Może jak uda mi się odtruć podobno rewelacyjnym 7. odcinkiem Mando to skrobnę coś więcej...
Na razie w wielkim skrócie - to najsłabsza z trzech trylogii, z dwoma ponadprzeciętnie dobrymi filmami. Suma sumarum jest to trylogia nie tylko niepotrzebna, ale nawet szkodliwa. Próba uznania tego jako całości Sagi Skywalkerów wymaga znacznie więcej gimnastyki niż wszystkie teoretycznie niepasujące rzeczy z TCW razem wzięte, i w sumie nie wiem czy wogóle jest to wykonalne

Trylogia Sequeli całościowo jest bardzo udana. Dziwna, momentami kiczowato-głupkowata, fakt, ale nadrabia energią, chemią, emocjami. Dostaliśmy trzy bardzo różne filmy, każdy ciągnący fabularnie we własnym kierunku, ale każdy z nich jest bardzo kompetentnie wykonany, sfotografowany, zagrany, złożony do kupy. Techniczne majstersztyki, może nie tak innowacyjne jak OT i PT, ale mamy inne czasy.

Moim zdaniem, Sequele pod względem "strukturalnym" idą ramię w ramię ze swoimi odpowiednikami w OT. TFA jest tak bliska klimatowi ANH, jak to tylko możliwe, TLJ jest tym dziwnym, środkowym epizodem wyreżyserowanym przez gościa z własną wizją, TROS to hiperaktywny film próbujący rozwiązać wszystkie konflikty z poprzednich dwóch, dokładnie jak ROTJ.

Ciężko jest oceniać całe trylogie i umieszczać je na jakiejś skali w kategoriach lepszy-gorszy, ale jednak pewne rzeczy są widoczne. Prequele są bardzo ociężałe i pozbawione polotu, energii, bohaterów z którymi można sympatyzować. Te filmy są duszne i przytłaczające. Przy tym są tak samo, albo nawet bardziej niespójne, niż Sequele. Dołująca konkluzja nie jest skontrastowana budującym przekazem "natury ogólnej".

Sequele są bardzo lekkie, żyją i oddychają, są bardziej skoncentrowane na postaciach, koncepcjach, symbolach, czytelnym przesłaniu (prostym, ale nie prostackim), niż na podążaniu jakąś ściśle wytyczoną ścieżką w konkretne miejsce. Jest takie powiedzenie, "ścieżka jest ważniejsza od celu". Ja się z tym w 100% głęboko zgadzam, i Sequele do mnie przemawiają, ponieważ są wykonane według takiej właśnie filozofii. 2 pierwsze części zawierają zaskakująco dużo trudnych, dorosłych treści, trzecia wykonuje trochę niespodziewanie woltę w stronę przesłania bardziej "uniwersalnego", ale mimo wszystko wpisuje się w wyraźną strukturę p.t. "chcemy coś przekazać". I dla mnie ten przekaz jest bardzo wartościowy.

Podsumowując, ST mimo odrzucenia tradycyjnie baśniowej struktury i treści, ma dużo do powiedzenia, i ostatecznie przemawia własnym głosem. Jakimś cudem udało się zrobić 3 filmy wyraźnie spowinowacone ze swoimi "oryginalnymi" poprzednikami (EI-EVI), a mimo to nie będące niewolniczo wobec nich służalcze. Szacun dla twórców za pójście swoją drogą w tak niewyobrażalnie niesprzyjających okolicznościach. To wymagało sporej odwagi mimo wszystko.

Dla mnie ostatnie lata z Sequelami były bardzo miłe. Oczekiwania były wielkie, ST moim zdaniem im sprostała. Jestem pozytywnie nastawiony do przyszłości. Czekam niecierpliwie na kolejne doniesienia "z frontu" i zapowiedzi kolejnych Starwarsów w kinach. MTFBWY!!

Mama podobnie. I też uważam, że zupełnie niepotrzebna, zmarnowana Disneyowa nowa trylogia. Bo w sumie, to co nowego w niej jest ? ... Znów wyłazi to co znane-stare, i co gorsza jest w finale. Ileż można o tym samym ?. Przecież to miało być nowe story, nowi bohaterowie mieli odświeżyć to uniwersum, przyciągnąć nowych widzów, nowych fanów, nowe pokolenie.
O ile jeszcze TFA rozumiałem, jako podróż sentymentalną, uderzającą w znane motywy, to miałem nadzieję, że w kolejnym epizodzie ruszą już z kopyta z nowym, a tymczasem to co miało być tym zamysłem na nowe, zostało przecięte, lub poszatkowane. A teraz część z tych odpadów trafia ponownie do "The Rise Of Skywalker", i finalnie jeszcze wraca z szybu stare ... po jaki "wuj", to nie wiem.

Planu żadnego nie było, teraz wyraźnie to widać, słychać i czuć. I tak było od początku. Z tym że, w jednym być może był jakiś zamysł. Bo jeśli tym pomysłem było zbudowanie młodej, kobiecej postaci, która to finalnie okaże się tą, co to pokonała zło raz na zawsze, wygumkuje niejako historię z poprzednich filmów, i otworzy (być może) nowy rozdział w przyszłych filmach ... to zamysł się udał. Force is female. Wbrew temu co twierdził Luke, hihihi ...

The Force Awakens - podobało mi się, pomimo tego pójścia na łatwiznę, to miało to "coś". To fajny w sumie początek, zgrabnie i efektownie pokazany na ekranie (Abrams potrafi !), i z ciekawie ukazanymi nowymi postaciami. Adam Driver i jego kreacja - jeszcze wtedy niedoceniana, okazał się jasnym punktem tego filmu. Teraz, po premierze TROS`a chyba już krytyka ucichał ? ... Sam pomysł na postać Ben`a/Kylo - anty-Vadera, był od początku świetny, i aktorsko świetnie pokazany. Brawo !.
Szkoda tylko, że w tym wszystkim, w całym filnie nie było "życia", zabrakło rozmachu prikłelowego, przez co nie czuje się tego uwiwersum tak, jak we wcześniejszych filmach sagi.

