czemu próbują na siłę zrobić z nich coś innego.
W dodatku fabuła to dosłownie remake ANH. Wiec mamy ANH bez kliamtu SW, ciekawych postaci i bez ciekawej fabuły.

Zaskoczyło mnie, że większość znajomych wyraża się pozytywnie o filmie.

Podpisuje się całkowicie pod tym co napisał Mistrz Seller. Ten film to kopia Nowej Nadziei. I jeszcze te sceny typu "To Ty jesteś Han Solo? A to Sokół Milenium?!
Pokonał drogę do Kessel w 14 parseków?!" — po prostu żenujące.
Widać, że film jest nakierowany pod młodszą publiczność.
Serio? Nowa broń masowej zagłady to następna Gwiazda Śmierci, tylko że nie niszczy jednej planety tylko kilka? I czy ja dobrze zobaczyłem? Zniszczyli Coruscant?!
Do tego dochodzi Kylo Ren, który bez maski nie wygląda groźnie, tylko śmiesznie i użala się nad sobą przy masce Vadera.
Ale co najbardziej mnie zdenerwowało, to to, że nagle wszyscy umieją walczyć mieczem świetlnym (poza tym zmienili dźwięk oryginalnego). Rey nagle z dupy mówi do szturmowca żeby ją wypuścił i po kilku próbach to robi, chociaż bohaterka nie jest świadoma Mocy.

Jedynym pocieszeniem w tym filmie są sceny z Hanem i Chewiem. To na prawdę trzymało klimat. Powrót do przemytnictwa itd. Chociaż problemy z innymi przemytnikami przypominały bardzo o problemach Hana z Jabbą. Bardzo fajna była scena śmierci Hana. Chociaż jak wszyscy wrócili już do bazy Rebeliantów to nikt jakoś specjalnie nie był tym wzruszony.

Ciekawa jest postać Maz Kanaty, ale skąd wzięła miecz Luke`a skoro spadł gdzieś w niebyt w mieście w chmurach? Mam nadzieję, że jakoś to wytłumaczą.

W filmie jest też dużo humoru - za dużo.

Podsumowując - gdyby nie Finn i Rey, to bym przełknął ten kawałek mięsa. Ale jest on za duży.

Jak dla mnie baza Starkiller to bardziej Gwiezdna Kuźnia z Kotora. Z tego co pamiętam Kuźnia też pobierała energię z gwiazd.

ale jakoś im dłużej czasu mija od seansu, tym mam więcej zastrzeżeń. Trochę jak z "Avatarem" - przy oglądaniu super, ale potem przychodzi refleksja...

BĘDĄ SPOILERY JAK CHOLERA, KTO NIE WIDZIAŁ FILMU - UCIEKAĆ!

Na pewno fajne widowisko wyszło, lekkie acz z twistami. Gdyby to był pierwszy film z SW, to byłby super. Ale nie jest pierwszy. Ma być kontynuacją powszechnie kochanej serii. I wychodzi mu nierówno jak cholera.

To może krótko o plusach. Ford i Fisher bardzo ok, zwłaszcza Ford. Chewie i 3PO generalnie też. Hamilla nie liczę, bo wiadomo, nie ma o czym mówić. Z nowej obsady Daisy jest świetna i naprawdę czekam na ciąg dalszy jej występów w serii, Isaacs bardzo fajny, ale niewykorzystany do końca. Boyega... dał się lubić, ale był z tej trójki najsłabszy. W drugiej połowie się znacząco poprawił.

Oczywiście świetna strona wizualna, praktyczne efekty, dobre CGI (poza Snoke`em), makiety. Świetne walki myśliwców. Dobry design stworów/ras, oraz ich różnorodność. Naprawdę fajna Maz Kanata, zwłaszcza ruszała się fajnie, bo z mimiką to już różnie było.

No i dużo sympatycznych smaczków i mrugnięć. Humor też bardzo udany, większość gagów była super, tylko te z Finnem czasem takie wysilone były.

Poza tym BB-8 jest fajny, wizja Mocy Rey była udana, podobała mi się też scena jak po Jakku ona zachwyca się planetą dla odmiany leśną.

Ale minusy? O, panocku, tego też jest niestety sporo.

1. Rey jest totalną i przegiętą Mary Sue. Wszystko potrafi, wszystko jej wychodzi, bez żadnego treningu ogarnia (sama!) Moc, mind tricki, walkę saberem. Nie ma nauczyciela, co najwyżej "słyszała" kiedyś legendy o Jedi. I stykło! Czy tam posrało kogoś u Abramsa? Rey jest naprawdę fajną postacią, nie zamierzam jej hejtować, ale to ją imo psuje.

2. Fabuła, jak już wielu napisało, to całkowita zrzynka motywów z OT, głównie z ANH. Ja rozumiem, że Disney odżegnuje się od prequeli, ale chyba za daleko poszli. Tyle dobrze, że te zgapione motywy nie nawarstwiają się bardzo, więc nie wybija się to na pierwszy plan, ale i tak to smutne. Oczekiwałem czegoś w miarę nowego, a nie kalki z inną nazwą. Prequele, mimo że je dość krytykuję, to jednak wniosły pierdyliard nowych rzeczy do serii. Jeszcze zacznę za Lucasem tęsknić (!).

3. Czarne charaktery są słabe. Phasma jest nijaka i ma 2 minuty w filmie, Hux ma swoje momenty ale też za mało. Snoke jest obrzydliwie generic i wygląda jak z innej bajki (LOTR, Harry Potter czy cuś) a także nie posiada żadnej charyzmy. Palpiemu do pięt nie dorasta. A Kylo jest... porypany. Bardzo poważnie. Z jednej strony takiego villaina jeszcze nie było (nawet Anakin się nie łapie), ale z drugiej ten gość jest po prostu ciotowaty/emo. Gdzie mu do dziadka! A co gorsza, on te swoje wszystkie rozterki wypowiada na głos, opowiada o nich jakby robił wpis do pamiętnika. Strasznie słabo to wychodzi. Ten pan jest najlepszy, kiedy nic nie mówi, łazi w masce i napieprza Mocą. Wtedy jakoś to wygląda.

4. Ten film jest kompletnie oderwany od poprzednich epizodów w kwestii ciągłości z uniwersum. Nowe planety to kalki, ale żadna ze starych się nie pojawia, nie ma o nich nawet wzmianki, tak samo nie pojawiają się prawie żadne klasyczne obce rasy (Sullustianin i Mon Calamari to chyba jedyne wyjątki). Nie wiemy nic o tym, co działo się w galaktyce przez ostatnie 30 lat, mamy tylko jakieś półsłówka, które nic nie tłumaczą. Czyli jest to samo, co przy prequelach: "doczytaj w książce/komiksie, albo się bujaj".

5. Scena rozwalania tych kilku planet przez bazę Starkiller jest beznadziejna. Najpierw gorączkowa przemowa Huxa, coś o zniszczeniu republiki, po czym rozwalają kilka planetek. Nie podają nawet ich nazwy, nie wiemy o nich kompletnie nic, nie wiemy czy to jakaś siedziba władz republiki. Widzimy je pierwszy raz w życiu, bez najmniejszego wprowadzenia, i mamy odczuwać jakieś emocje z powodu ich zniszczenia? Wsadzili tę scenę zupełnie randomowo, z dupy. Nie pasuje do niczego.

6. Dlaczego Resistance wygląda jakby dysponowało dziesięcioma myśliwcami i to wszystko? Zero większych jednostek, wtf? To już za Rebelii lepiej to wyglądało.

7. Dlaczego bohater Rebelii, a pewnie i Republiki, jest po śmierci kompletnie olany? Taka ważna, kochana przez wszystkich postać? Chyba za dużo scen wycięli z tego filmu...

8. Ostatnia scena to arcydzieło trollingu. Serio? Bałem się, że Luke`a będzie mało, ale SERIO? I teraz półtora roku czekania? Geeez. Btw, mógł choć ten saber przyciągnąć Mocą, a nie stać jak kołek...

9. Muzyka nie wpada w ucho kompletnie. Nie kojarzę żadnego motywu z tych nowych. Zero.

Nie wiem jak zakończyć tę reckę. Ok, na pewno gdzieś tu marudzę przesadnie. Na pewno czepiam się rzeczy niekoniecznie istotnych dla odbioru całości. Powtarzam, że bawiłem się naprawdę dobrze, a chwilami znakomicie. Ale też wkurzają mnie te minusy i nie będę się z tym krył. Bo wygląda mi trochę, że najnowsza trylogia zrobi się naprawdę ciekawa dopiero od Epizodu VIII, póki co mieliśmy taką, no, przymiarkę. I duże ilości deja vu. To jest fajny film, ale z OT nie może się w ogóle równać, a szanować go bardziej niż prequele też chyba nie będę. Przejdę się chętnie jeszcze raz, może dwa, pewnie nadal bawić się będę dobrze, ale nie wiem czy jakoś mocno zmienię zdanie i przestawię się na zachwyt taki, jak zaraz po seansie...

Na koniec pytanie: Czy jakaś sekwencja w TFA utkwi Wam w pamięci tak bardzo jak np. bitwa na Hoth, pojedynek Vader vs. Luke w ROTJ, ucieczka przez pole asteroidów, bitwa o Geonosis, kantyna w Mos Eisley czy pałac Jabby?

Bo mi chyba nie.

Kurde, czyli jednak wychodzę na hejtera? A tak chciałem być pelikanem :/

Ci którzy na zaś mówili, że jest źle - mają swój niedoracowany film. Ci którzy chcieli najlepszy film ever - otrzymali go.

Ci którzy po prostu poszli na film - po prostu poszli na film i siedzą cicho kontemplując. Balans Mocy został utrzymany, pozdrawiam ciepło i serdecznie <3

muszę przyznać, że jestem zaskoczony, bo widzę że film ma przyjęcie dość chłodne - spodziewałem się tu pierwszego dnia totalnego Burzolingu, a tymczasem spora część recenzji daje taki vibe: "nie chciałbym brzmieć jak hejter, ALE...".

Takie tylko spostrzeżenie. Sam nie wiem jeszcze, jakie to budzi we mnie uczucia

Na początek wspomnę, że mój związek z EU jest taki, że książek nie przeczytałem za wiele, głównie grałem w gry i czytałem komiksy. Trochę zabolało mnie skasowanie EU, chociaż według mnie powinni skasować tylko wydarzenia po OT, bo po pierwsze nie były najwyższych lotów, a po drugie daje nam to możliwość zaskoczenia przyszłymi filmami.
Uwaga, możliwe drobne spoilery.
Zacznę od tego, co mi się nie podobało. Niektóre postacie. Pewnie będę w mniejszości, ale najbardziej mnie irytował Han Solo. Ciągle miałem wrażenie, że Harrison Ford gra go trochę od niechcenia. Nie czułem żadnej charyzmy z jego strony. Nie było czuć żadnej chemii między nim, a jego synem. Drugą postacią, która mnie strasznie irytowała była… mała stara kobieta CGI (wybaczcie, zapomniałem imienia). Wyglądała po prostu sztucznie i nie pasowała do reszty filmu. Można się jeszcze przyczepić do ilości czasu antenowego Phasmy (półtora minuty?) i Luke’a, chociaż nieobecność tego drugiego miała akurat uzasadnienie fabularne. C3PO, ale tego gościa nigdy nie lubiłem.
Klimat. Mimo masy nawiązań i pracy włożonej w widowisku było wiele momentów, gdzie brakowało klimatu SW i nie mówią tu tylko o OT, ale ogólnie o klimacie SW. Ciężko mi określić, z czego to wynika, jednak całkiem często odnosiłem wrażenie, że to nie SW, tylko fanowski film, który miał tylko udawać SW. Na szczęście takich momentów nie było aż tak wiele.
I to na tyle minusów. Było kilka scen, których albo nie rozumiem albo były po prostu głupie, ale były to nieliczne i pojedyncze przypadki, o których nie warto wspominać. Rzeczą, której nie mogę zaliczyć ani do plusów ani minusów jest fabuła. Mi tam odpowiada duża kalka Nowej Nadziei. Ta część potrzebowała być hołdem w kierunku oryginalnych filmów. Ważne, żeby następne części były już o wiele bardziej nowe. Były oczywiście nowe wątki, jak poszukiwanie Luke’a, czy dezercja Finna, więc mi fabuła się podobała, chociaż mogli pokazać więcej tego co się działo po Powrocie Jedi (Nowa Republika WTF?).
Sceny komediowe. Było kilka świetnych, ale czasami miałem ich przesyt. Znajomym w ogóle nie przeszkadzały, ale sam bym wolał, gdyby było ich mniej, a zaoszczędzony czas poświęcić Nowej Republice, której było równie dużo, co Luke’a.
Czas na plusy. Postacie! Rey jest świetna. Kradnie każdą scenę. Całkowite przeciwieństwo typowej damy w opresji. Tego brakowało SW. Nie czuć zażenowania, że na siłę zrobili główną bohaterkę kobietą. Jest w tym sens i wyszło to świetnie.
Największym zaskoczeniem okazał się Finn. Tak, jak do całego filmu podszedłem z dużym dystansem (byłem nastawiony lekko pozytywnie, ale miałem świadomość, że mogli skopać tą część), tak ta postać od pierwszego zwiastuna mnie strasznie irytowała. Przyznaję, na początku nieco mnie irytował (sapał praktycznie w każdej scenie), tak mniej więcej w połowie filmu wyrosły mu jaja i mimo wszystko przekonał mnie do siebie. Czuć było w nim nieco charyzmy. Początkowe obawy były zupełnie (no może poza początkowymi scenami) bezpodstawne.
Chewbacca w końcu dostał większą rolę do odegrania niż tylko sceny komediowe. Po tylu latach mój ukochany futrzak stał się ważną częścią załogi, który ma faktyczny wpływ na fabułę.
Kylo Ren. Tak, ta postać budzi niemałe kontrowersje. Faktycznie, gdy pierwszy raz pokazuje twarz poziom respektu wobec niego drastycznie spada. Jednak aktor dobrze sobie poradził. Potrafi wzbudzić grozę nawet bez maski, tylko no właśnie, jego wygląd nieco psuje odbiór jego postaci. Na szczęście podczas ostatniej potyczki, mokry od śniegu, wygląda już groźnie. Przejdźmy do jego charakteru. Niektórym może się nie spodobać, że nie jest kalką Vadera (najczęściej psioczą na to ci, co zarzucają fabule że jest kalką ANH). Widać, że jest młody, niedoświadczony i popełnia błędy, ale właśnie to jest w nim interesujące. W końcu villain w SW ma rozterki, czy aby na pewno dobrze postępuje. Widzimy jego pełne przejście na ciemną stronę (i tym razem nie z powodu miłości). To dopiero jego początek drogi na stanie się następcą Vadera. Będzie to niezwykle interesujące oglądać jego rozwój równoległe z Rey (pod koniec filmu są mniej więcej na tym samym poziomie). Oczywiście to moja subiektywna opinia, ale bardzo mnie ucieszył fakt, że po raz kolejny nie mamy od samego początku wszechpotężnego sitha do pokonania.
BB-8. Sympatyczny droid. Robi swoje, nie irytuje, na plus.
Walki x-wingów. Bajka. Trzeba zobaczyć ten film chociażby z tego względu.
To na tyle, pewnie wiele pominąłem, ale najwyżej sprostuję kilka rzeczy. Polecać chyba nie trzeba i tak każdy fan SW na film się pewnie uda.

>rebelianci i złe pseudonaziole
>tajne plany ukryte w droidzie
>droid rozbija się na pustynnej planecie
>poszukujący go szturmowcy rozwalają wszystko na swojej drodze
>baza kosmiczna wielkości planety niszcząca światy
>porwana zostaje na nią kobieta wrażliwa mocą niewiedząca, że jest wrażliwa mocą
>ratowana przez Hana, Chewbacce, i jakiegoś ziomka
>szturmowcy wartownicy gadający o nowym ścigaczu
>stacja kończy rozwalona przez myśliwce
>zły ziomek w czarnej masce
>trudne relacje ojca z synem

Stara trylogia najlepsza w swojej prostocie, a nie jakieś jar-jary i intrygi.

Ciekawe co Disney wymyślił nowego...

Widzę, że przypisane mi spelikanienie ode mnie nie ucieknie. Oh well. #zawszetojakaśsława

W skrócie: nadal nie wiem co o tym filmie myśleć. Potrzebuję jeszcze kilku seansów, żeby się przekonać. Na dzień dzisiejszy najbardziej zgadzam z recenzją Lorda Sidiousa. W filmie jest dużo dobrego i parę zawodów (słabiutki John Williams). Szczegóły kiedy indziej.

Z burzolowych nadmiernych zachwytów: BB-8 jest znakomity. Rey jest cudowna. Finn Boyega jest cudowny. Poe Dameron jest cudowny. .... I ten z długimi włosami z ostatniej klatki filmu też jest cudowny. #MOC!

Nie będę się rospisywać. Mam bardzo mieszane uczucia. Jak sięgam teraz pamięcią do filmu to momentami mam: wow! super itp. a momentami wielkie rozczarowanie i sprzeciw. Idąc do kina z jednej strony spodziewałem nie spodziewałem się raczej szału bo jestem przeciwnikiem nowego kanonu i tej całej disneyowskiej rewolucji, z drugiej stony gdzieś tam liczyłem na coś super mega (może wpływał na to brak Lucasa). Koniec końców film mi się podobał ale pozostawił niedosyt i sporo "ale". Nie podobał mi się natomiast przedmiot mega spoilera - kto widział wie o co mi chodzi. jak już musieli to mogli to zostawić na ostatnią część trylogii, biorąc też pod uwagę fakt że on był chyba najmocniejszą częścią filmu - po prostu miód! No i jak dla mnie to ta scena nie była jakoś specjalnie zaskakująca. Bardzo plus dla nowej obsady, zwłaszcza Rey (choć jej wymiatanie bez żadnego treningu mnie wkurzyło). Fin też bardzo spoko, choć po zwiastunach się obawiałem tej postaci. Hux momentami słabiutki a momentami super szwarcharakter. Co do kilo to sam nie wiem, choć w sumie podobało mi się że jest taki ciotowaty. Phasma na minus - nie wiadomo po co tam ona - mogli dać jakiegoś zwykłego dowódcę szturmowców a nie jakąś chromowaną laskę. Han i piraci i stworki - fajny motyw - kwindesencja solo (14/12 parseków - bomba!) Zakończenie mimo wszystko spoko co prawda liczyłem na więcej Lukea ale końcowa scena była b. fajna. W końcówce brakowało mi czegoś odnośnie wielkiego spoilera - niby coś było, ale tak jakoś to przeszło bez echa. Jak pewnie większość fanów nie sądziłem że to powiem, ale muzyka szału nie robi - nie zapada w pamięć, choć jak ją sobie teraz słucham, to nawet nawet, no ale po Williamsie spodziewałem się czegoś znacznie lepszego. BB-8 fajny, ale R2 leprzy! BB to jak dla mnie taki trochę Chopper 2.0 Uf! miałem się nie rozpisywać a jednak no to na koniec dodam że zawieszony w powietrzu wystrzał z blastera mnie zdenerwował! Nie robię podsumowania, bo w sumie nie wiem co by napisać - jeszcze na koniec to że trochę na minus znikoma łączność ze starymi epizodami, tragicznie mała ilość znanych ras i momentami a właściwie nawet częściej mało starwarsowy klimat. Amen.

Myślę, że każdy kto oczekiwał od epizodu VII czegoś nowego, czy to pod względem fabuły czy to pod względem uniwersum zawiedzie się. Film nie wnosi żadnych nowości, jest praktycznie kopią Nowej Nadziei i reszty epizodów z OT.
Po 0,5h seasnu wiedziałem jak dalej potoczy się fabuła i jak skończy się film, przez co nie wzbudził on we mnie prawie żadnych emocji. Zastanawiam się ile razy zobaczymy jeszcze gwiazdę śmierci w nowej odsłonie. Niszczenie tak ogromnej stacji/planety trzeci raz tak na prawdę w ten sam sposób było doprawdy żałosne. To po pierwsze.

Po drugie, nowi bohaterowie zostali przedstawieni dosyć płytko. Po 1,5h filmu dalej nie wiemy o nich prawie nic przez co trudno się z nimi identyfikować.

To co mnie zirytowało najbardziej to chyba to, że w tym filmie nagle każdy potrafi walczyć mieczem świetlnym bez żadnego przygotowania co stoi w sprzeczności z poprzednim częściami sagi. Zwykły stormtrooper(Finn) trzymał pierwszy raz w dłoni miecz, nie był wrażliwy na moc i zdołał zranić głównego złego mrocznego Jedi w galaktyce. No i Finn bez żadnego przeszkolenia używa mocy jak stary Jedi i pokonuje Kylo Rena. Szkoda bo z początku Kylo Ren był fajnie przedstawiony, wydawał się mroczny i silny ale końcowa scena z nim to brak poszanowania jakichkolwiek reguł panujących w tym uniwersum.

Na początku film wyglądał obiecująco, lekkie nawiązania do starej trylogii też były spoko, ale jak później okazało się, że to nie są nawiązania ale zwykła zrzynka no to zawiodłem się mocno bo oczekiwałem jednak czegoś nowego.

Film może być fajną rozrywką na poziomie Avengers i nowego Spidermana, bo mimo wszystko ogląda się go w miarę dobrze. Wydaje mi się jednak, że fanom raczej się nie spodoba. Ja również oczekiwałem czegoś więcej.

Tak ja to odebrałem. R.I.P Star Wars

Powiem tak. Idę jutro jeszcze raz do kina, więc jutro napiszę całą listę zawodów, absurdów, ale i pozytywnych momentów.

W skrócie.

Film jest bardzo dobry, muzyka, szybka akcja, dialogi, humor.

TYLKO.

To nie są Gwiezdne Wojny. To jest film przygodowy dla całej rodziny i tylko tyle. Fabuła w słaby sposób skopiowana z Nowej Nadziei, błędy logiczne, żałosne pokazanie świata po ROTJ. No i totalne zniszczenie dziedzictwa starej trylogii. Zakończenie Powrotu Jedi to jedno z najpiękniejszych zakończeń w filmach, przeznaczenie Anakina dokonało się, równowaga w Mocy odzyskana.

A tu bęc. Disney stwierdza, że w sumie ich to nie obchodzi i Anakin niczego nie dokonał. Stwórzmy głównego złego jako zmutowanego goblina z Hobbita, który ma jakiś "większy" plan. Do tego syn Hana, który jest totalną porażką. No i śmierć samego Solo. Dla mnie pod względem fabularnym to kpina. Nasi bohaterzy, przez tam 30 lat (?) tylko zestarzeli się i niczego nie dokonali.

Dobra, jak obejrzę jeszcze raz więcej napiszę. Bo do kina idę w sumie z zapałem. Film jest bardzo dobry, ale to nie Star Warsy.

Mam wrażenie, że TFA będzie dla całych Gwiezdnych wojen tym czym był Wektor pierwszy dla EU w tamtym czasie, zupełnie nowym otwarciem które w dużej mierze może podzieli fanów. Założenia podobne nowe otwarcie ciągłość i tak dalej, tyko zamiast zabijmy rodzinnego psa Spoiler zabijmy wiadomo kogo. Zobaczymy co z tego wyjdzie, o ile film oglądało się dobrze, nie licząc tego że mam wrażenie jak by film był pocięty na równi z E III ludzie naprawdę wytrzymali by 10 minut więcej jeśli by powiedziano cokolwiek więcej o tym co się przez te 30 lat działo. Film ogólnego uniwersum nie wnosi zbyt wiele i pozostawia więcej pytań niż odpowiedzi. Czy poświęcenie EU było dla tego warte? Na chwilę obecną trudno mi powiedzieć, poczekam parę lat i zobaczymy jak nowy kanon się rozwinie.

Spojlerowo co do postaci, to chyba najbardziej ciekaw jestem rozwinięcia Kylo vel Bena, na razie mamy kalkę z Jacena, ale niestety z jego emo płaczliwego początku. Niby tu chce być drugim Vaderem ale ciągle ma wątpliwości, jak już mają kopiować ten element EU to fajnie by było go rozwinąć tak jak było z Caedusem. Z płaczliwego chłopaczka dostaniemy prawdziwego badasa wiedzącego dobrze co i dlaczego robi, nie hamującego się przed niczym aby to osiągnąć dla większego dobra. Fin jak na razie jest nijaki i to bardzo, Rey kolejna Mary Sue tylko, że do kwadratu, najlepiej wypada z tego wszystkiego Poe ale dali mu strasznie mało czasu ekranowego.

Inna rzecz trochę mnie boli. Mamy przytulanie się do maski Vadera, mamy First Order, ale.. No właśnie. Jest/była Nowa Republika, jest Rebelia (wnoszę, że ona działa na terenach kontrolowanych przez FO), ale.. co z samym Imperium? Endor, bum, nie ma Imperium? Dlaczego nie ma żadnego, ŻADNEGO nawiązania do Palpatine`a? Facet stworzył Imperium, trzymał Galaktykę za gardziel, był głową tego molocha.. A tu nic. Nie bierzemy go na ikonę. Był, nie ma, zdarza się.
I kim jest Snoke? W tym nowym kanonie w ogóle istnieje coś takiego jak Zasada Dwóch? Sithów po prostu już nie ma?

Zgadzam się z przedmówcami. Może inaczej bym na to patrzał gdyby to nie był Epizod VII? Mogliby z tego zrobić trylogię spin-offową. Lepiej by to wypadało na tle pozostałych filmów.

Zamiast recenzji, rada dla tych, którzy nie oglądali: Przed seansem WYŁĄCZCIE myślenie. Wrzućcie tryb 12 i poszukajcie "wewnętrznego dziecka". Wówczas film będzie fajny. I tyle.
Niestety, jeśli zastanowić się chyba nad czymkolwiek, to okaże się, że scenariusz jest całkowitą lipą. I nie chodzi mi o to, że jest trochę zmienioną kopią ANH+ciut OT, ale o zastosowane pomysły, rozwiązania itp. No, ale o tym już napisali "hajterzy". Szkoda, że odpowiedzi na ich krytykę kończą się na stwierdzeniu "spadaj na drzewo hajterze, nie jesteś fanem, mi się podobało i jest moc", bez jakiejkolwiek próby wyjaśnienia dlaczego "hajter" się myli. A przyczepić się można (w tym zakresie) prawie do wszystkiego.
Wizualnie - SUPER. ~ Muzyka - bez nucenia po wyjściu z kina. ~ Aktorsko - różnie, bardzo różnie.

Czy mi się podobało? Tak.
Czy jestem rozczarowany? Tak.
Czy jeszcze raz obejrzę? Tak.

Z prywaty:
1. Palnik BB-8 <3 ~ Choć nadal nie rozumiem jaki ma sens forma BB-8, to daje radę.
2. Maz Kanata cudowna. Wielowiekowa istota znająca Moc i niebędąca Jedi, to coś więcej, niż Yoda. O wiele więcej. Mam nadzieję, że spodoba się innym i Internet da znać ekipie EVIII+, że ma być i nie można jej spieprzyć.
3. Cofam wszystkie moje zastrzeżenia do Finna. To wina JJ, że dałem się zrobić w trąbę. OK, jestem trąba. Odszczekuję, hau, hau.
4. Pewnie różne inne. ~

Pozdrawiam
Yogurt, trąba w "schizofremii", ale to może z powodu braku snu. ~

UWAGA SPOILERY!!!
Film mi się podobał ale....
Ogólnie efektami sposobem kręcenia i humorem TFA bije wszystkie wcześniejsze filmy na głowe. Jednakże jest to niestety kopia ANH i to bardzo. Żal mam do J.J. że można było tyle niesamowitych historii wymyślić w świecie star wars a mamy kolejną gwiazdę śmierci którą znowu niszczy grupa kilku x-wingów. Mamy takie same planety tylko inne nazwy. Baza starkiler niszczy jakąś planete( nie wiemy nawet jaką) która wygląda jak coruscant mam nadzieje jednak że jest to jakaś inna planeta.
Między VI a VII epizodem mineło 30 lat a my praktycznie niczego nie dowiadujemy się o sytuacji w galaktyce. Nie wiemy jak wygląda republika co się działo przez te 30 lat?! W filmie mieliśmy ciągłą akcje a brakowalo właśnie przystopowania i opowiedzenia troche co jak kiedy i dlaczego.
Jeśli chodzi o konkretne postacie:
REY- Bardzo dobra postać ciekawie napisana z charakterem jednakże ledwo co dowiedziała się że dysponuje mocą a już potrafi mind tricki i w walce mieczem dorównuje Renowi. Jedyne wytłumaczenie że dysponuje potężną mocą (może to ona dopiero przywróci równowagę mocy? ) No i jej pochodzenie kto i dlaczego zostawił ją na Jakku myślę że możemy być zaskoczeni w następnych częściach.
FIN- miałem obawy co do tej postaci jednak zaskoczył mnie na plus jako główna postać doskonale uzupełnia się z Rey.
HAN i CHEWIE- rewelacyjni jak w poprzednich częściach. Niestety poraz ostatni. Abrams zabijając Solo uśmiercił legendę. Szkoda tylko że nikt sie jakos zbytnio nie przjął śmiercia bohater rebelii mieliśmy tylko ryk Chewiego i smutną minę Leii reszte jakby to obeszło miałem wrażenie jakby zabili poprostu kolejnego szturmowca a nie tak ważną postać.
KYLO REN (BEN SOLO)- bardzo ciekawa postać syn Hana i LEII. Dawno nie było tak skomplikowanej postaci w SW. Przeszedł na ciemną stronę zdradzając LUKA jednakże wciąż ma dylematy kusi go jasna strona mocy. Jednak kiedy zabija Hana prwdopodobnie dopełnaia swoje przejście na ciemną stronę. Ale i przy tej postaci nie obyło się bez kontrowersji na początku sprawia wrażenie potężnego mocą zatrzymuje min. strzałę z plastera w miejscu jednak im dlużej w film to jakby słabł nie potrafił wydobyś informacji z Rey a na koniec dał się zranić w walce na miecze z Finem a z Rey sromotnie przegrał. Coś tu jest nie tak przegrywa walke z Rey która pierwszy raz używa miecza?! Jedyne wytłumaczenie to to że był ranny po postrzale przez Wookiego
SNOKE- na dobrą sprawę nie dowiadujem się kim jest i skąd się wziął. Również zastanawia mnie to czy on naprawdę bedzie taki wielki czy to tylko hologram był takich rozmiarów?
LUKE- i tu kolejne duże rozczarowanie. Tyle było go przy promowaniu filmu tyle robiło się tajemnicy co do jego udziału a tu mamy Luka w ostatniej scenie filmu przez kilkanaście sekund gdzie nie wypowiada ani słowa!!! Już chociaż mógł przyciągnąć do siebie mocą ten je...a miecz!!!Mam nadzieje że w następnej części chociaż odegra dużą rolę.