The Last Jedi - odbiłem się od tego filmu, i już wiem, że zdania nie zmienię. Pomimo kilku podejść, to jest to zmarnowany potencjał na duże otwarcie. Oczywiście, film ma swoje dobre strony, wątek Luke`a jest świetny, "force-bondy" pomiędzy Rey i Kylo to świetna, nowa rzecz. Jest i w końcu sam pan Snołek. Jest poważniej, bardziej "doroślej", ale co z tego, jak poprzecinane jest to tak głupim humorem, że aż dostaje się szczękościsku. First Order jako karykatura samego siebie, żałośnie potraktowany Hux, "bieda" chociażby sali tronowej Snoke`a aż bije po oczach, logika działania niektórych postaci także.
Miałem nadzieję na rozwinięcie wątku z Akademią Skywalkera, że będzie to w pełni pokazane, a tymczasem dostalim te bieda - szałasowe scenki.
Czy wspominałem o Renowcach ? ... no tak, znaczy nie. Nie było ich, podobnie jak i w TFA. Kurdę, taki fajny wątek i tak zrypany, echhh.
Force-bondy i Luke, to najlepsze, co w tym filmie dostaliśmy. Raian miał czyste płótno, mógł zatem namalować obraz, a dostaliśmy szkic w najlepszym razie, choć moim zdaniem to bazgroły -

The Rise Of Skywalker - ... które w ostatnim epizodzie musiał częściowo gumkować Abrams.
Choć filmu nie widziałem jeszcze, to opierając się na w większości prawdziwych likach, a co najważniejsze, na Waszych recenzjach, mogę sobie na tą chwilę wyobrazić, przed jakim arcy-trudnym zadaniem stanął J.J Abrams. Po pierwsze, pospinanie tego wszystkiego w jakąś sensowną całość, dalej, powrót do wcześniejszych koncepcji, tych jeszcze z okresu TFA. Pchnięcie i rozwinięcie całej historii, aż do finału, który miał być zwieńczeniem ostatecznym całej sagi. Proste, prawda ? .
O ile bardzo czekałem na ten film, tak moje pierwsze zatrzymanie miało miejsce przy oficjalnym zwiastunie. Tak, śmiech Palpatina z miejsca włączył mi czerwone światło, bo zrozumiałem, że tak zwanego planu na te filmy NIE BYŁO.
Coś, o co toczyły się tutaj na forum długie dyskusje, dzisiaj, już po premierze TROSa, chyba do większości z nas już dotarło. Palpatine jest w finale tej sagi, by ratować opowieść, którą częściowo pozmieniał Rian Johnson. Co gorsza, jego pojawienie - Palpatina, oczywiście , pociąga za sobą dalsze konsekwencje.
Wnuczka sitha mówicie ?, Snoke to pusta tubka ?, wracamy do skasowanego EU ?, ukryta flota ?, Final Order ? ... serio, przez dwa filmy ani jakiejkolwiek wzmianki o tym, a teraz łubudub z pełną mocą ?.

Trzeba cudu, by to spiąć razem, dodać wcześniejsze, ruszyć z nowym i połączyć ze starym. W 141 minut.
J A K ???. W jaki sposób ? ... dodając do tego dziury logiczne, nowe pomysły beż wyjaśnień, słowem piękny przepis na katastrofę. I nie dziwię się, że w sumie tak jest, i że oceny są takie a nie inne.
Wspomniałem o Rey ? ... achh, nie. No to jeszcze Mary Sue, znaczy Skajłoker już teraz, na dokładkę. Nie, i jeszcze raz NIE.

Disney i to MITYCZNE Story Group mieli wszystko, by osiągnąć sukces. Coś nieprawdopodobnego, że można się tak wyłożyć, z najbardziej, albo z jedną z najbardziej kojarzonych filmowych marek.
Jest jednak światełko w tym tunelu. The Mandalorian. Jeśli serial ten jest jakimś tam "testem" na widzach, to już mają jedną z odpowiedzi. Fani chcą nowego, czegoś innego, niż historię, która była piękna owszem, ale zakończyła się na sześciu epizodach. Jest kompletna, i nie trzeba było do niej wracać.

Btw., po tym, co dostaliśmy, przychylam się do zdania tych fanów, by Disney w żadnym wypadku nie próbował przenieść na ekran rycerzy Starej Republiki, i w ogóle Starej Republiki.

To chyba oczywiste, że sequele były jednym wielkim nieporozumieniem. Dziwię się, że Lucas w ogóle ostatecznie przyjął ofertę Igera i sprzedał SW w łapska korpo biorąc pod uwagę jego pogardę dla wielkich wytwórni i korporacji (kłania się jego ciężka współpraca z Foxem). Ba, on nawet wystąpił z Gildii Reżyserów, bo się nie zgadzał z ich dziwnymi decyzjami.

Powtórzę to co już nie raz mówiłem: sequele powinny powstać w latach 90, bo wtedy główni bohaterowie byli jeszcze w swoich "prime days". Te urywki jak Luke walczy z Leią, próba zabicia Rena, przygody Luke`a i Lando przytoczone w TROS - to byłoby miliard razy ciekawsze niż to co dostaliśmy. A skoro już musieli robić sequele teraz to mogli wykorzystać treatment Lucasa, ale go odrzucili (bo co? za dużo midichlorianów? One przynajmniej nie srały na koncept Mocy tak jak to co się wyprawia w TROS). Woleli improwizować z filmu na film. A koncept Lucasa wystarczyło lekko przerobić (np. stonować jego najdziwniejsze pomysły, ale ich nie usuwać), a dialogów przecież nie było, bo to treatment, więc by wzięli kogoś kto umie pisać dobre dialogi i po sprawie. Ale nie kur**, oni przecież wiedzą lepiej.