Nigdy jeszcze nie byłem tak rozdarty co do filmu. Ma swoje zalety jak i rażące wady. Mimo wszystko spodziewałem się czegoś więcej po J.J. Abramsie mam nadzieje że w kolejnych częściach znacznie się poprawią co nie oznacza że teraz była tragedia.

Cześć,

na wstępie przywitam się bo zaglądam na bastion codziennie od 13 lat a w sumie na forum pisałem ostatni raz z siedem/osiem lat temu.

Chciałem dorzucić swoje 3 grosze odnośnie filmu.

NOWI BOHATEROWIE:
Rey/Fin/Poe - mega ogromny plus i pozytywne zaskoczenie. W sumie nie wiedziałem czego się spodziewać, miałem nadzieję, że będzie wszystko ok ale to co zobaczyłem na ekranie przeszło moje najśmielsze oczekiwania. W końcu postacie na miarę Hana/Lei/Luke`a/Landa. Bardzo fajnie napisane dialogi, dobrze odegrane, wszystko wypada naturalnie, przyjemnie się to ogląda i bardzo łatwo jest od samego początku poczuć sympatię do tych bohaterów, szczególnie do Rey - genialna postać, fajna dziewczyna - jak już wiele osób napisało - bardzo fajne odejście od schematu - kobieta = księżniczka.

BB-8 - mega spoko, tutaj bardzo pozytywne zaskoczenie bo spodziewałem się takiego sobie droida - a muszę przyznać, że naprawdę fajnie stworzony bohater - idealne wprowadzenie lekkości do filmu w stosunku do jar jara z nowej trylogii.

Maz Kanata - ciężko cokolwiek stwierdzić, postać ok, ani mnie nie zachwyciła anie nie zawiodła - ot postać w filmie z tymże ciekawe wydaje się jej pochodzenie i to skąd miała miecz świetlny - i jak jej się udawało - takiej małej - bezbronnej(?) prowadzić kantynę w stylu tej z Mos Eisley?

STARA GWARDIA:
Han i Chewie spoko, wiadomo, że to że akurat byli w tym momencie na Jakku to mega naciągana sprawa ale umówmy się - w Gwiezdnych Wojnach - szczególnie w starej trylogii jest mega wiele naciąganych rzeczy - ale właśnie dlatego o tej historii a nie o innej powstał ten film . Fajnie grali, naturalnie, nie miałem wrażenia gry na siłę.

Leia - tutaj z kolei miałem bardzo duże wrażenie gry na siłe - kompletnie inna osoba niż w starej trylogii - wiadomo, że minęło 30 lat, ale tak jak ze starego Hana zostało wiele, tak tutaj w sumie mogłaby to być nowa postać - gra aktorska też mnie nie przekonywała jak również wątek miłości między Hanem a Leią... Nie wiem... Może jak będę w tak długiej relacji z kimś to zrozumiem o co chodzi, ale Leia nawet nie byłą za bardzo załamana śmiercią Hana...

Luke - co tu pisać, nie ma o czym... Ale ok, taki scenariusz - nie przeszkadza mi to, ciekawy jestem czy zginie na koniec ostatniej części....

NOWI ANTAGONIŚCI
Phasma - mega zawód - za mało jej było a jak była to nie miałem wrażenia że jest to jakaś fajna kozacka postać... To ma być niby nowy Boba Fett? Szkoda...

Hux - ok, postać spoko, natomiast to co mi się BARDZO NIEPODOBAŁO to była jego przemowa nawiązująca kropka w kropkę do Hitlera... Wiadomo, że film ten czerpie z historii naszego świata(bo z czego innego ma czerpać), ale do tej pory zręcznie unikano tak wielkich podobieństw, a tutaj po prostu kalka z Hitlera i jak dla mnie wyszło to groteskowo, i jeszcze ten "hajl" szturmowców na koniec... Z jednej strony ok - fajnie, że pokazane jest iż są oni fanatykami ale z drugiej strony - oczekiwałbym, że zostanie to pokazane w inny sposób.

Kylo Ren - hehe, mam tak jak większość - dopóki miał maskę to był mega - jak ją ściągnął to wrażenie "seriosously?!". Ogólnie dla mnie to jest mega ok by antagonista był młody i targany wątpliwościami - mega mi się podobay jego napady złości - natomiast jego wygląd bez maski to po prostu dzieciak z liceum! Bardzo mi ta jego twarz nie pasowała oj bardzo. Pod tym względem muszę przyznać, że Hayden Christiansen w Epizodzie III wypadł przekozacko - bo jak dla mnie mimo iż jego gra, szczególnie w Ataku Klonów to było drewno - tak w III części bardzo dobrze odegrał silną osobę targaną silnymi emocjami i konfliktem - czuć było do niego respekt i strach przed nim. Jak włożył maskę Vadera to bardzo łatwo było mi sobie wyobrazić, że to Anakin się pod niż znajduje. Tutaj czuć tylko politowanie i mam nadzieję, że w Epizodzie VII ta postać wydorośleje. Inna sprawa - mam nadzieję, że się nagle nie nawróci bo nie wyobrażam sobie by po zabiciu ojca nagle wszystko miało być ok - "witaj syny marnotrawny".... Mam nadzieję, że będzie to postać tragiczna i ew. targana wyrzutami sumienia się zabije jak już się nawróci - mniej więcej tak samo jak Darth Vader gdy zdjął respirator i nie chciał być uratowany.

SNOKE
Super - bardzo mi się podoba i jestem ciekawy kto to jest, jedna tylko rzecz - wydaje się dobrym wujkiem zamiast przerażająco złą postacią na miarę imperatora.

BAZA STARKILLER
Ok pomysł spoko, fajnie stworzona tylko.... Po co?! Tak jak się pojawiła tak została zniszczona. Nawet jeśli już chcieli nową super broń - ok rozumiem, w EU też tego było pełno - to generalnie jej rozwalenie skojarzyło mi się z błahostką... Obie Gwiazdy Śmierci to była mega wielka sprawa, zdobycie ich planów, rozwalenie - to wszystko było obkupione trudem, ogromnymi przygotowaniami itd. Tutaj mamy co... Nowa super broń - mega przekozacka - ale jej zniszczenie to totalny pikuś, nawet się nie spocili za bardzo... Bez sensu... Mogli ją chociaż uszkodzić tak by nie oddała strzału a nie znowu kurde rozwalić - imo chyba najsłabszy motyw nowej części.

ŚMIERĆ HANA
Kolejna najsłabsza rzecz w filmie - kompletnie nie potrzebna wg mnie i kompletnie bez sensu. Jeśli chcieli go uśmiercić to mogli to chociaż zrobić tak by się poświęcił dla kogoś a nie że został zabity przez własnego syna. Po pierwsze - bardzo psuje mi to starą trylogię i jestem bardzo zły z tego powodu bo co... Teraz oglądając OT będę oglądał Hana - gościa który z każdej opresji wychodził żywy - i myślał sobie - super - zginie z ręki WŁASNEGO DZIECKA! Ja wiem, że zakończenie nie musi być "żyli długo i szczęśliwie" ale kur*a! Bez przesady! Po za tym to Gwiezdne Wojny a nie "TRUDNE SPRAWY" i wiadomo, że są to "Wojny" i prócz komedii będzie śmierć itd. co jest super w tym filmie - ale zabicie własnego ojca?! PRZESADA!! I śmierć Hana powinna być okraszona jakąś mega żałobą a nie tym co było. Kurde razem z basą Starkiller po prostu tak mi psują ten fajny nowy film, że nie mogę!

POJEDYNEK KYLO VS. REY/FIN
Dużo osób pisze, że to bez sensu, że Rey i Fin tyle potrafią a ja napiszę tak - Luke - wieśniak z Tatooine, który nie walczył - po tak samo mega skąpym treningu był w stanie stawić czoła komu? Dartovi Vaderowi!! Fin był szturmowcem i był szkolony w walce a i tak przegrał z cienkim Kylo Renem. Rey natomiast też było pokazane, że umie się bić i jest w tym dobra - i ona wygraa z Kylo ale nie zapominajcie, że Kylo w tym momencie był raniony przez Chewbaccę i Fina! Myślę, że najwięcej zamieszania wprowadza tutaj pokaz umiejętności Kylo z początku filmu - bo wydaje się on naprawdę mocnym typem - ale ja to sobie tłumaczę, że po prostu wtedy był w formie a później podczas walki był raniony przez Chewbaccę i wyprowadzony z równowagi - po prostu typ był nie wyszkolony i wydaje mi się to logiczne. A to że zabił wszystkich uczniów Luke`a - i co z tego? Nawet Jar Jar mógłby ich zabić - nikt nie powiedział, że zrobił to w otwartej walce - może zabił ich we śnie? Może nasłał na nich płatnych zabójców? Można to tłumaczyć na wiele sposobów.

SYTUACJA POLITYCZNA
Czekam na adaptację książkową lub na jakiś przewodnik bo za cholerę nic nie rozumiem... Wydaje się to wszystko ciekawe ale za mało tego, chociaż 5 minut więcej by wystarczyło by co nieco opowiedzieć i ułożyć w logiczna całość.

Dodatkowo jeszcze jedna rzecz o której już ktoś pisał - serio ruch oporu miał tylko garstkę X-wingów?

Jutro idę drugi raz do kina więc może na część rzeczy spojrzę inaczej. W każdym razie film mi się mega podobał - pierwsza połowa to po prostu miód malina i mega pozytywne zaskoczenie - natomiast druga połowa to jednak trochę zawód - i nie chodzi o głupią fabułę bo uważam, że to wszystko jest ok tyle, że po prostu te wątki miały za mało czasu poświęconego! Śmierć Hana, zniszczenie Starkillera - może w książce będzie to lepiej opisane - pożyjemy - zobaczymy.
W każdym razie nieźle, ze za rok kolejny film a potem kolejny i znowu kolejny, niezłe jaja.

Pozdrawiam!!

Dla takiego potworka fabularnego usunięto EU? XD Przeciętna książka z EU jest bardziej oryginalna. W sumie każda jest bardziej oryginalna.

Największe plusy filmu to wybitny Ford, dobra muzyka oraz fakt, że film był lepszy od Ataku Klonów. No i nowe postacie nie są takie złe, Poe całkiem fajny, Finn zabawny, a Rey ok. BB też spoko.

Generalnie dla mnie kanon Disneya to legendy, a już zniechęciłem się do przyszłych filmów.

Brak Lucasa = brak SW.

Trochę kiepsko, ponieważ ten film dał więcej pytań niż odpowiedzi. A Abrams nie będzie dyrektorem ósemki... But oh well, mi się ten film akurat podobał.

Wróciłam z kina godzinę temu i:

Rozczarowania:
- SNOKE! To tyle? Naprawdę? Tak go ukrywali, niby taka wielka tajemnicza postać, a swoim wyglądem ani nie przeraża...ani nie powala niestety...Do tego wyglądał strasznie sztucznie. Szczerze mówiąc nic do filmu nie wniósł. Wolałabym gdyby w filmie był obecny jedynie jako głos.
- Phasma - komiczny głos

- Za mało Poe`a. I jego relacja z Finnem jest taka..wymuszona. Pod koniec zachowywali się jakby znali się niewiadomo ile lat. Taki Luke i Han w wersji baardzo skróconej.

- Praca kamery momentami była zbyt chaotyczna, ale da się przyzwyczaić. Nie wiem czy to charakterystyczne dla Abramsa, nie oglądałam jego poprzednich filmów.

- Luke z długimi włosami

- IMO, za szybkie zapoznanie się z Hanem.
(To CHYBA na tyle..)

Pozytywne zaskoczenia:
- gra aktorska Daisy jest niesamowita, to samo tyczy się Johna!

- Przystojny Adam Driver

- Finn/Rey vs Kylo.

- Muzyka.

- Początek filmu.

- Retrospekcja z Rey, wow.

- Humor, o dziwo, śmieszny.
(To CHYBA na tyle..) [2]

Obejrzałem The Force Awakens. Tyle czekania... i niestety czuję spory zawód. Jestem z tych fanów, co nie łykają wszystkiego bez krztyny krytyki, więc byłem szczególnie wyczulony. Najgorsze niestety jest to, że ten film pod względem wydarzeń wygląda prawie na remake Nowej Nadziei. Aktorzy za to dawali radę, szczególnie Ford. Z nowych twarzy całkiem fajnie wypadli Ridley jako Rey i Boyega jako Finn.

Bardziej spoilerując, co mi najbardziej utkwiło w pamięci, zarówno wady jak i zalety:
- Śmierć Hana Solo. Z jednej strony plus, bo to była jedna z całych dwóch scen w których czułem prawdziwe emocje, ale z drugiej... Bez Hana to już nie będą te same Gwiezdne Wojny.
- To co zrobiono z postacią Maxa von Sydowa to kpina. Kolejny świetny aktor starego pokolenia zmarnowany, podobnie jak Lee w roli Dooku.
- Nie wykorzystano potencjału bazy Starkiller. Miałem nadzieję, że nie podzieli losu DS. Jak widać myliłem się...
- Snoke wygląda tak sobie. Do Palpatine`a nie ma startu, no ale może się rozkręci w następnych epizodach.
- BB-8 był świetny. Podobnie jak Chewbacca i C-3PO. Fajne też było cameo Jamesa Bonda. xD
- Walka na miecze bardzo dobra, z ciekawą scenerią.
- Piękna scena wizji Rey. W szczególności scena z rycerzami Ren i Lukiem dotykającym R2 z głosem Yody w tle.
- Poza sceną z Hanem i to wyżej wspomnianą, niestety brak większych emocji. Widząc ANH nawet za 50 razem oglądam scenę ataku na DS z dreszczem na plecach. Atak na bazę First Order chowa się i zostaje daleko w tyle.
- Luke pojawiający się na 1 minutę... Ech.
- Zbyt nachalne nawiązania do ANH w pewnym momencie podchodziły pod jakąś parodię. Np. Hux ``cytujący`` Tarkina, czy szturmowcy gadający o T-16. Serio? Po trzydziestu latach oni nadal mają nowy temat do rozmowy? Och, come on. oll:

Ostatecznie myślę, że nie było do końca tak źle. Ale naprawdę, mogło być lepiej. Oczywiście na epizod VIII czekam i mam nadzieję, że nie będzie kopiował TESB i okaże się być dobry.

Według mnie pośpieszyli się ze zdradzeniem, że Kylo Ren jest synem Hana Solo. Zostało to powiedziane w jakimś zwykłym dialogu, co nie dało tego efektu zaskoczenia. Tak samo bez sensu było zdejmowanie maski przed Rey. Powinno to wyglądać mniej więcej tak: Kylo idzie na tej platformie szukając zbiegów, Han pojawia się na drugim końcu i wtedy woła "Ben" (a nigdzie wcześniej nie jest wytłumaczone, że to jego syn, więc widz zastanawiałby się o co chodzi) trzymając w ręku detonator, celując w Rena czy coś w tym stylu. Wtedy Kylo się odwraca i zaczyna pierwszy raz w filmie zdejmować maskę pytając "Zabijesz własnego syna?". Jak dla mnie to dałoby efekt zbliżony do dialogu Luka i Vadera w ESB, szok i niedowierzanie.

Drętwo wyszła też ostatnia scena z Lukiem. Stoją jak kołki, a powinno być zbliżenie na miecz świetlny, on zaczyna drgać jakby przyciągany mocą i cięcie.

Trochę się rozpisałem, to i tu mogę wstawić.

Przebudzenie Mocy to film trudny do ocenienia. W czasie seansu i późniejszej analizy starałem się w jak największym stopniu odciąć od całego niepotrzebnego kontekstu niezwiązanego bezpośrednio z filmem - zmiany właściciela, kanonu, oczekiwań. Siódmy epizod okazuje się jednak filmem na tyle nierównym, pełnym rzeczy świetnych i niesamowicie rozczarowujących, że nie da się go podsumować samą oceną czy krótkim komentarzem. To ciąg elementów, których nie da się ocenić w sposób zbiorczy, a jednocześnie każdy z nich wpływa na całą resztę. The Force Awakens nie jest zawodem, ale też nie oczarowuje w sposób, jakiego można by oczekiwać po dosyć pozytywnych reakcjach. Daleko mu do najlepszych epizodów, ale trudno ocenić go w odniesieniu do prequeli, z którymi przegrywa lub wygrywa w zależności od rozpatrywanego aspektu. Film jest jednocześnie bezpieczny i pełen zaskakująco ryzykownych decyzji, wybija się na polach, na których kulały pozostałe części sagi, a nie daje rady w kategoriach, w których można by go uważać za pewniaka. Prawdopodobnie nie wzbudzi aż takich emocji jak prequele, które przygotowały wszystkich na możliwość drastycznych zmian w stylistyce, a jednocześnie będzie krążył w dosyć szerokim przedziale ocen, zależnym od wagi, jaką każdy przypisuje poszczególnym aspektom filmu. No to po kolei.

Przebudzenie Mocy zaczyna się zaskakująco dobrze. Chociaż poszczególne wydarzenia nie zawsze są w pełni wiarygodne i tu i ówdzie trzeba przymknąć oko na pewne uproszczenia fabularne, pierwsza godzina filmu sprawia wrażenie świetnie skrojonej przygody z odpowiednim tempem i narracją. Jakku oferuje bogaty, ale trochę powycierany świat pełen miejsc i postaci, z których każda zdaje się mieć za sobą bogatą historię. W podróży Finna, Rey i BB-8 czuć pewną magię, a przede wszystkich świetną dynamikę, zarówno w akcji, jak i w dialogach. Nowi aktorzy pojawiający się w początkowych sekwencjach filmu spisali się naprawdę dobrze. Dialogi są żywe, naturalne, choć czasem zbyt mocno i zbyt często skręcają w stronę komedii, jak gdyby ktoś chciał non stop serwować nam the best of Han & Leia. Poe Dameron jest ciekawą wariacją Hana Solo z elementami pilotów rebelii, Rey jest konkretna i zaradna, choć czasem aż za bardzo, a Finn wypada w tym wszystkim dosyć naturalnie i sympatycznie, choć ma problemy z motywacją.

Wydarzenia na Jakku to świetna rozrywka i nawet jeśli momentami ocierają się o absurd, tę część filmu się po prostu chłonie, bo daje masę frajdy. Równie dobrze wypada spotkanie ze starą gwardią w postaci Solo i Chewbacci. Sekwencja rozgrywająca się na ich statku skręca może zbyt mocno i radośnie w stronę Strażników Galaktyki, ale jest w tym wszystkim również coś z nieskrępowanej zabawy i przygody z Mrocznego widma. Podobał mi się motyw włączenia w akcję egzotycznych stworzeń, bo jest to coś, czego w sadze bardzo często brakuje. Abrams wypuścił na chwilę różnorodną galaktykę z zamkniętych klatek pałaców, zamków i kantyn i to się chwali. Konfrontacja z dwoma gangami jest zapewne jakąś formą nawiązania do sytuacji z Jabbą, w tym wypadku jednak w bardzo udany sposób rozwinięto i odświeżono coś, co mogło być po prostu kolejną kalką Nowej nadziei w siódmym epizodzie.

Cały akt na Jakku urzeka ilością drobiazgów - od zbierania złomu i przygotowywania posiłku, przez uruchamianie Sokoła i przeskakiwanie po jego licznych niuansach, po ciekawych obcych i wzbogacenie historii o rożne mniejsze gangi i ugrupowania. Momentami może razić aż nazbyt rozrywkowy i komediowy charakter niektórych sytuacji, brakuje nieco spokojniejszych, nostalgicznych momentów, trzeba też bardzo mocno przymykać oczy na masę wygodnych zbiegów okoliczności, ta część filmu jest jednak nadzwyczaj udana. To świetna i niegłupia rozrywka, w którą można się bez obaw wciągnąć i czerpać z niej mnóstwo przyjemności.

Sporym zgrzytem w tej części filmu jest dla mnie jednak początkowa motywacja Finna. Ciężko mi bowiem zaakceptować to, że indoktrynowany od urodzenia szturmowiec w jednej chwili zmienia swoje przekonania i nie tylko pomaga uciec pojmanemu wrogowi, ale od razu przystępuje do beztroskiej eksterminacji ludzi, którzy jeszcze przed chwilą byli jego towarzyszami broni. Wypada to mało wiarygodnie między innymi dlatego, że FN-2187 jest w zasadzie jedynym szturmowcem przejawiającym jakiekolwiek oznaki wątpliwości i w zasadzie nie bardzo wiadomo, czym jest to spowodowane. Wydaje mi się, że film powinien poświęcić przynajmniej kilka scen na przedstawienie dla kontrastu i jako podłoża dla postać Finna innych szturmowców, ich podejścia, charakterów. Tu własnie mogłaby znaleźć jakieś zastosowanie postać Phasmy (o tym później). Abrams podjął decyzję o uczynieniu jednego z bezimiennych, zamaskowanych ludzików bohaterem i filmu z własną osobowością, jednocześnie jednak nie uczynił najmniejszego kroku, by w jakikolwiek sposób uczłowieczyć całą resztę żołnierzy Najwyższego Porządku. Finn i jego przemiana mogłyby wypaść znacznie wiarygodniej, gdyby odbywała się na jakimś tle, nie w oparciu o jedno wydarzenie, które nie daje nam żadnego wglądu w to, dlaczego jeden jedyny szturmowiec postanawia zmienić całe swoje życie. Zmarnowano tu okazję na lepsze zarysowanie tej ważnej w uniwersum formacji, która pozostała bezmyślnym mięsem armatnim. Mimo wszystko Finn jest dosyć dobrze prowadzony i zagrany w dalszej części filmu. Obserwując materiały promocyjne miałem wrażenie pewnej pretensjonalności w grze Johna Boyegi, ostatecznie nie wypadł jednak tak źle.

Niestety w dalszej części filmu początkowa płynność i dynamika trochę się gubi. Od momentu przybycia na Takodanę znika gdzieś organiczność, a naturalny bieg wydarzeń zaczyna ustępować rozwiązaniom fabularnym, które zdają się być wymuszone, a jednocześnie przewidywalne i zbyt wtórne względem poprzednich epizodów. Zamek Maz nie do końca sprawdza się jako kolejna iteracja kantyny i pałacu Jabby i chyba wolałbym, by Abrams postawił na nieco świeższe przedstawienie tematu niż próbę imitacji "miejscówki z obcymi i muzyką". W knajpie brzdąka jakaś zupełnie nie zapadająca w pamięć melodyjka, po obcych prześlizgujemy się na tyle szybko, że nikt nie zwraca na siebie uwagi, nie licząc postaci, które w jakiś sposób biorą udział w wydarzeniach. Nieco rozczarowująca jest też sama Maz Kanata, która jest osobą świetnie poinformowaną i zaangażowaną w wydarzenia, a jednocześnie pozbawioną jakiejkolwiek aury tajemniczości czy zagadkowości, której można się spodziewać po tysiącletniej istocie. Stricte komputerowa postać wypada też trochę nienaturalnie na tle wszystkich kukiełek i praktycznych efektów.

Większym problemem jest jednak to, że nie ma w zasadzie nic ciekawego do powiedzenia. Podobnie jak inna wygenerowana komputerowo postać, Snoke, jest jedynie "popychadłem", którego rolą jest popchnięcie fabuły i postaci w odpowiednim kierunku. To jest ten moment, w którym wiele rzeczy zaczyna się w filmie sypać, a naturalność i pewną zabawę zastępuje sztywne odhaczanie kolejnych punktów scenariusza. Kolejna dezercja Finna wypada mało przekonująco. Wiele do życzenia zostawia moment, w którym Rey wstępuje na ścieżkę Mocy. Szepty, skrzyneczka z mieczem Luke`a czy wreszcie nieszczęsna wizja wyglądają tak, jakby ktoś koniecznie chciał pchnąć historię i bohaterkę w tym kierunku, ale nie bardzo miał pomysł jak się za to zabrać. Wypada to wszystko dosyć topornie i nie współgra zbyt dobrze z resztą filmu. Od tego momentu zaczyna się również obracanie Rey z postaci interesującej w pewien rodzaj Mary Sue, co utrzymuje się niestety do samego końca. Przemiana Rey i odkrywanie przez nią różnych aspektów Mocy jest zbyt szybkie, a niezbyt wiarygodne.

Podobnie jak w przypadku Kylo Rena (o czym później) wygląda to tak, jakby Abrams starał się w tej nowej aranżacji Nowej nadziei jak najszybciej upchnąć pewne rozwiązania, na które w przypadku Luke`a musieliśmy czekać kolejne dwa filmy. Choć Rey od samego początku była nieco zbyt zaradna i miała zdecydowanie za dużo szczęścia, początkowo nie raziło to aż tak bardzo. Wiele rzeczy można było wytłumaczyć po prostu zahartowaniem w samotnym życiu na niebezpiecznej planecie czy właśnie wrażliwością na Moc. Trudno jednak zaakceptować to, że w ciągu godziny nie mająca zielonego pojęcia o Mocy dziewczyna zaczyna skutecznie używać perswazji, dobiera się do umysłu Kylo Rena, by wreszcie używać telekinezy czy spuścić manto mistrzowi nowego zakonu użytkowników ciemnej strony. Dziewczyna w ciągu kilku sekwencji robi rzeczy, z którymi Luke miewał problemy jeszcze trzy lata po Nowej nadziei, w której zresztą zaczęło się jego szkolenie - którego Rey nie odbyła. Rok temu z podobnych powodów krytykowałem film poprzedzający Rebeliantów, w którym Ezra zdecydowanie zbyt dobrze radził sobie z Mocą. W przypadku Rey to wszystko idzie jeszcze szybciej i jest jeszcze bardziej nieprzekonujące.

Równie nieprzekonująca jest ekspozycja, która w Przebudzeniu Mocy niestety leży. Co i rusz pojawiają się mechaniczne nieco dialogi, których rolą jest zasypanie nas suchymi informacjami. Wychodzi to zazwyczaj bardzo łopatologicznie i mało subtelnie. W pierwszej części filmu były to pojedyncze sceny, jak chociażby rozmowa postaci von Sydowa z Kylo Renem, jednak później razi to coraz mocniej. Postaci co i rusz przystają, żeby wyłożyć lekcję na temat Luke`a, R2, syna Hana i Lei, stacji bojowej - zamiast naturalnego wplatania pewnych rzeczy w dialogi dostajemy kolejne infodumpy. Brak w tym jakiejkolwiek finezji, film stara się nam wszystko wyłożyć i wytłumaczyć, zbyt wiele rzeczy jest podanych wprost. Brak w tym jakiegoś marginesu niedopowiedzeń, jak w oryginalnej trylogii. Trudno tu szukać obiwanowych prawd z pewnego punktu widzenia.

Niestety pod względem prezentacji informacji i przedstawiania świata siódmemu epizodowi zdecydowanie bliżej jest do trylogii prequeli. Dostajemy mnóstwo przegadanych scen, które nie niosą ze sobą żadnej energii, które pełne są niepotrzebnego rozwlekania, powtarzania informacji, ciągłego przypominania kto, co, z kim i dlaczego - choć jednocześnie nie dowiadujemy się niczego o wielu istotnych zagadnieniach, które są w filmie przemilczanie (do czego wrócę w dalszej części). Wypada to tym gorzej, że przecież wiele dialogów w filmie, zwłaszcza pomiędzy młodymi aktorami, wypada bardzo naturalnie. Na ich tle udzielane co i rusz wykłady wyglądają dosyć nieporadnie. Co więcej, rażą trochę zbyt nachalne nawiązania do oryginalnej trylogii. O ile porównanie nowej superbroni do Gwiazdy Śmierci jest uzasadnione, o tyle już żart ze zgniatarką śmierci był moim zdaniem wyjątkowo drętwy i niepotrzebny - a takich momentów jest więcej.

Ze względu na tę słabą ekspozycję, która dominuje w drugiej połowie filmu, wypada ona o wiele słabiej niż początkowe sekwencje. Cała przygoda gdzieś znika, a Abrams zaczyna odhaczać punkty na swoim przepisie na remake Nowej nadziei. Mamy więc uprowadzoną bohaterkę, którą trzeba uwolnić, pojawia się zupełnie niepotrzebna w tym filmie i dosyć idiotyczna nawet jak na Gwiezdne wojny superbroń, zaczyna się powielanie schematów z Gwiazdy Śmierci. Ginie gdzieś dynamika i zabawa, zaczyna się za to wrażenie strasznej wtórności i przewidywalności. Film przestaje zaskakiwać, a zaczyna irytować przeciąganiem scen, których rozwiązania i tak wszyscy się spodziewają. Akcja rozdzielona jest momentami między trzy czy cztery wątki, między którymi przeskakuje w sposób dość nieregularny. Coraz mocniej rzuca się też w oczy niewiarygodne szczęście bohaterów i całkowita nieporadność Najwyższego Porządku. Momentami ma się wrażenie oglądania scen żywcem wyjętych z poprzednich epizodów - Poe wlatujący sam do wnętrza bazy jak Luke Skywalker i ostrzeliwujący ją od wewnątrz jak Lando, wyłączanie pola ochronnego jak w Powrocie Jedi... Nie ma nawet sensu zwracać uwagi na rzeczy tak oczywiste, jak przeniesienie w skali 1:1 całej sytuacji z Nowej nadziei, gdy rebelia atakuje superbroń, która w tym samym czasie przygotowuje się do zniszczenia planety, na której zlokalizowana jest jej baza.