Idealnym podsumowaniem tej farsy, są słowa Luke`a w TROS, jak mówi, że w sumie to głupio zrobił, że się zaszył na wyspie. No właśnie... Abrams chciał pewnie strollować Riana, a strollował sam siebie. Bo to on pozastawiał pułapki z których już się potem nie dało wybrnąć. Luke siedzi na wyspie od lat, więc Rian musiał wymyślić absurdalną sytuację dla której się tam znalazł i potem już tylko wszystko poszybowało w dół. Tak samo skoro Rian ubił Snoke`a to trzeba już było się trzymać tej koncepcji Bena jako nowego bad bossa, ale nie, TLJ źle się przyjął wśród fanów, więc KK stwierdziła - sorry, nie idziemy tą drugą, lepiej zrobić zachowawczą konkluzję z nowym wielkim złym i odkupieniem, po którym bohater ginie.

Także cóż... Zmarnowane szanse i coś czego już się nie cofnie, bo filmów nie wywalą z kanonu nigdy, więc smród tych wydarzeń będzie się zapewne ciągnął latami. Zatem całościowo ta trylogia to klapa.

Co to znaczy filmy "niepotrzebne" lub "potrzebne"? W istocie jak się tak zastanowić, to prequele były zupełnie niepotrzebne, bo nie ma żadnego znaczenia w jaki dokładnie sposób Anakin stanie się Vaderem i ojcem bliźniaków. Nie miało też żadnego znaczenia pokazanie jak upadła Republika i karykaturalny w swojej schyłkowej formie Zakon Jedi. Co dostaliśmy nowego? Szkółkę "przed zrobieniem mindtricka stu wykładów wysłuchaj", pokazy cyrkowego skakania i kung-fu ze świetlówkami, midichloriany oraz masę plastikowo wyglądającego CGI. Potrzebne?

Jednocześnie możemy powiedzieć, że dostaliśmy 6+ godzin przygód w kolorowym bajkowym świecie, nawet jeśli ze słabymi dialogami i postaciami. Niepotrzebne?

OT z prostej kosmicznej baśni przekształciła się w opowieść rodzinną, PT dodało do niej wstęp. ST było jej zakończeniem, więc mogło pokazać przekazanie pałeczki innym lub rozwój kolejnych pokoleń - i o ile przez dwa filmy to szło, tak Abrams w trzecim... no zakończył sagę. Pomimo że nie odpowiadają mi jego decyzje, to nie uważam TROS - ani całej ST - za niepotrzebne.

Szersza ocena całości kiedy indziej.

Byłem drugi raz na TROS, ten film wchodzi mi jak w masełko. Co za tym idzie, warto było marudzić i nie być do końca zadowolonym z Epizodów VII i VIII, by dostać w końcu taki film. A idąc tym tokiem rozumowania - Sequele nie były niepotrzebne. Bo dwa pierwsze filmy prowadziły do TROSa

Reszta pierwszego posta aktualna

Myślę, że jesteśmy dla Trylogii Sequeli teraz bardzo surowi, na uczciwą ocenę przyjdzie czas za kilka lat. Nie bronię tych filmów, bo uważam, że każdy z nich ma swoje wady, uważam jednak, że kiedyś spojrzymy na nie życzliwiej. Pamiętam jak po zamknieciu trylogii prequeli podnosiły się głosy, że były nie potrzebne, bo drewniany Hyden, bo za dużo grafiki komputerowej, bo Jar Jar itd itp. A teraz? Nawet Ty piszesz "nie ma to startu do pierwszych sześciu filmów" -dajmy sobie czas

Jeśli chodzi o same filmy to tak:
Uważam, że TFA jest fajne ale wtórne i nieco zbyt bezpieczne. Przed premierą TROS postanowiłem obejżeć wszystkie filmy z SW i muszę przyznać, żę TFA przy kolejnym oglądaniu budzi najmniej emocji, nawet Solo awansował w tym rankingu. Jednocześnie rozumiem potrzebę zrobienia tego filmu -trzeba było przyprowadzić do Star Wars nowe pokolenie fanów.

Ostatni Jedi -film bardzo inny od "moich" Gwiezdnych Wojen. Wiele rzeczy poszło tam inaczej niż bym chciał, ale muszę przyznać że z każdym kolejnym oglądaniem doceniam go bardziej, chyba się jeszcze nie zdarzyło żebym się na nim nudził.

No i dziewiątka. Po tym filmie wyszedłem z kina chyba z najbardziej jednoznacznymi emocjami w całej trylogii. Bardzo mi się podobał, jasne kilka razy złapałem się za głowę, widziałem głupotki mniejsze i większe, ale czułem tą epicką moc, świetnie się bawiłem.


Ogólnie rzecz biorąc, uważam że jest nieźle i te trzy filmy w kinie dały (i jeszcze dadzą) mi sporo gwiezdowojennej radości, ale czy powinny być określane "podsumowaniem sagi" i zamykać całą historię? Nie.


Na koniec krótka refleksja:
-TFA był jaki był bo w tamtym okresie mieliśmy falę żółci wylewaną na prequele -więc dostaliśmy ANH
-Po TFA wszyscy marudzili na wtórność, więc dostaliśmy Johnsona.
-Wszyscy wiedzą jak było po TLJ -więc dostaliśmy powrót do bezpiecznego SW w postaci TROS, na które teraz leją się wiadra pomyj...
Nie mowię, że jako odbiorcy nie mamy prawa do krytyki twórców, albo że mamy łykać wszystko jak leci, ale że pewne rzeczy są (lub mogą być) konsekwencją nastrójów wśród fanów.
Na razie efektem tego wszystkiego są trzy lata przerwy, zobaczymy co będzie dalej.