Uważam zresztą bazę Starkiller za najsłabszy element fabuły całego filmu. Pomijając nawet kwestię wtórności, w przeciwieństwie do Gwiazdy Śmierci jest ona zupełnie nieistotna dla historii i stanowi w pewnym sensie wątek poboczny wprowadzony w ostatnim akcie. Gwiazda Śmierci i próba jej zniszczenia była motywem przewodnim Nowej nadziei. Wszystkie wydarzenia w filmie kręciły się wokół niej, jej planów, była ona powiązana z każdym wątkiem filmu od początku do końca. Baza Starkiller to z kolei deus ex machina, wyciągnięta pod koniec filmu i na siłę podporządkowująca sobie wszystko i wszystkich. Myślę, że korzystniej byłoby zostawić bazę Starkiller zwykłą bazą wojskową bez jakichkolwiek destrukcyjnych właściwości i przekucie ataku w regularną bitwę, bez kolejnego McGuffinowego rdzenia do wysadzenia. Nawet gdyby zostawiono wątek porwania czy konfrontacji ojca i syna, całość zyskałaby pewną świeżość i naturalność przez to, że nie próbuje bezmyślnie powielić i przebić to, co już znamy. Planeta śmierci jest kompletnie nieistotną dla historii zapchajdziurą, która zostawia po sobie tym gorsze wrażenie, że jest już zwyczajnie przekombinowana. Jestem ciekawy opinii osób, które z taką ulga przyjęły wywalenie wielu bzdur z Expanded Universe. Jak to szło? Legendy to worek z pomysłami, mogą wywalić głupoty i odpowiedzieć własną, oryginalną historię? No to macie, film balansujący na granicy autoplagiatu ze stacją bojową, która najprawdopodobniej przebija wszystko, co widzieliśmy w EU. Chyba nie o to chodziło.

Niestety, Przebudzenie Mocy pod względem przedstawionej historii jest prawdopodobnie najsłabszym filmem sagi. Wątek nieobecności i poszukiwań Luke`a jest zarysowany dosyć nijako i jest kolejnym McGuffinem, w dodatku takim, który cały czas istnieje gdzieś w tle wszystkich wydarzeń i jest z nimi dosyć luźno powiązany. Baza Starkiller jest pomysłem zupełnie niepotrzebnym, który psuje drugą połowę filmu, wymuszając wtórność rozwiązań fabularnych. Nie powiem, że jestem tym w jakikolwiek sposób zaskoczony, bo o tej wtórności pisałem już rok temu, nie zmienia to jednak faktu, że po prostu szkoda mi tego filmu. Było tu pole do stworzenia zdecydowanie ciekawszej historii.

Zawodzi jednak nie tylko baza Starkiller, ale związani z nią antagoniści. Zarówno poszczególni bohaterowie, jak też cała zrzeszająca ich organizacja. Nie odniosłem wrażenia, że stanowią realne zagrożenie dla bohaterów pozytywnych. Cała organizacja, dosyć słabo zresztą zarysowana, pomimo swojej technologii, determinacji i rzekomej potęgi jest ukazana w taki sposób, że zupełnie nie czujemy, by Ruch oporu faktycznie stawiał czoła przeważającym siłom wroga. Spora w tym wina bardzo słabego nakreślenia kontekstu politycznego i sytuacji galaktyki w filmie. Pomimo rozbudowanej aż do przesady ekspozycji i szastania nazwami, nie jesteśmy w stanie wyrobić sobie zdania o możliwościach którejkolwiek z organizacji - czy to Republiki, o której nie wiemy nic, czy Ruchu oporu i Najwyższego Porządku, o których całą wiedzę czerpiemy w zasadzie z domysłów i automatycznie narzucających się skojarzeń z ich poprzednikami. Spadkobiercy Imperium są dosyć nieudolni, ale w inny sposób niż fajtłapowaci szturmowcy. Przez cały film bohaterowie rozrywają ich bez żadnych problemów i bez żadnych wyraźnych atutów. Wszystko udaje im się niewielkim kosztem, podczas gdy ci źli zdają się być stale przyparci do muru i wystawiani przez protagonistów do wiatru. W żadnym momencie filmu nie czujemy, by mieli przewagę nad bohaterami, a całość momentami zaczyna przypominać kreskówkę, w której przeciwnik głównego bohatera w każdym odcinku z frustracją stwierdza, że po raz kolejny mu się wymknął. Jedyna sytuacja, w której ciemna strona odnosi zwycięstwo jest skutkiem tego, że bohater z własnej woli włazi w paszczę lwa.

Na pewno wynika to po części z tego, że dowódcom Najwyższego Porządku brakuje charyzmy, nie wzbudzają ani grozy, ani szacunku. Kapitan Phasma jest trzeciorzędną postacią, której obecność w filmie nie jest właściwie niczym uzasadniona. Nie pełni niemal żadnej istotnej roli, a w tych kilku scenach, w których się pojawia, wypada bardzo nieprzekonująco. To już druga (po ostatnich Igrzyskach śmierci) rola, w której widziałem Gwendoline Christie i w obu przypadkach aktorka wypadła wyjątkowo drętwo. Biorąc pod uwagę różne wypowiedzi na temat tej postaci w wywiadach i artykułach, można odnieść przykre wrażenie, że jedynym powodem jej obecności w The Force Awakens była chęć wprowadzenia pierwszej kobiecej antagonistki. Przykre, bo bardzo chętnie zobaczyłbym w Gwiezdnych wojnach taką postać, natomiast Abrams zmarnował tę okazję, przedstawiając nam postać kiepską, źle zagraną i, co chyba najgorsze, nie wzbudzającą niemal żadnego zainteresowania. Chciejstwo zastąpiło w tym przypadku potrzebę stworzenia po prostu dobrej postaci.

Hux i Kylo Ren to z kolei para nieopierzonych frustratów, która ma najprawdopodobniej być odzwierciedleniem relacji Vadera i Tarkina z Nowej nadziei. Tam jednak otrzymaliśmy dwie wybitne jednostki z pewnymi konfliktami metod i interesów, jednak wspólną wizją i kierunkiem działania. Obie budziły respekt, obie posiadały odpowiednią charyzmę. Przebudzenie Mocy oferuje nam z kolei rywalizację przypominającą w najlepszym razie dwóch szkolnych prymusów zabiegających o względy nauczyciela, którzy bardziej niż na osiągnięciu celu skupiają się na słabo uzasadnionej i zarysowanej rywalizacji. W przeciwieństwie do chłodnych, zdystansowanych imperialnych, liderzy Najwyższego Porządku są postaciami bardzo emocjonalnymi. Emocjom tym brakuje jednak naturalności, a sposób gry Drivera i Gleesona sprawia, że nie zawsze potrafiłem traktować te postaci poważnie. Przemówienie Huxa do szturmowców było jednym z najsłabszych momentów filmu i wypadło groteskowo. Z kolei Ren nie potrafił wyjść z pozycji roszczeniowego, rozdrażnionego chłopczyka, który na każde niepowodzenie reagował niekontrolowanymi wybuchami, które robiły się zwyczajnie powtarzalne. Nie znaczy to, że mam za złe sam kierunek obrany przez scenarzystów, jednak mam wrażenie, że starając się skontrastować te dwie postacie z ich pierwowzorami twórcy filmu poszli o krok za daleko i doszli do miejsca, w którym postacie stały się zbyt przerysowane i jednowymiarowe.

Kylo Ren jest zdecydowanie bardziej nonszalancki niż Vader, jednak jego popisy i sztuczki z wykorzystaniem Mocy nie robią w żadnym momencie takiego wrażenia jak inni antagoniści sagi. Przegrywa nie tylko z oszczędnym w słowach i ruchach Vaderze, jak też zdecydowanie bardziej charyzmatycznym Dooku czy bardziej tajemniczym i efektownym Maulem. Ma coś z każdego z nich, a jednocześnie brakuje mu własnej tożsamości. W tym momencie można powiedzieć, że właśnie to poszukiwanie własnego stylu, tożsamości jest jednym z motywów filmu i ścieżką rozmawiającego z maską dziadka bohatera. Do tego jednak potrzebne byłoby o wiele lepsze zarysowanie psychiki Kylo Rena. Niestety, również i w tym przypadku faktyczna podbudowę zastąpiono infodumpem i za jego portret psychologiczny i motywacyjny musi służyć nam parę niezbyt przekonujących monologów i rozmów Hana i Lei. Widzę, jakie intencje względem tej postaci mieli twórcy nowego epizodu, ale podobnie jak w przypadku wielu innych elementów filmu poległi na etapie wcielania tego pomysłu w życie. Abrams chciał w jednym filmie zrobić zbyt duży skok i zamiast wyraziście nakreślić nowego bohatera, od razu wykonał parę kroków w stronę piątego i szóstego epizodu, próbując sięgać po motywy konfliktu w rodzinie, dziedzictwa i nawrócenia. Moim zdaniem to nie wyszło, bo zabrakło fundamentów. Kylo Ren ma potencjał, ale w tym filmie został on raczej zmarnowany.

Niestety na tych decyzjach bardzo traci wątek Hana Solo jako ojca. Cały nasz wgląd w relacje między tymi postaciami, ich wspólną historię został zastąpiony wspomnianą wcześniej suchą ekspozycją. Na tym nie da się zbudować odpowiedniego dramatyzmu. Rozmowy Hana i Lei o synu sprawiały wrażenie wymuszonego nawiązania do Powrotu Jedi i motywu odkupienia poprzez rodzinę, a sama konfrontacja Hana i Bena (I see what you did there) okazała się sporym rozczarowaniem. Zabrakło w tym chemii, emocji. Otrzymaliśmy trochę niepotrzebnej teatralności, wkradło się niepotrzebne odwlekanie nieuniknionego. Cała scena została zrealizowana w taki sposób, że nawet osoby trzymające się z daleka od spoilerów nie powinny mieć wątpliwości do czego to zmierza. Czegoś zdecydowanie zabrakło i śmierć Hana nie miała odpowiedniej podbudowy. Jest to oczywiście nawiązanie do Nowej nadziei, wypadło jednak zdecydowanie zbyt nijako. Pomiędzy Obi-Wanem a Anakinem dało się wyczuć wyraźnie większe napięcie niż między Hanem i Benem. Ani dialogi, ani gra aktorska nie zdały tu egzaminu. Najsłynniejszy przemytnik w galaktyce został pożegnany w dosyć przykry sposób i mam podejrzenia, że miało to wyglądać inaczej i wbrew wszystkim zapewnieniom Ford w jakiś sposób naciskał na uśmiercenie swojej postaci. Trzeba było zostawić to na kolejny film, lub lepiej nakreślić obie postacie i ich relacje.

Spośród antagonistów najbardziej jednak zawodzi Snoke. Po pierwsze, nie wiemy o tej postaci dosłownie nic. I nie chodzi jedynie o kwestię jego historii czy pochodzenia, ale i motywację, charakter. Jego dialogi nie pozwalają na wyciągnięcie żadnych wiążących wniosków i cała rola postaci Serkisa sprowadza się do wydawania rozkazów i wygłaszania niezbyt odkrywczych komentarzy. Postać wzbudza zainteresowanie jedynie z czysto encyklopedycznego punktu widzenia, zabrakło jednak jakiegoś mistycyzmu czy tajemniczości, który sprawiłby, że z wypiekami czekałbym na jakiekolwiek informacje na jego temat. Na ten moment jest to bliżej nieokreślona postać, której jedyną funkcją jest popychanie fabuły do przodu w odpowiednich momentach. Nie ma tu również żadnej rewelacji pod kątem wizualnym. Jest mało charakterystyczny, nie robi wrażenia ani od strony projektu, ani od strony wykonania czy zastosowania motion capture. Zupełnie niepotrzebny był efekt powiększenia, który nie tylko nie zadziałał jako tani sposób podniesienia rangi skądinąd niezbyt przykuwającej uwagę postaci, ani nie uzasadnił potrzeby stworzenia tej postaci komputerowo. Wydaje mi się, że Snoke skorzystałby jednak na nieco większej mobilności i ekspresywności, gdyby przestał być po prostu komputerową kukłą sterczącą na tronie. Biorąc pod uwagę aurę tajemniczości, jaką Abrams starał się stworzyć wokół tego bohatera, Snoke okazuje się rozczarowaniem. Co zabawniejsze, wiele aspektów jego wyglądu, historii czy osobowości, o których mówiono w wywiadach, w ogóle nie zaistniało w samym filmie, tak jakby pozostały jedynie gdzieś w głowach twórców, którzy z jakiegoś powodu nawet ich nie zasugerowali. Chętnie dowiem się kiedyś kim jest Snoke, z pewnością nie jest to jednak pytanie któremu będę poświęcał jakąkolwiek uwagę przed premierą ósmego epizodu.

Co ciekawe, ostatni zarzut można odnieść również do kilku innych motywów, które pojawiły się w filmie. Tak jak w przypadku Snoke`a, wiele kwestii dotyczących Najwyższego Porządku, Phasmy czy Kylo i innych rycerzy Ren, do których nawiązywano w przedpremierowych artykułach, w ogóle nie pojawiło się w filmie. Rycerze Ren zostali ledwie wspomniani, a cała scena z ich udziałem została zawarta już w zwiastunie. Nie odniesiono się zupełnie do kwestii miecza, wbrew zapewnieniom Gwendoline Christie fakt, że pod zbroją Phasmy znajduje się kobieta, nie miał najmniejszego znaczenia. Odnoszę wrażenie, że wywiady publikowane pół roku temu dały nam lepszy wgląd w historię czy osobowość niektórych bohaterów niż sam film, co wydaje się nieco dziwne. To samo dotyczy zresztą kilu innych postaci i wątków. Ukazujące się na przestrzeni tego roku materiały dostarczyły lepszy wgląd w niektóre aspekty filmu niż samo Przebudzenie Mocy, które wielu z nich w ogóle nie poruszyło lub zaledwie się po nich prześlizgnęło. Nie jest to dla mnie większym zaskoczeniem, bo tajemnicze pudełko Abramsa zawsze uważałem za fikcję i zwyczajny chwyt marketingowy, niepokojąca jest jednak sytuacja, w której z publikowanych miesiące przed premierą tekstów dowiadujemy się o postaciach, ich sytuacji i motywacji więcej, niż w kinie.

Te dziwne proporcje dotyczą również rodzeństwa Skywalkerów. Leia została niemal w całości opisana w przedpremierowych materiałach. Niestety, postać Carrie Fisher jest kolejnym rozczarowaniem i trudno powiedzieć o niej coś ponad wspomniane suche fakty z artykułów i wywiadów. Nie pełni w filmie żadnej istotnej roli, stanowi jedynie część ekspozycji wprowadzającej nas w wątki bazy Starkiller i historii Kylo Rena. Nie licząc powiązań z innymi bohaterami, Leia pełni w tym filmie taką samą rolę jak Jan Dodonna czy Mon Mothma w oryginalnej trylogii. Trudno cokolwiek napisać o Luke`u, który ma mniej czasu ekranowego od handlarza kurczaków z Jakku. O ograniczonej roli Marka Hamilla wiedzieliśmy od dawna, niemniej spodziewałem się przynajmniej jednej pełnej sceny z jego udziałem. Mieszane uczucia budzą przeciągające się obroty kamery wokół stojącej z wyciągniętą w kierunku Luke`a łapką Rey i zakończenie filmu w stylu Lostowego cliffhangera. Było to trochę niepotrzebne i osłabiło wydźwięk końcówki.

Moją uwagę zdecydowanie zwróciły jednak postacie trzecioplanowe. Położono na nie trochę większy nacisk niż w filmach oryginalnej trylogii, pod tym względem Przebudzeniu Mocy bliżej do prequeli. Personel Najwyższego Porządku czy Ruchu oporu są nieco bardziej wyeksponowani niż rebelianci czy imperialni przewijający się w tle poprzednich epizodów. Mają więcej do powiedzenia, dostajemy wyraźne zbliżenia na ich twarze, nie są to już po prostu anonimowi statyści. Pielęgniarka opatrująca Chewiego, pracownicy bazy Starkiller, nawet niektórzy szturmowcy czy gangsterzy są jakby nieco wyraźniej zarysowani. Nie wpływa to może na odbiór filmu, ale jest to ciekawa odmiana.

Tym, czego na pewni nie można odmówić filmowi, jest rewelacyjna strona wizualna. Praktyczne efekty, kukiełki, pojazdy, kostiumy obcych wyglądają bardzo naturalnie, a przy tym nie tracą na jakości i nie wyglądają już tak prowizorycznie jak niektóre rekwizyty z oryginalnej trylogii. Przebudzenie Mocy bawi się ujęciami i pracą kamery, jest to z pewnością zupełnie inny styl niż w filmach Lucasa. Zdjęcia robią wrażenie, a planety i miejsca przykuwają wzrok. Momentami film wygląda aż nazbyt naturalnie i ciężko przyzwyczaić się do surowych, nie zmodyfikowanych komputerowym pędzlem lokacji, choć jest to oczywiście zaleta produkcji. Zamek Maz Kanaty, wnętrze bazy Starkiller, krajobrazy Jakku i cmentarzysko wraków z pewnością są przyjemniejszym widokiem dla oka niż pełne przepychu, ale pozbawione jakiegokolwiek życia i naturalności planety Ataku klonów czy Zemsty Sithów. W tym wypadku punktuje zwyczajna konsekwencja - Abrams nie miesza naturalnych ujęć z pełnym CGI, więc całość wygląda dla oczu bardziej wiarygodnie niż momentami nieklejące się ze sobą elementy obrazu w prequelach. Psuje się to dopiero pod koniec filmu, w czasie finałowego pojedynku i rozpadu superbroni Najwyższego Porządku, jednak wrażenia pozostają pozytywne. W niektórych przypadkach zrezygnowano z jakichkolwiek elementów scenografii i obróbki, więc w scenach w samotni Skywalkera obserwujemy Skellig Michael w dokładnie takiej samej postaci, w jakiej istnieje ono w rzeczywistości. Wygląda to ciekawie, choć trudno od razu przyzwyczaić się do takich zmian.

Jednym z największych rozczarowań siódmego epizodu jest natomiast ścieżka dźwiękowa. Prawdę mówiąc trochę się tego spodziewałem i od pewnego czasu miałem obawy, czy Williamsowi uda się ponownie zaczarować odległą galaktykę nowymi kompozycjami i aranżacjami już istniejących, nie spodziewałem się jednak, że muzyka będzie jednym z większych problemów Przebudzenia Mocy. Przez cały film nie wpadł mi w ucho żaden wyrazisty, wybijający się motyw. Ścieżka dźwiękowa, będąca od zawsze integralną częścią czaru odległej galaktyki, była tu jakby jedynie z obowiązku. Po zakończonym seansie nie byłem w stanie przypomnieć sobie żadnego utworu. Muzyka zwracała na siebie uwagę wyłącznie wtedy, gdy zaczynały pobrzmiewać znajome motywy z poprzednich filmów, ale i to jednie potęgowało wrażenie przeciętności, na tle której wybijały się krótkie i pozbawione mocy fragmenty starszych tematów. Soundtrack sam w sobie nie jest zapewne zły (to jednak można będzie stwierdzić dopiero po odsłuchaniu go na spokojnie), jednak nie jest to z pewnością poziom i styl, do jakiego przyzwyczaiły poprzednie filmy. Brakuje życia, emocji. Ścieżka dźwiękowa jest przyzwoita, ale przestała być dodatkowym bohaterem filmu. Istnieje gdzieś obok i można o niej po prostu zapomnieć. Jeśli ktoś liczył, że Przebudzenie Mocy zaoferuje nową perełkę w stylu Binary Sunset, Across the Stars, marszu imperialnego czy Duel of the Fates, będzie z pewnością zawiedziony. Jedyne co można powiedzieć o ścieżce dźwiękowej tego filmu to tyle, że jest i po prostu nie razi.

Trudno ocenić ten film. Mnóstwo aspektów okazało się mniejszym lub większym rozczarowaniem. Razi wtórność i przewidywalność, mało finezyjna ekspozycja. Momentami czuć przesyt niepotrzebnych wątków i informacji, innym razem brakuje podstawowych elementów budowania bohaterów i relacji, przez co pozornie istotne wątki tracą na sile, pozostają obojętne. Film zaczyna dobrze i mógłby taki pozostać, gdyby poszedł swoją ścieżką, jednak w pewnym momencie ktoś wyraźnie łapie za lejce i zawraca go w kierunku odhaczania punktów ze scenariusza Nowej nadziei, pchając go w pułapkę powtarzalności i niebezpiecznie zbliżając się do granicy autoplagiatu. Jednocześnie zachwyca zdjęciami, stroną wizualną, w sporej części oferuje świetną zabawę i historię, która angażuje, nawet jeśli czasem łapie zadyszki i potyka się o własne absurdy. Nowi aktorzy dają radę, chociaż scenarzyści często nie radzą sobie z ich naturalnym prowadzeniem, natomiast stara gwardia jest ofiarą różnych schorzeń fabularnych. Nie jestem tym filmem zachwycony, nie przekonał mnie do tego, że jest uzasadnioną z narracyjnego punktu widzenia kontynuacją sagi. Jak na razie nie pełni w tej historii żadnej istotnej roli, wprowadzając zupełnie nowe, oderwane od całości wątki, które jednocześnie są na zbyt słabo zarysowane, by potrafiły zaangażować same z siebie. Z drugiej strony te dwie godziny zlatują szybko, film nie nuży. Jest sprawny warsztatowo, potrafi autentycznie bawić i wciągać. Jest tu potencjał, ale w wielu miejscach go zmarnowano przez dziwne, niepotrzebne decyzje fabularne. Nie skreślam jednak trylogii, bo osoby odpowiedzialne za najsłabsze ogniwa nie będą brały udziału w produkcji kolejnych części, choć niestety Rian Johnson nie będzie miał takiej swobody, jaką mieli (i zmarnowali) Abrams z Kasdanem). Jako film przygodowy The Force Awakens daje radę i na pewno wybija się na tle innych wysokobudżetowych tasiemców. Jako kontynuacja sagi mnie nie przekonał, chociaż nie uważam go też za żadną profanację. Coś się przebudziło, ale jeszcze nie bardzo wiem co i po co.

Film oceniam pozytywnie tylko zakończenie nie daje odpowiedzi i zostawia rozdarcie pozatym niezbyt fajnie nakręcone te zakończenie.
Ray tak jakby staciła pamięc i nie pamiętała kto ją zostawił na jakku a po dotknięciu miesza zaczyna sobie przypominać wszystko. Mazz Kant mówi że ten miesz należał do anakina potem luka a teraz ją wzywa. W tym czasie po dotknięciu miecza Snoke i kylo ren rozmawiają że nastąpiło przebudzenie mocy a ray zaczyna sobie przypominać jak posługuje się moca nawet w czasie walki z Kylo renem jak on do niej mówi coś o mocy to nagle ona odpowiada moc dziwnie się zachowuje jakb se coś przypomniała i nagle wygrywa umiejąc posługiwać się mocą. A jak przylatuje i widzi Laie to się ściskają a wcześniej się wogole nie widziały. Na sam koniec jak Luke stoi i Ray patrzą na siebie i nagle łzy w oczach obu nie wiem czy ktoś to też spostrzegł tak jakbynie widzieli się kopę lat ... Na zagranicznych forach piszą ludzie po angielsku że Ray to córka Luke tylko po co takie zakończenie stoją jak zamrożeni i Ray trzyma wyciągnięta rękę z mieczem ...

że nie było o grzybobraniu na Jakku. Przez to film mega dla mnie osobiście traci.

Nie chowam spoilerów, jak ktoś nie oglądał, nie czytać.

Właśnie wróciłem, to będzie pisany na świeżo, pod wpływem emocji wpis.

Film mnie zmiażdżył. Liczyłem na coś dobrego, widząc pierwsze oceny wiedziałem, że będzie coś dobrego, ale to nie było tylko dobre - to była absolutna miazga. Ten film był doskonały w każdym calu - sam w sobie, jako kontynuacja, zarówno jako film dla fanów (liczba smaczków hic!), jak i dla ludzi "z ulicy".

Zawsze usprawiedliwiałem Lucasa, ale Abrmas pokazał, że ten pierwszy nie może się równać z nim w fachu.

Pojedynek Finn + Rey vs Kylo to zdecydowanie najlepiej wyreżyserowane starcie całej sagi. Już nie wspominając o charakteryzacji - spocony, krwawiący, ranny, zgarbiony, szalony Kylo, przerażony Finn, silna Rey - po prostu coś niesamowitego. Tak samo dramatyczna, genialnie wyreżyserowana scena śmierci Hana Solo. Podobnie ostatnia scena z Lukiem - miażdży.

Nowe postacie - Kylo, Rey, Finn, Poe, Snoke, Hux, Maz, wszyscy zrobili taką robotę, że mam wrażenie, że nikogo innego nie mógłbym widzieć na ich miejscu - to chyba najlepszy komplement dla aktora.

Mógłbym pisać o każdej scenie i się nad nią rozpływać.

Najlepsze SW ever? Jestem pod wpływem emocji, ale może tak!

Argumenty o kalce ANH to jakiś absurd, oczywiście, było wiele podobieństw, ale nie na tyle, żeby gadać takie głupoty, szkoda komentować i nie będę tego robił.

Nawet nie wiem, kim trzeba być, żeby hejtować ten film. Serio, Wasze życie, hejterzy, musi być żałosne i smutne, jak coś takiego Was nie cieszy, to chyba już nic nie cieszy. Pozostaje współczuć. Na szczęście jesteście w mniejszości, TFA ma lepsze oceny od wszystkich pozostałych części i tak zostanie, chyba zasłużenie.

Miazga, to nie był film, to było niezwykłe przeżycie.

Właściwie wszystko zostało już powiedziane... Sam muszę powiedzieć, że mi się film bardzo podał aż do momentu gdy Rey zaczyna władać Mocą jak opętana.
Dzięki temu, że w pierwszej części filmu akcja jest wartka i spójna nie przeszkadzały mi te wszystkie nawiązania do IV.
Zirytowały mnie elementy które podważyły dotychczasowy ład/fizykę/system świata SW, czyli właśnie to co zrobiła Rey, a czego nie zrobił Kylo Ren. Pierwsze użycie perswazji było dla mnie śmieszne, ale ich wspólna walka to była parodia gatunku. Takie pojedynki jak ten do tej pory kończyły się w trzy sekundy śmiercią postaci i to wiadomo w tym przypadku której.
Nie rozumiem porównań do walki Luke`a z Vaderem. Tam sytuacja była całkowicie inna, Vader ani przez chwilę nie chciał zabić syna. Sam Luke moc odkrył lata wcześniej, był wprowadzony przez Obi-Wana, potem przeszedł szkolenie Yody i nie ważne ile ono trwało to i tak nie miał szans.
A tutaj mamy Kylo który był uczony władania mocą (prawdopodobnie) od najmłodszych lat, który na początku filmu pokazuje jaką potęgą włada i na co stać i nie potrafi sobie poradzić z amatorami... Dla mnie to jest nie do przyjęcia i zniszczyło mi cały film.

Druga sprawa to gwiazda śmierci... właściwie wszystko zostało powiedziane, ale dodam tyle, że sam pracuje w elektrowniach zbudowanych w XX wieku i już teraz wiadomo (choć akcja dzieje się dawno dawno temu, to jednak technologia jest trochę do przodu), że jeżeli wysadzimy jedną elektrownie w Polsce, to u nikogo w naszym kraju nie zgaśnie światło i każde strategiczne urządzenie ma 100% rezerwy by można je było momentalnie zastąpić... Więc wysadzenie jednego obiektu na całej planecie nie może doprowadzić do jej destabilizacji...
Po za tym, bądźmy szczerzy, dać sobie rozwalić gwiazdę śmierci 3 raz w ten sam sposób to trzeba być debilem (chyba że mają za dużo unijnych funduszy do wydania na inwestycje).

Inną sprawą która mnie ukuła w oczy to są statki kosmiczne występujące w filmie. 30 lat i nie wysilono się na nic nowego... Między 1-3 a 4-6 (odstęp około 25 lat) wymieniono wszystkie myśliwce, niszczyciele itd. Tutaj nie widzimy żadnego prototypu, a budujące się państwo militarne główny nacisk kładzie właśnie na rozwój nowych technologii. Chyba że po prostu osiągnięto już szczyt technologiczny w tej dziedzinie...

Podsumowując: po wyjściu z kina oceniłem film na 7/10 będąc porwany akcją i nową przygodą. Podobnie się czułem wychodząc z premiery III, ale po kolejnym seansie co raz bardziej zaczynała mnie razić niespójność scenariusza i braki aktorskie.
Obawiam się że tym razem będzie to samo i gdy na chłodno przeanalizuję tę historię to zostanie żal po niewykorzystanym potencjale tego świata.

I wielki finał... Czy Luke przez lata na wygnaniu cały czas siedział w pelerynce na łysej górze i czekał aż go ktoś odwiedzi...?