Moim zdaniem ta 3 trylogia okazała się katastrofą dla SW. Jest dowodem na to że Gwiezdne Wojny filmowe powinny zakończyć się na 6 filmach (Tak jak mówiłem w 2015 roku). Złe pomysły, brak wspólnej wizji 3 filmów. Może gdyby cała ta trylogia była opowiedziana przez jedną osobę, może wyglądałoby to lepiej i ta historia miałaby jakoś sens. Źle napisani bohaterowie bez historii. Tragiczne przedstawienie Luke.Zmartwychwstanie Palpatina które pokazuję totalny brak pomysłów na ciągnięcie tej historii i jest pisane na kolanie... Źle to wyglądało już w 2015 roku widać było brak pomysłów, wzorowanie się na IV części. Podsumowując te filmy trzeba skasować i jebnąć w legendy. Ja jak będę oglądał SW to tylko do VI części. Przykre ale prawdziwe.

Mam problem z ogólną oceną trylogii sequeli, bo bywa nierówna, zawiera elementy, które bardzo przypadły mi do gustu, jak i te z gatunku WTF?
Przede wszystkim jestem wielkim fanem wątku przewodniego, czyli Kylo - Rey, a za jeden z największych minusów całej trylogii uważam wątki poboczne, które są dużo słabsze. Chyba najmniej tego mamy w TFA, a najwięcej w TLJ, gdzie połowa filmu ma małe znaczenie dla całości - w serialu uznałbym to za odcinek - zapychacz. Za dużo czasu mamy poświęconego dla postaci drugoplanowych, zwłaszcza w porównaniu do pierwszych 6 epizodów, weźmy np. takiego Lando i porównajmy sobie jego czas ekranowy z Rose w VIII... Żałuję że nie mieliśmy więcej relacji Snoke - Kylo, a tego drugiego w TROS, by np. widzieć jak sobie radzi jako Supreame Leader - tym bardziej jeśli mamy go już nigdy nie zobaczyć na ekranie (Rey może jeszcze wróci).

Podsumowując: wątki główne na tak, poboczne czasem ok, czasem wręcz przeciwnie (Finn w TFA na plus, a w TLJ na minus itd), więc jeśli bym miał ocenić po tym pierwszym ocena byłaby bardzo pozytywna, ale całościowo (kolejne Starkillery, teraz niszczyciele planet, jakieś dziwne wydłużanie wątków, jak kasyno lub niemożność tłumaczenia z języka Sithów...) pozostaje niedosyt. Przypuszczam jednak, że z czasem zapamiętam to pierwsze i będzie jak z prequelami, na które na świeżo się narzekało, a po latach przewijam wątek JJ czy romansu Padme i z chęcią wracam do McDoarmida czy McGregora na ekranie. Zobaczymy za parę lat

po tej straszliwej PT i masach absurdalnie głupiego Expanded Universe dostaliśmy prawdziwe Gwiezdne Wojny Chyba nawet lepsze niż legendarna OT, która jednak się mocno zestarzała

Uważam tak... TFa fajnie rozbudziła nadzieję fanów, były fajne wątki plus tajemniczy bohaterowie. Był stary klimat i takie fajne oczekiwanie.

TLJ rozsadza czachę i masz myśli wtf.. O co tu chodzi. Ma jednak pewne plusy np scenę z Yodą. Czy też postać Luka ciekawie napisana, ta walka z Kylo itp itd.

Ostatni epizod to poniekąd spełnienie nadziei fanów. Niestety, ale albo planujesz całą trylogię albo robisz autonomiczne filmy, tylko nie nazwywa sie to trylogia.

Sequele wpisały się w modę na powroty dawnych filmów. Ludzie chcięli znów Luka, Hana czy Leię. To dostali. Wrócił Lando w super stylu.

Wedge potraktowany dość instrumentalnie. Pewnie on w VII miał zaraz zginąć. Wymyślili tą postać Maxa Von Sydowa. Przecież można było z Wedge`a zrobić szychę w ruchu oporu, który byłby w całej trylogii.

Lando też wrócił, bo fani chcięli. Ok, fajnie, ale przecież mógł wrócić w VIII epizodzie, mógł mieć kilka scen z Leią, może i Lukiem.

Budowa nowych postaci jest ważna. Ale Każdy liczył na spotkanie wielkiej trójki, czy nawet ponowne spotkanie Hana i Lando. Choć przez chwilę.

Zrobili coś fajniejszego niż prequele. I tyle. To pokazuje, że jeśli chcemy mieć filmy SW, trzeba się mocno cofnąć w przeszłość. Lub też kiedyś stworzyć czas 100 lat po TRoS.

Tak na początek prostując. Plan był. I to co najmniej 2 plany, jeśli nie trzy.

Pierwszy (i być może drugi) został napisany przez Michaela Arndta i George`a Lucasa. To zostało dane Disneyowi. Czy potem Arndt pisał własny, inny, tego nie wiem. Sugestie są różne, ale póki czytamy między wierszami, tego co nam prezentują, trudno stwierdzić jak było. Zakładam, że był co najmniej jeden.

Który wylądował w koszu, gdy filmami zajęli się Kasdan, Abrams i Kinberg. Razem z Arndtem, który szybko wyleciał z towarzystwa, to była pierwsza Story Group. I odpowiadała za kick-off nie tylko nowej trylogii, ale nowych filmów i nowego serialu - Rebelianci. Kasdan i Abrams zostawili po sobie rozpiskę na trylogię, treatmenty VIII i IX Epizodu.

Gdzieś w międzyczasie pojawił się niezależnie pomysł na Łotra 1. To niezależny pomysł Johna Knolla (zmarginalizowanego obecnie w LFL).

Potem powstało właściwe Story Group z Kiri Hart na czele i musieli, jak to biurokraci, zrobić dużo szumu wokół siebie i potwierdzić swoją niezbędność. Przejęli filmy...
W przypadku trylogii, Rian wywalił do kosza zamysł na trylogię. Zrobił swój film, co więcej nie współpracował z Trevorrowem, który robił IX. Efekt działania Story Group jest tragiczny - Kinberg się wymiksował, Larry Kasdan po Solo nie chce się bawić w "Gwiezdne Wojny" (tu pamiętajmy, że to Kiri Hart chwaliła się wyborem młodych, gniewnych reżyserów). A TLJ zostało przyjęte tak a nie inaczej.

Obecnie Kiri Hart nie ma w LFL, Story Group jest kpiną, pomijając Riana, każdy z młodych gniewnych reżyserów, jeśli nie wyleciał, miał kogoś kto po nim sprzątał, zaś Abrams wrócił do pomysłów ze swoich treatmentów, trochę je dostosowując do sytuacji po TLJ, ale bardziej przy tym naprawiając kierunek po TLJ. To nie da dobrego storytellingu.

Jako trylogia to nie wygląda najlepiej. A patrząc na burdel, jaki zaserwował nam LFL to chyba efekty są odpowiednie do poziomu pracy.

Dla mnie trylogia sequeli po prostu nie istnieje. Nie klei się jako trylogia. I mówiąc wprost bardzo mi przykro z tego powodu. Zwłaszcza, że potencjał był. Plan też, nawet 2, tylko zabrakło chęci by się ich trzymać. Jeśli 6 lat i 3 filmy to za dużo dla obecnego kierownictwa, to trudno liczyć na coś więcej. Jeśli chodzi o trylogię to liczyłem na sagę dla nowego pokolenia, powtórząną. Nic więcej i to okazało się za dużo.

Zaś o osobnych filmach.

1. Przebudzenie Mocy - wciąż uważam, że to obok "Solo" najlepszy film od Disneya. Może dlatego, że prócz Abramsa maczał w nim palce Kasdan (Indiana Jones, TESB, ROTJ). Odwórczy, może nawet za bardzo, ale przy tym świetnie mi się go ogląda, wciąż. A co najważniejsze to otwarcie, które stawia pytania. I jak to bywa z częściami pierwszymi, te pytania i wątki zyskują po kolejnych częściach trylogii (w tym wypadku tylko i wyłącznie trzeciej).

2. Ostatni Jedi - ja tego filmu nie czuję, nie lubię i nie kupuję. Co więcej wiele elementów mnie irytuje, a sam film męczy. Holiday Special to kuriozum porównywalne, ale krótsze. Jest parę rzeczy, które mi się podobało, jak walka Luke`a ale to tylko elementy, które i tak są rozwalone przez sposób opowiadania historii Johnsona. Sam film właściwie wyrzuca wątki z poprzedniej części na śmietnik i praktycznie nie zostawia nowych do kontynuowania. To jest przykład niezrozumienia różnicy między trylogią a trzema filmami. Szczęśliwie po TROS, jest równie ważny jak historia łowcy z Ord Mantell, który zmienił zdanie Hana Solo .

3. Skywalker. Odrodzenie - raczej na plus, ale powiedzmy wprost ani Solo, ani TFA to to nie jest. Rusis ma rację. Ten film powinien mieć 4 godziny i być podzielony na Skywalker. Odrodzenie cz. 1 i cz. 2. Wtedy w ogóle nie musieliby się już przejmować tym co ustanowił TLJ, skoro i tak większość z Rianowych pomysłów jest prostowana lub wywalona. I jak pisałem to jest kontynuacja TFA. Mega podoba mi się klimat Exegol i tego, co z tym związane. Nie spodziewałem się takiego klimatu po tej trylogii i to jest po prostu WOW. Tu jest wiele elementów, które bardzo mi się podobają, ale z różnych powodów filmowo daleko mu do perfekcji. Wymaga to rozbudowania. Ale wciąż jest na plus.

Ja nie widzę potrzeby by kiedykolwiek traktować ten film jako trylogię. Po TFA przeskoczę sobie do TROS, żeby zwyczajnie się nie denerwować.

Natomiast tak, zgadzam się z Gunfanem, że to przede wszystkim zmarnowany potencjał. Tego, kogo tu brakuje, to kogoś z wizją. W 1978 w Tunezji Lucas zaczął opowiadać Hamillowi, że chciałby w 2011 nakręcić film ze starym Lukiem. Nikt nie traktował George`a poważnie, a jak się okazało w 2011 on faktycznie rozpisywał sequele. Dziś kogoś takiego brakuje. I to idealnie widać w śmierci Bena Solo. Jeśli patrzymy tu i teraz i chcemy tę sagę skończyć, należało go zabić. Nie jest dalej potrzebny i w takim zakończeniu głupio żeby przeżył. Ale wystarczyłoby, żeby ktoś w LFL stwierdził, że jego historia nadaje się na to, by w 2035-2045 zrealizować luźną adaptację "Tales of the Jedi: Redemption". Z Driverem w roli głównej. To jest nic odkrywczego, tylko trzeba ogólnie wiedzieć, gdzie się zmierza. Sequele pokazują, że 3 filmy to obecnie za dużo, by mieć jedną spójną wizję. I to jest naprawdę smutne.

Ale by nie kończyć smutno, trzeba wrócić na Exegol, po raz kolejny

W końcu to się skończyło, więc przyszło ocenić jako całość. I cóż, już wiemy, jaki był plan:

a) przyciągamy do kin starymi bohaterami, których ostatecznie wydoimy i zabijemy, a łącznikiem z nimi będzie ich ostatni potomek, który odwali Vadera 2.0 i pójdzie z nimi do piachu;
b) na końcu musi być kobieta, która otworzy nowy rozdział SW bez Skywalkerów.

No i tyle. Nie mogło to się udać, skoro priorytetem było to, co wyżej i opowiedzenie identycznej historii z OT i PT na nowo. Już to kiedyś pisałam i się powtórzę - jeśli twórcy nie mają do opowiedzenia ciekawej historii niech nie biorą się za tworzenie czegokolwiek. Próbuje się tu sprzedać jakieś pierdololo, że "każdy może mieć Moc" czy "wybrać sobie rodzinę", jednak nie wybrzmiewa to jako przekaz w ogóle z powodu głównej bohaterki i właśnie - jej pochodzenia, bo i tak nikt nie zapamięta tego zawoalowanego przekazu, a Rey będzie Palpatine już zawsze. Nie ma to jednak znaczenia, gdyż nie o to chodziło. Chciano w jak najszybszym terminie sprzedać produkt, a krótkowzroczność nigdy nie służy.