Witam. Dzisiaj obejrzałem nowe Star Warsy i wyszedłem z kina zmieszany. Bardzo mocny początek, ale później było gorzej. Mam na myśli pewne nieścisłości które mnie irytują np:
1. Pojedynek na miecze Kylo Rena z Finnem… jak to możliwe ze Finn mógł stawiac jakis opór, nawet ranił Kylo Rena który z tego co wynika i co widać świetnie włada mocą i przeszedł szkolenie Luke oraz teraz szkoli się u nowego mistrza. Moim zdaniem to bezsensu i w tym momencie zobaczyłem ze głowny antagonista jest słaby. Miałem jeszcze nadzieje że może bawił się walka z Finnem, ale..
2. Walka Kylo Rena z Rey… to dla mnie najbardziej nie logiczna i absurdalna scena w filmie. Szkolony w mocy Kylo obrywa od Rey która nigdy nie miała styczności z mocą i uczy się jak nad ja panować w oka mgnieniu albo szybciej. Rozkazuje szturmowcowi mocą, przyciąga miecz świetlny Luke, a potem walcząc z Kylo gdy mówi jej że potrzebne jej szkolenia zamyka oczy ‘wpaja’ (nie wiedziałem jakiego słowa uzyc xd) się w moc i go pokonuje. Jaki sens ma teraz szkolenie u Luke jak Rey już teraz jest lepsza od Kylo Rena, który wyszedł na słabego. Postać Rey jest moim zdaniem mocno wyidealizowana.
3. Wtórność fabularna.. Oglądałem nowe- stare Gwiezdne Wojny. Znowu niszczenie super broni(gwiazda śmierci 3), znowu to imperium rządzi a rebelianci są w mniejszości i się ukrywają. Czułem się jakbym oglądał Nowa Nadzieje po tuningu, liftingu, po wizycie u kosmetyczki…
4. Znowu ludzie?? Jest tyle ras w galaktyce, a wszystkie głowne role odgrywają ludzie (homo sapiens xd). Oczywiście poza świetnym Chewbaccą który dodaje trochę róznorodnosci. Mam nadzieje ze w 8 i 9 czesci jacys ‘kosmici’ przesuną się na pierwszy plan albo przynajmniej będą miały większe znaczenie
5. Han Solo zmarł.. Z wywiadów z Fordem można było to przewidzieć, ale jego smierc nie przyniosła żadnej dramaturgii. Było trochę łez, krzyku, wkurzony wookie, ale potem wszystko prysło i nikt się tym nie przejmował, a Han Solo to przecież jeden z największych bohaterów Rebelii jak i Nowej Republiki.
6. Brak „nowych” planet. Plnety jakie widzieliśmy to kalki planet jakie już dobrze znaliśmy pustynia, śnieg i zielen.. Nic nowego wszystkie te krajobrazy już zznamy z poprzednich części..

Troche się rozpisałem ale musiałem to z siebie wyrzuci, a nikt z moich znajmych jeszcze nie oglądał nowej części. Proszę o komentarze. Zgadzacie się ze mna?? Jakie sa wasze odczucia??

UWAGA! Poniżej spoilery, ale nie oznaczałem, bo wyszło by, że musiałbym spory kawał posta zasłonić
Zanim o samym filmie to powiem, że 10 lat temu w tym samym kinie z rodzicami jako mały szczyl widziałem jedyny epizod SW w kinie - "Zemstę Sithów". Teraz historia zatacza koło i strasznie mnie to porusza jakoś Zgodnie z moim postanowieniem które sobie założyłem jak tylko dowiedziałem się, że będzie nowa trylogia udało mi się wytrwać 3 lata bez niemal żadnych spoilerów - nie miałem bladego pojęcia o czym będzie ten film i tym faktem strasznie się jarałem, warto było Jako dawny fanatyk SW, a teraz po prostu fan wróciłem do swoich korzeni, do dzieciństwa, gdy to uniwersum znaczyło dla mnie baaaardzo wiele. Niesamowite uczucie, piękny dzień.
"Gwiezdne wojny" powróciły i to jest najpiękniejsze, w to dalej trochę nie chce mi się wierzyć. Będę potrzebował pewnie jeszcze kilku razy, żeby do mnie dotarło, że oglądałem siódmy epizod który nigdy miał nie powstać… a jest
Rozumiem hejt który się na „Przebudzenie mocy” wylewa. Uważam, że jest przesadny, ale go rozumiem. Do tego filmu trzeba podejść na luzie bo w innym wypadku straci się z niego całą frajdę - jest prosty, niesamowicie prosty, jest hołdem dla Starej Trylogii, pełnym nawiązań i wręcz o schematycznie podobnej budowie do „Nowej nadziei”. Z jednej strony – to wspaniałe i dobre, bo nostalgia się budzi, z drugiej trochę uwiera bo mogłoby być to coś nowego i to trochę zmarnowana szansa. Jest za to mnóstwo, mnóstwo smaczków, zarówno dla mniejszych jak i większych wyjadaczy, które są po prostu cudowne.
Rzeczy które najbardziej bolą to właśnie wspomniana schematyczność, i pewna naiwność. Denerwuje to trochę, ale jeśli przymknie się na to oko to tak bardzo nie przeszkadza, bo myślę, że jednak to nie jest najważniejsze.
Nowi główni bohaterowie, Rey i Finn, są bardzo dobrze wymyśleni, niewymuszeni, ciekawi i sensowni. Aż chce się oglądać i wiedzieć co będzie dalej. Naprawdę w są w porządku choć trochę się ich obawiałem.
Inny problem to Kylo Ren. Trochę dziwny, lekko drewniany. Taki zbuntowany nastolatek który stara się kreować na swojego dziadka Vadera (do którego moim zdaniem jest trochę podobny fizycznie nawet i jest to bardzo ciekawe na swój sposób) i znaleźć swoją drogę. Niby dobrze to kamufluje ale jednak jest rozdarty i słaby co chociażby widać po tym jak dostaje bęcki od niewyszkolonej złomiarki. Jego historia jest opowiedziana jednak od połowy i fajnie by było poznać jej genezę.
Bardzo dobrze również, żeHan zginął. Dopina to klamrę kompozycyjną całej sagi wg której w pierwszej części każdej trylogii musi zginąć mentor głównego bohatera/bohaterki/bohaterów. Zupełnie nie spodziewałem się, że to będzie Han, myślałem, że to będzie jednak Luke, który wcieli się w rolę takiego Bena Kenobiego siódmego epizodu, ale jednak nie, jest inaczej, co nie znaczy że gorzej Sądzę, że zarówno scena śmierci Hana jest niezwykła, fakt ojcobójstwa też tutaj wprowadza dramaturgię, ale niezwykła też jest scena pojawienia się Luke`a - naprawdę, to najlepszy moment tego filmu, gdy odwraca się, ściąga kaptur i spogląda niczym Ben na Tatooine 30 lat wcześniej
Sytuacja polityczna też jest potraktowana po macoszemu i szkoda, bo wygląda trochę dziwnie zwłaszcza w kontekście zakończenia ROTJ. W ogóle Przebudzenie Mocy zostawia mnóstwo niedomówień, jest niejasne i pełne dziur scenariuszowych. Wg mnie jest tylko wstępem do Epizodu VIII który wymiecie bardzo, wszystko rozjaśni i naprawdę będzie świetny, i osobiście czuję, że może przeskoczyć wszystko co dotychczas się pojawiło. TFA w tym wypadku stanowiłoby tylko jaskółkę, która ogłasza powrót sagi, taką trochę dla laików którzy też pójdą po prostu zobaczyć fajny film przygodowy s-f, a serio czymś mega dla prawdziwych fanów byłby ów EVIII. Chciałbym, żeby tak było.
Niemniej – SW wróciło! I to jest niesamowite. Nie ma co się spinać, tylko trzeba po prostu dać się porwać tej dziecięcej radości i zacząć odkrywać sagę na nowo bo jeszcze długa i niezwykła droga przed nami

Dziwne, że nie ma tu takiego tematu, gdzie możemy ogółem porozmawiać o swoich odczuciach. Wklejam swoją opinię, by nie zaginęła wśród komentarzy i żeby zacząć dyskusję.

To i ja wtrące swe trzy grosze . Więcej będzie spojlerów, które zakrywam, ale trochę dam nieszkodliwych opinii.


Ogólne:
- Czekałem na ten film jak na zbawienie. I nie zawiodłem się, choć dostałem coś innego niż się spodziewałem. Nie rozumiem zaś takich samych jak w przypadku Mrocznego Widma, skrajnych komentarzy. Jedni film wychwalają pod niebiosa, a drudzy znienawidzili. Ja przez wiele lat nie rozumiałem, dlaczego ludzie tak bardzo hejtują Mroczne Widmo... jakie by to nie było, to przecież i tak wciąż są Gwiezdne Wojny. Już od jakiegoś czasu jestem przeciwny ocenianiu która trylogia jest lepsza, a która gorsza. Moim zdaniem obydwie trylogie trzeba oceniać oddzielnie. To prawda, że nowa trylogia różni się od starej. Różni się, ale to nie znaczy, że jest gorsza. Jest po prostu inna. I mimo prób nasycenia obecnej trylogii klimatem z OT, jestem pewien, że epizody VII-IX również po prostu będą czymś innym. A zatwardziałym skamielinom i tak się nie da dogodzić, choćby reżyser stanął na głowie. Wciąż będą narzekać że to i owo to wcale nie jest Star Wars, że to profanacja i gniot. Dla takich ludzi byłoby najlepiej, jakby żadne epizody oprócz IV, V i VI nigdy nie powstały. Jeżeli inne epizody będą inne, to będą psioczyć że to nie to samo, tylko inne i że beznadzieja. Jeżeli zaś te epizody będą prawie że kalką starej trylogii, to też będą psioczyć, że to jest właśnie kalka z OT. Im najlepiej puścić 3 razy z rzędu epizody IV-VI. Wtedy powiedzą, że to najlepsze 3 trylogie jakie mogą być. Amen.
- Harrison Ford bardzo ładnie się postarzał. Leia już trochę mniej...
- Muzyka choć była całkiem dobra, to jakoś żaden utwór nie zapadł w pamięć. Momentami zaś uszami wyobraźni słyszałem motyw muzyczny z innych epizodów. Może by nie zaszkodziło jakby w niektórych scenach użyto starych melodii
- Dużo nawiązań do starej trylogii. Sporo mi się podobało, ale jednak może czasem było ich za dużo więc nie oceniam ani na plus, ani na minus. Niektóre sceny zaś były żywcem wzięte z OT. Np scena jak Ren/Rey wyciągają miecz świetlny ze śniegu. Identycznie jak w 5 epizodzie. Ale przyznam, że miałem nadzieję usłyszeć "I love you. I know". Bo był moment, że to by pasowało.
- Początek spoilera początek spoilera Scena w której się okazuje, że Kylo to syn Harrisona ewidentnie miała wywołać taki szok jak "Luke, I`m your father". Pewnie dlatego informacje na temat Kylo były tak bardzo pilnie strzeżone. Brałem coś takiego pod uwagę, ale i tak byłem zaskoczony. To było miłe. A kiedy już poszło info, to spodziewałem się raczej że Kylo to Jacen albo Anakin. Przyznam, że przerabiając EU to jeśli chodzi o książki to za pierwszym razem skończyłem na Trylogii Thrawna a obecnie doszedłem do trylogii akademii jedi. Nie pamiętam czy państwo Solo spłodzą jeszcze jakiegoś Bena. Mam tylko nadzieję, że ten epizod nie będzie się tak bardzo kłócił z EU. koniec spoilera Koniec Spoilera
- Początek spoilera początek spoilera Phasma jest kobietą . To mnie zszokowało co nie miara. Dziwne tylko, że była tylko w 3 scenach. Byłem pewny, że to będzie jeden z większym badassów, jakiś tak szturmowy zwierzchnik sił zbrojnych. koniec spoilera Koniec spoilera
- Początek spoilera początek spoilera Posługiwanie się mieczem świetlnym Finna i Rey. Że oboje umieją się posługiwać bronią... białą? konwencjonalną? tak mocno dziwuje. Finn jako szturmowiec pewnie był wszechstronnie przeszkolony, a Ray na Jakku pokazała, że umie walczyć bronią białą. Ale że oboje dają radę walczyć z Kylo to już trochę dziwnie. Choć może temu pozwolili go zranić Chewbacce, żeby nie wyglądało to zbyt naciąganie koniec spoilera Koniec Spoilera
- Początek spoilera początek spoilera Kiedy imperialna broń zagłady pierdolnęła w światy Republiki... czy ona wtedy walnęła w najważniejsze światy? Po tym, co powiedział ich kamandzir, że ten dzień będzie końcem Republiki, wychodzi na to, że tak. I czy ta planeta, która wyglądała jak Couruscant to naprawdę był Couruscant...? Jeśli tak, to to zatrzęsie całym EU! Zatrzęsie po stokroć bardziej niż Filoni i wszystkie odcinki wojen klonów razem wzięte... A jeśli jednak nie... to czemu mając taką broń nie uderzyli w Couruscant? I czemu ten kamandzir mówił o końcu Republiki a nie o potężnym ciosem w Republicę...? koniec spoilera Koniec Spoilera
- Początek spoilera początek spoilera W scenie, kiedy zginął Han Solo krzyknąłem "Nie!!!" na całe kino... Minutę wcześniej spodziewałęm się tego, bo Kylo coś załatwo się się z nim zgodził... Nie oceniam tego ani na minus, ani na plus. Po prostu byłem w szoku, że mój kochany Hanuś zginął... Tak nota bene, to byłem również pewny, że Chewbacca jeszcze bardziej rzuci się wściekle na szturmowców i zginie, spłacając swój dług życia do końca... Bo jak Chewbacca może istnieć bez Hana Solo? koniec spoilera Koniec Spoilera

Plusy:
- Walki za pomocą blasterów, mieczy świetlnych i myśliwców. Wyglądają bardzo realistycznie. Miecze świetlne jak prawdziwe. Strzały blasterów również wyglądają realistyczniej, prawdziwiej i ogółem lepiej. A zauważyliście, że w poprzednich epizodach klon czy szturmowiec obrywał strzała to na jego zbroi nie było widać śladu? Ewentualnie jakieś osmalenie. Tutaj strzał robi dziurę w płytkach pancerza i widać ranę
- To wciąż są Gwiezdne Wojny...