TFA nadal jest fajnym, rozrywkowym filmem, trochę za bardzo tkwiącym w starym, ale obiecywał (przynajmniej tak mi się wtedy wydawało) trzy ciekawe historie trzech obiecujących bohaterów - Rey, Kylo i Finna. Podobała mi się jego zagadkowość, to, że zostawia z wieloma pytaniami, na które będziemy szukali odpowiedzi i je otrzymamy. Po czasie okazało się, i to z ust samego JJa, że nie były to pytania zadane przez świadomego twórcę, nie były to pytania w ogóle, lecz różne furtki, które kolejni reżyserzy mogli, lecz nie musieli, otwierać w zależności od ich własnego widzimisię. Wątpliwości trzeba było mieć już po TLJ i miałam je, ale długo próbowałam zanegować rzeczywistość. Ostatecznie ten film okazał się i tak najmocniejszym, jeśli idzie o wątek Mocy (którego to zupełnie nie pociągnięto w TROS z powodu pozostawienia bezpiecznego status quo), lecz był zbyt rozlazły w innych wątkach, które okazały się bez znaczenia. No i był też po części reakcją na niezadowolenie po TFA, co już też nastręczało obaw. TROS jednak w tej kwestii pobił wszelkie rekordy, będąc nieprzyswajalnym miksem nostalgii, negacji poprzednich dwóch filmów, piaskownicą Abramsa, w której bawił się tylko swoimi zabawkami sam ze sobą, i przy okazji - policzkiem zadanym poprzedniemu reżyserowi. Nie wnikam kto z kim się lubi czy nie w LF, LSG itd. Nie bronię też tutaj TLJ jako skończonej doskonałości, bo to film z wieloma problemami. Jednak oglądając te żałosne zapędy Abramsa facepalm robiłam co chwilę. TROS to w zasadzie autonomiczny film (a raczej długi teledysk), który dodatkowo nie broni się jako samodzielna całość. Cała trylogia nie broni się jako całość, równie dobrze można te filmy oglądać osobno, przy czym jeszcze VII i VIII można traktować za w miarę spójne. Jak to się ma do wszystkich dziewięciu części? No, jakoś wybrnęli, jakoś to się klei, niemniej to jest identyczna historia, więc równie dobrze mogła nie powstawać. IX miała być punktem zwrotnym dla SW, jej odbiór decydować o przyszłości. No i sprawdziły się obawy, że tym filmem zarżnęli SW, na pewno te kinowe. Skoro przecieki tak bardzo pokryły się z prawdą (przy okazji wspomnę kampanię reklamową Burger King - szczerze, nie mogę patrzeć po tym na Disneya jako na poważną korporację) to mogę domniemywać, że za takim stanem rzeczy stoi sam Iger, który chciał filmu wpadającego w gusta wszystkich, zatrudniając do tego człowieka, który dobrze sprzedaje stare. Tymczasem TROS będzie mieć trudność z osiągnięciem obrotów TLJ (co też podejrzewałam), więc odpowiedź widowni jest jasna. Nie udało się.

Przyszłość? Disney ma kolejną fazę filmów MCU oraz Avatary, które mogą być tym, czym mogły być SW teraz. Nie wiem czy ktoś czeka i chce kontynuacji kinowej TROS w najbliższej przyszłości czy nawet za 10 lat, bo jest jednoznacznie zamknięte, a dwa - nie ma już tam jedynego ciekawego bohatera, innych sprowadzili do wydmuszek. I czy w ogóle publika ogółem ma zapotrzebowanie na kinowe SW? Wydaje mi się, po wynikach TROS, że nie. Przykro mi, że przez długi czas nie będzie mi dane oglądać SW w kinie, bo sądzę, że projekty po twórcach GoT i ewentualna trylogia Riana zostaną anulowane, gdy opadać będzie kurz po TROS. A przy okazji będziemy świadkami szamba i zwolnienami w samym LF, co w sumie może tylko wyjść tej marce na dobre. Będą jakieś seriale, mam nadzieję bardziej rozbudowane niż Mandalorian, jakieś książki i komiksy, eksploatujące w końcu bardziej okres między sequelami, a ROTJ, może i jakieś post TROS, niemniej - nie ma SW w kinie to nie ma SW. Jest to naprawdę bardzo przykre.

Co ja bym w tym momencie chciała zobaczyć? Kinowe post TROS nie ma dla mnie kompletnie znaczenia i w ogóle mnie nie interesuje. W tej chwili najchętniej zobaczyłam w kinie Solo 2, czyli kontynuację najlepszego całościowo filmu SW, który dał nam Disney. Fajną, oldskulową przygodówkę, ze starymi bohaterami o nowych twarzach, z nowym kompozytorem, który świetnie zastąpił niedającego już rady Williamsa. Solo był dla mnie stary, ale świeży, jakkolwiek to brzmi. Niestety, paradoksalnie najlepsza rzecz okazała się finansową klapą i kinowa kontynuacja pewnie nigdy nie dojdzie do skutku. Może serial? Tylko proszę, nie tak banalny jak Mando. Tego bym sobie życzyła. Inne kinówki to kwestia kilku lat i powinny dotyczyć zupełnie innych okresów, żeby widzowie zapomnieli o sequelach. Jestem w sumie otwarta na wszystko, jeśli tylko twórcy mają coś ciekawego do opowiedzenia. Seriale natomiast, jeśli będą na poziomie skomplikowania Mandalorianina to nie będzie rzecz dla mnie. Inne rzeczy? Project Luminous brzmi bardzo ekscytująco, ale co z tego wyjdzie nie wiadomo. Obserwuję.

OT>PT>ST

SOLO>R1>TROS>TLJ>TFA

Chciałbym zobaczyć Mikrobiotyczny Świat George Lucasa i falę hejtu która ogarnia pseudofanów SW.

Bastion płonie, mózgi eksplodują, piana się toczy itd.

Apocalypse Now

Nie ma co się rozpisywać, jedyny pozytyw to powrót aktorów z starej trylogii i tyle, reszta pozostaje milczeniem.

nieudanych rebootów. Disney ewidentnie miał pierwotny zamysł by zmieniać bardzo niewiele i dodać tylko nowe postacie, które zrobią to samo, co stare. Plus stare postacie w tle dla przyciągnięcia rodziców. Niestety Przebudzenie Mocy pokazało już, że sama powtórka z rozrywki nie zadziała. I tutaj Disney zareagował histerycznie przydzielając Riana Johnsona, który sagę wywrócił do góry nogami i odrzucił od filmów większość fanów. Potem przyszedł Abrams w roli hydraulika Mario by ratować z tej kupy co się da. No i tym właśnie jest ta trylogia. Największa jej wada to bojaźliwość, nieposzanowanie sagi i uniwersum, fatalne aktorstwo i wtórność.

Dialogi są tak koszmarne i żadne, że absolutnie żadna linijka nie zostanie zapamiętana na dłużej. Fabularnie to tylko powtórka z rozrywki. Najmocniejsze strony to nawiązania do EU w Epizodzie IX i powrót do spraw Sithów oraz Jedi. Jest to jednak trylogia rozczarowujących, słabych i w ogóle nie wzbudzających zainteresowania postaci. Luke, Han i Leia są w zasadzie w panteonie herosów popkultury. Rey to nic. Korpoprodukt, który zniknie bez echa.

W ogóle nie są to dla mnie Gwiezdne Wojny i trudno traktować te filmy poważnie. Myślę jednak, że dadzą Disneyowi sporo do myślenia. Zauważcie też, że to co przy olbrzymim wysiłku kiepskich twórców wymyślono to tylko słabsze zrzynki fabuł z EU. Cała ta trylogia to miks Mrocznego Imperium z książkową serią Dziedzictwo i Jacenem przechodzącym na ciemną stronę mocy by zabić Hana So... Znaczy Marę Jade xD Ktoś powinien napisać o tym dobrą książkę "Jak unieważnić stary kanon i zrobić jego beznadziejną podróbkę!".

Oczekuję na zupełnie inne czasy i odejście od Skywalkerów. Sithowy klimat TROS to przedsmak tego, jak świetne mogłyby być filmy będące nawet np. ekranizacją Opowieści Jedi z Uliciem i Exarem. Wystarczy by nie tworzyli na siłę własnej kupy, tylko sięgnęli po coś lepszego, co już mają. Albo zatrudnili wreszcie dobrych scenarzystów, którzy odpowiednio poznają świat przedstawiony zanim na przestrzeni 3 filmów dają 3 wykluczające się sposoby korzystania z nadprzestrzeni...

...to IMO wyścig z czasem.
W przypadku TROS już zupełnie niepotrzebny. Co chwilę w trakcie seansu zapominałam o tym motywie. Zupełnie niepotrzebne to było. Mogli się obawiać (i dlatego śpieszyć) samego faktu, że jest tam zagrażająca całej galaktyce flota.

Wydaje mi się, że oba filmy zyskałyby bardzo na tym gdyby ich akcja działa się dłużej - kilka dni czy nawet tygodni.

Grafika wyrażająca więcej niż tysiąc słów:

https://scontent.fqyy1-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/s960x960/80554990_10159161927604908_3152574663201128448_o.jpg?_nc_cat=108&_nc_ohc=BzJ6vdVjbgQAQn1Y5_HUiOMD-sUTFZaXjqpxmhX05nTF7BP9HzErXA8ag&_nc_ht=scontent.fqyy1-1.fna&oh=1ac3195866599bfe31908c4a6ce974d2&oe=5E71444E

https://www.youtube.com/watch?v=BD5mLw0A8vI

Podsumowanie najpoważniejszych problemów scenariuszowych Abramsa.
Pod lupę mamy zatem wzięte Skywalker. Odrodzenie, z paroma przebitkami do Przebudzenia Mocy i innych produkcji dla porównania (co działa np w Mission Impossible ale nie w SW).

Czekałem trochę czasu żeby sobie to uporządkować w głowie. Zaraz po premierze miałem podejście pt. "No jednak to się jakoś super kupy nie trzyma i nie było planu hurr durr zły Disney".

Ale im dłużej myślę o tej historii, tym więcej mam pozytywnych myśli. O dziwo. Nie o samym TROS, które mnie zawiodło, ale o samej trylogii. Bo jakimś dziwnym trafem to się jednak wszystko trzyma kupy. Przynajmniej dla mnie.

Po pierwsze postacie i ich rozwój, bo to najwazniejsze w każdej trylogii. Czy to Anakin, czy Kenobi, czy Luke - ważne jest to jaką drogę przechodzą, jakie wyciągają wnioski. To czym pozytywnie mnie zaskoczyło TROS to właśnie ten aspekt, szczególnie w przypadku Rey. Na pierwszy rzut oka to, że Rian wyskoczył z Rey Nobody, a JJ z Rey Palpatine, się kłóci. Ale w praktyce wynika z tej trylogii fajny wniosek. Nie ważne czy masz jakąś rodzinę, nie ważne czy ta rodzina narzuca na Ciebie jakieś brzemię, Ty możesz zrobić ze swoim życiem to co chcesz. Możesz uznać za swoją rodzinę ludzi, którzy nie są związani z Tobą krwią. To mogą być Skywalkerzy (tak jak dosłownie kończy się film) ale to mogą być też Twoi przyjaciele - Finn, Poe, nawet droid. W przypadku Kylo Rena redemption było prawie pewne. Moim zdaniem czuć to było od samego początku. Pytanie było takie jak zostanie to zrealizowane. I można się spierać czy te sceny wybrzmiały tak jak miały wybrzmieć, ale podoba mi się jak Abrams ograł ten moment. Najpierw Rey tak jakby zabiła Kylo Rena jego własną bronią, a potem metaforycznie i praktycznie uleczyła Bena Solo. I zaraz chwilę po tym nastąpiła chyba najlepsza scena tego filmu czyli mirror sceny Han-Ben z TFA. To są dla mnie fajne i istotne momenty TROS, które niestety zostały trochę przyćmione przez masę akcji i chaosu.