Minusy:
- Początek spoilera początek spoilera Kylo Ren. Po trailerach wyobrażałem se go jako kogoś pokroju Dartha Vadera czy Revana. Kolekcjonera artefektów i pasjonata sithów. Zamiast tego, dostaliśmy nadąsanego nastolatka. Te sceny jak wpadał w gniew i napierdalał wściekle mieczem po wszystkim. Jakby mu mama dała szlaban. Spójrzcie na to i na scenę gniewu Dartha Vadera w EIII gdy dowiedział się o śmierci Padme... Po zdjęciu maski zaś ujrzeliśmy... pupcię niemowlaka. Ja rozumiem zamysł tej postaci, ale w takim razie nie powinni go początkowo przedstawiać jako lorda sith, tylko jako podrzędnego akolitę. Bardzo mi się on skojarzył z nerdem, amerykańskim nastolatkiem, z któremu dokuczali w szkole więc przyszedł do szkoły z karabinem i z frustracji zaczął strzelać do uczniów. Widać, ze facet ma mocne kompleksy niższości. Choćby temu, że stara się dorównać swemu dziadku. Jak dziecko, któremu rodzice stawiają wysokie wymagania, a samo jest miernotą... Chcieli zrobić postać, która czuje się rozdarta między jasną, a ciemną stroną mocy, a wyszedł gimbus w wieku dojrzewania. koniec spoilera Koniec Spoilera
- Jakku. Choć akcja na Jakku ciągnęła się bardzo długo, jakoś nie mogłem wczuć się w klimat tej planety, jak to na przykład było z Tatooine.
- Obcy. Oprócz Chewbacki i Sulustianina, wszystkie rasy miały tutaj swój debiut. Twórcy chyba chcieli być oldschoolowi, ponieważ większość ras wyglądało jak ze starych science-fiction. Łącznie z kiczowatością. A niektóre zaś bardziej by pasowały do klasycznego fantasy niż do sci-fi. Zwłaszcza te orki czy trolle rodem z władcy pierścieni
- Snol/Snul/Sknork czy jak mu tam. Co to w ogóle było? Czy on jest taki olbrzymi czy po prostu to był taki wielki hologram? A nawet bez tego wygląda jak troll z klasycznego fantasy. I to coś takiego ma być głównym badassem, nowym imperatorem?
- niby taki szczegół, ale hełmy pilotów Oporu. Już jakiś czas temu widząc figurkę Poe Damerona zachodziłem za głowę, czemu on właśnie ma taką wysoką głowę. Prawie jak Ki Adi Mundi.

PS. Jeszcze tak z ciekawości. Czy na waszym seansie czuć było fanowski klimat? Byli przebrani ludzie? Ktoś klaskał? Czuć było ogólny entuzjazm? Ja bym się bardzo chętnie przebrał, ale nie miałem w co. Wziąłem tylko (pomysł rodem z Toy Story, tak wiem, ale oni naprawdę żyją) figurkę Dartha Vadera i Yody... Yody którego dostałem na wigilię 1999 roku. Żeby potem mogli opowiedzieć kolegom. No ale ogółem ostatnio oglądałem (było na Bastionie) jak to wyglądało w 99 roku, podczas premiery Mrocznego Widma i strasznie mi się podobała tamtejsza atmosfera. Nie wiem czemu spodziewałem się tego samego. Tylko ja zacząłem bić brawo na początku i pod koniec filmu. Z emocji aż krzyknąłem jak zaczęły lecieć napisy... Podczas pierwszego klaskania przyłączyła się do mnie jedna osoba. Widać, że wielki fan, bo co chwilę coś tłumaczył dziewczynie. Pod koniec filmu zaś już kilka osób. No ale trochę dziwnie mi się zrobiło jak ogarnąłem, że większość z tych ludzi po prostu przyszła na film. Równie dobrze mógłby to być dla nich Hobbit, Terminator czy Batman. Nie każdy czekał na VII epizod ponad 10 lat...

To świetny film, Naprawdę. Szkoda tylko że to praktycznie remake, poskładali kawałki z oryginalnej trylogii i zrobili film. Przez 10 lat nie byli w stanie wymyślić własnej oryginalnej historii. I mimo, że to świetny film, to nie mam ochoty go obejrzeć ponownie, bo ... ja już go obejrzałem ze 20 razy przez ostanie lata oglądając oryginalną trylogię. Oczywiście są zmiany (niektóre dramatyczne), ale ogólna historia jest ta sama.[cytat]

To i ja wtrące swe trzy grosze . Więcej będzie spojlerów, które zakrywam, ale trochę dam nieszkodliwych opinii.


Ogólne:
- Czekałem na ten film jak na zbawienie. I nie zawiodłem się, choć dostałem coś innego niż się spodziewałem. Nie rozumiem zaś takich samych jak w przypadku Mrocznego Widma, skrajnych komentarzy. Jedni film wychwalają pod niebiosa, a drudzy znienawidzili. Ja przez wiele lat nie rozumiałem, dlaczego ludzie tak bardzo hejtują Mroczne Widmo... jakie by to nie było, to przecież i tak wciąż są Gwiezdne Wojny. Już od jakiegoś czasu jestem przeciwny ocenianiu która trylogia jest lepsza, a która gorsza. Moim zdaniem obydwie trylogie trzeba oceniać oddzielnie. To prawda, że nowa trylogia różni się od starej. Różni się, ale to nie znaczy, że jest gorsza. Jest po prostu inna. I mimo prób nasycenia obecnej trylogii klimatem z OT, jestem pewien, że epizody VII-IX również po prostu będą czymś innym. A zatwardziałym skamielinom i tak się nie da dogodzić, choćby reżyser stanął na głowie. Wciąż będą narzekać że to i owo to wcale nie jest Star Wars, że to profanacja i gniot. Dla takich ludzi byłoby najlepiej, jakby żadne epizody oprócz IV, V i VI nigdy nie powstały. Jeżeli inne epizody będą inne, to będą psioczyć że to nie to samo, tylko inne i że beznadzieja. Jeżeli zaś te epizody będą prawie że kalką starej trylogii, to też będą psioczyć, że to jest właśnie kalka z OT. Im najlepiej puścić 3 razy z rzędu epizody IV-VI. Wtedy powiedzą, że to najlepsze 3 trylogie jakie mogą być. Amen.
- Harrison Ford bardzo ładnie się postarzał. Leia już trochę mniej...
- Śmieszki. To jasne, że w każdym epizodzie muszą być jakieś śmieszki. Tutaj jednak było ich za dużo. I to wszystkie se strony Finna. Nie wiem skąd to się bierze i czy zauważyliście, ale amerykańskich filmach zawsze musi być murzyn, albo jakaś gruba bezczelna murzynka, która pajacuje, rzuca jakieś ho ho teksty i stara się być zabawna? I to nieważne czy to komedia, dramat, sensacja czy nawet horror. Skoro Lando czy Mace Windu nie zachowywali się w ten sposób to Finn musiał wyrobić normę za wszystkich gwiezdnowojennych nigerów. Skoro tych tekstów czy sytuacji było za dużo, ale jednak przeważnie zabawnych, nie oceniam tego ani na minus, ani na plus. A tak przy okazji to wyobrażacie sobie Windu robiącego takie śmieszki ? I mówiącego do rannego Palpatina "Bujaa! Skopałem twoje białe dupsko madafaka. Twoja morda wygląda teraz jak pomarszczona dupa Yody. And now, say hello to my lightsaber bijaaaaacz". A po odcięciu ręki przez Anakina i w trakcie obrywania błyskawicami "Oh man, to nie fair" i te echo roznoszące się w powietrzu kiedy leciał "shieeeeeeeeeeeeeeeeeeet"
- Muzyka choć była całkiem dobra, to jakoś żaden utwór nie zapadł w pamięć. Momentami zaś uszami wyobraźni słyszałem motyw muzyczny z innych epizodów. Może by nie zaszkodziło jakby w niektórych scenach użyto starych melodii
- Dużo nawiązań do starej trylogii. Sporo mi się podobało, ale jednak może czasem było ich za dużo więc nie oceniam ani na plus, ani na minus. Niektóre sceny zaś były żywcem wzięte z OT. Np scena jak Ren/Rey wyciągają miecz świetlny ze śniegu. Identycznie jak w 5 epizodzie. Ale przyznam, że miałem nadzieję usłyszeć "I love you. I know". Bo był moment, że to by pasowało.
- Początek spoilera początek spoilera Scena w której się okazuje, że Kylo to syn Harrisona ewidentnie miała wywołać taki szok jak "Luke, I`m your father". Pewnie dlatego informacje na temat Kylo były tak bardzo pilnie strzeżone. Brałem coś takiego pod uwagę, ale i tak byłem zaskoczony. To było miłe. A kiedy już poszło info, to spodziewałem się raczej że Kylo to Jacen albo Anakin. Przyznam, że przerabiając EU to jeśli chodzi o książki to za pierwszym razem skończyłem na Trylogii Thrawna a obecnie doszedłem do trylogii akademii jedi. Nie pamiętam czy państwo Solo spłodzą jeszcze jakiegoś Bena. Mam tylko nadzieję, że ten epizod nie będzie się tak bardzo kłócił z EU. koniec spoilera Koniec Spoilera
- Początek spoilera początek spoilera Phasma jest kobietą . To mnie zszokowało co nie miara. Dziwne tylko, że była tylko w 3 scenach. Byłem pewny, że to będzie jeden z większym badassów, jakiś tak szturmowy zwierzchnik sił zbrojnych. koniec spoilera Koniec spoilera
- Początek spoilera początek spoilera Posługiwanie się mieczem świetlnym Finna i Rey. Że oboje umieją się posługiwać bronią... białą? konwencjonalną? tak mocno dziwuje. Finn jako szturmowiec pewnie był wszechstronnie przeszkolony, a Ray na Jakku pokazała, że umie walczyć bronią białą. Ale że oboje dają radę walczyć z Kylo to już trochę dziwnie. Choć może temu pozwolili go zranić Chewbacce, żeby nie wyglądało to zbyt naciąganie koniec spoilera Koniec Spoilera
- Początek spoilera początek spoilera Kiedy imperialna broń zagłady pierdolnęła w światy Republiki... czy ona wtedy walnęła w najważniejsze światy? Po tym, co powiedział ich kamandzir, że ten dzień będzie końcem Republiki, wychodzi na to, że tak. I czy ta planeta, która wyglądała jak Couruscant to naprawdę był Couruscant...? Jeśli tak, to to zatrzęsie całym EU! Zatrzęsie po stokroć bardziej niż Filoni i wszystkie odcinki wojen klonów razem wzięte... A jeśli jednak nie... to czemu mając taką broń nie uderzyli w Couruscant? I czemu ten kamandzir mówił o końcu Republiki a nie o potężnym ciosem w Republicę...? koniec spoilera Koniec Spoilera
- Początek spoilera początek spoilera a W scenie, kiedy zginął Han Solo krzyknąłem "Nie!!!" na całe kino... Minutę wcześniej spodziewałęm się tego, bo Kylo coś załatwo się się z nim zgodził... Nie oceniam tego ani na minus, ani na plus. Po prostu byłem w szoku, że mój kochany Hanuś zginął... Tak nota bene, to byłem również pewny, że Chewbacca jeszcze bardziej rzuci się wściekle na szturmowców i zginie, spłacając swój dług życia do końca... Bo jak Chewbacca może istnieć bez Hana Solo? koniec spoilera Koniec Spoilera

Plusy:
- Walki za pomocą blasterów, mieczy świetlnych i myśliwców. Wyglądają bardzo realistycznie. Miecze świetlne jak prawdziwe. Strzały blasterów również wyglądają realistyczniej, prawdziwiej i ogółem lepiej. A zauważyliście, że w poprzednich epizodach klon czy szturmowiec obrywał strzała to na jego zbroi nie było widać śladu? Ewentualnie jakieś osmalenie. Tutaj strzał robi dziurę w płytkach pancerza i widać ranę
- To wciąż są Gwiezdne Wojny...

Minusy:
- Początek spoilera początek spoilera Kylo Ren. Po trailerach wyobrażałem se go jako kogoś pokroju Dartha Vadera czy Revana. Kolekcjonera artefektów i pasjonata sithów. Zamiast tego, dostaliśmy nadąsanego nastolatka. Te sceny jak wpadał w gniew i napierdalał wściekle mieczem po wszystkim. Jakby mu mama dała szlaban. Spójrzcie na to i na scenę gniewu Dartha Vadera w EIII gdy dowiedział się o śmierci Padme... Po zdjęciu maski zaś ujrzeliśmy... pupcię niemowlaka. Ja rozumiem zamysł tej postaci, ale w takim razie nie powinni go początkowo przedstawiać jako lorda sith, tylko jako podrzędnego akolitę. Bardzo mi się on skojarzył z nerdem, amerykańskim nastolatkiem, z któremu dokuczali w szkole więc przyszedł do szkoły z karabinem i z frustracji zaczął strzelać do uczniów. Widać, ze facet ma mocne kompleksy niższości. Choćby temu, że stara się dorównać swemu dziadku. Jak dziecko, któremu rodzice stawiają wysokie wymagania, a samo jest miernotą... Chcieli zrobić postać, która czuje się rozdarta między jasną, a ciemną stroną mocy, a wyszedł gimbus w wieku dojrzewania. koniec spoilera Koniec Spoilera
- Jakku. Choć akcja na Jakku ciągnęła się bardzo długo, jakoś nie mogłem wczuć się w klimat tej planety, jak to na przykład było z Tatooine.
- Obcy. Oprócz Chewbacki i Sulustianina, wszystkie rasy miały tutaj swój debiut. Twórcy chyba chcieli być oldschoolowi, ponieważ większość ras wyglądało jak ze starych science-fiction. Łącznie z kiczowatością. A niektóre zaś bardziej by pasowały do klasycznego fantasy niż do sci-fi. Zwłaszcza te orki czy trolle rodem z władcy pierścieni
- Snol/Snul/Sknork czy jak mu tam. Co to w ogóle było? Czy on jest taki olbrzymi czy po prostu to był taki wielki hologram? A nawet bez tego wygląda jak troll z klasycznego fantasy. I to coś takiego ma być głównym badassem, nowym imperatorem?
- niby taki szczegół, ale hełmy pilotów Oporu. Już jakiś czas temu widząc figurkę Poe Damerona zachodziłem za głowę, czemu on właśnie ma taką wysoką głowę. Prawie jak Ki Adi Mundi.

PS. Jeszcze tak z ciekawości. Czy na waszym seansie czuć było fanowski klimat? Byli przebrani ludzie? Ktoś klaskał? Czuć było ogólny entuzjazm? Ja bym się bardzo chętnie przebrał, ale nie miałem w co. Wziąłem tylko (pomysł rodem z Toy Story, tak wiem, ale oni naprawdę żyją) figurkę Dartha Vadera i Yody... Yody którego dostałem na wigilię 1999 roku. Żeby potem mogli opowiedzieć kolegom. No ale ogółem ostatnio oglądałem (było na Bastionie) jak to wyglądało w 99 roku, podczas premiery Mrocznego Widma i strasznie mi się podobała tamtejsza atmosfera. Nie wiem czemu spodziewałem się tego samego. Tylko ja zacząłem bić brawo na początku i pod koniec filmu. Z emocji aż krzyknąłem jak zaczęły lecieć napisy... Podczas pierwszego klaskania przyłączyła się do mnie jedna osoba. Widać, że wielki fan, bo co chwilę coś tłumaczył dziewczynie. Pod koniec filmu zaś już kilka osób. No ale trochę dziwnie mi się zrobiło jak ogarnąłem, że większość z tych ludzi po prostu przyszła na film. Równie dobrze mógłby to być dla nich Hobbit, Terminator czy Batman. Nie każdy czekał na VII epizod ponad 10 lat...