To na co narzekaliśmy od czasów TFA to pewna wtórność sequeli. Szturmowcy podobni do tych z OT, statki bardzo podobne, First Order to takie niedorobione Imperium. No i w sumie śmieszne jest to, że to się całkiem fajnie spaja z tym, że za wszystkim stał Palpatine, twórca Imperium. Nawet te zarzuty, że First Order jest niedorobionym, infantylnym Imperium mają sens, bo FO nigdy nie miało być ostatecznym idealnym tworem. Jasne, zarzut o wtórność nadal pozostaje w mocy, bo to jednak tylko wyjaśnienie in-universe. Dalej jest to trylogia mocno bazująca na OT i nie dająca jakiejś świeżości, nowości. Tą nowość otrzymujemy głównie w postaci Kylo Rena, który zresztą jest dla mnie jednym z najlepszych elementów całego Star Wars. Sam pomysł na tą postać jest bardzo fajny, ale myślę, że to Adam Driver wyciągnął tą postać do takiego poziomu. Co pokazuje jak niesamowitym aktorem jest Driver.

Poza tym podoba i nie podoba mi się jednocześnie to co zrobiono z Wielką Trójką. Podoba mi się rola Hana w TFA i TROS. Jeszcze bardziej podoba mi się jak fabularnie poprowadzono Luke`a postROTJ. Ale niestety postać Lei to nie moje kredki. Może rzeczywiście wynika to z tego, że Carrie nie miała szansy zagrać swojej roli w TROS i wtedy rzeczywiście jej rola byłaby znacząca. Ale to co dostaliśmy to tylko Leia generał umierająca w pewien dziwny sposób pod koniec trylogii.

A. No i Palpatine. Eh.. on jest głównym powodem, dla ktorego mam taki problem z TROS. Ale jednocześnie, kurde, ma to sens. BARDZO pasuje mi to, że Snoke był pewnego rodzaju marionetką. BARDZO fajnie postać Palpatine`a łączy się też z głosem Vadera w głowie Kylo. Sama śmierć Snoke`a też zyskuje na wartości po odkryciu, że Palp za tym wszystkim stał. Palpatine jako główny mastermind za wszystkimi trzema trylogiami to dla mnie naprawdę duży plus. A dużym minusem jest to jak badziewnie Abrams to grał. Wrzucił go w napisach początkowych, praktycznie bez żadnej podbudowy. Natomiast moment jego śmierci jest tak obrzydliwie wykonany, że chyba nawet pokonuje jego niszczejącą twarz z ROTS.

Skupiłem się na tym co cenię w sequelach, ale oczywiście jest też sporo rzeczy, które wypadają gorzej.
- momentami humor, który jest o klasę gorszy np. od tego w OT
- za dużo akcji, za mało refleksji, szczególnie w obu filmach Abramsa
- odcinanie się od PT
- trochę nieudanych postaci i wątków do zapomnienia
- sceny, które miały wybrzmieć bardzo emocjonalnie, często nie wywoływały we mnie żadnej emocji albo nawet śmiech*
- Finn.. naprawdę lubiłem tego bohatera po TFA, mimo, że to taki trochę poważniejszy Jar Jar. Ale to co z nim zrobiono w TLJ i TROS woła o pomstę do nieba. Naprawdę gdyby Rian miał jeszcze więcej jaj i go zabił na Crait to zupełnie inaczej odbierałbym tą postać.
- nie wiem o co dokładnie chodzi i co tak naprawdę powoduje, że czuję to co czuję, ale z jakiegoś powodu nie odbieram tych filmów tak poważnie jak PT i OT. Może to kwestia czasu, może za 10 lat zupełnie mi to przejdzie, ale teraz jak oglądam ST to jakoś tak wydaje mi się to bardziej, nie wiem, trywialne niż poprzednie trylogie.

* I tutaj nawiązuje m.in. do sceny ściągnięcia hełmu przez Kylo, którą teraz traktuje zupełnie inaczej, ale podczas premiery niestety się zaśmiałem. Mam na myśli też słynne oznajmienie, że Rey to Palpatine. Śmierć Lei. Pewnie parę innych scen.

Kurde, chciałem tutaj napisać swoje podsumowanie, ale wprowadzający post Gunfana to jest dokładnie to, co chciałbym powiedzieć o tych filmach. Serio, myślę i czuję identycznie. Zdanie po zdaniu

Koniec podsumowania

W wielu miejscach, m. in. też na Bastionie spotkałem się z opinią że brakło wspólnej sceny Hana, Luke`a i Leii.
Mnie tego jakoś szczególnie nie brakowało, to nie miałby być filmy o nich, ale nie pogniewałbym się za taką scenę.

W TROS, w scenie kiedy Kylo rozmawia z Hanem można było dorzucić duchy mocy Luke`a i Leii.

Leia mogła by powiedzieć "there is still good in you" (kwestia z TFA która w całości brzmiała: "there is still good in him" a "you" można byłoby dograć z jej innej kwestii np z TLJ "you are demoted"). A Luke to już nie problem, cokolwiek by kazali powiedzieć Markowi, on zrobiłby to świetnie :

Dzięki trylogii sekweli po raz pierwszy byłem w kinie na Gwiezdnych Wojnach. Widać też po Bastionie, że wiele innych ludzi po raz pierwszy się wciągnęło w SW właśnie dzięki nim, a Bastion zyskał wielu, wielu wartościowych użytkowników. Pod względem fandomowym - super sprawa. Na pewno zadowoliło to też tych, którzy łykają wszystko ze znakiem SW nieważne, jakie by nie było.

W kontekście filmowej historii, sekwele okazały się kompletnie zbędne, wręcz zaprzeczające całej reszcie. Ponadto, okazało się, że nie ma też spójnego pomysłu na te filmy, żadnej wizji. Od początku nowa historia była budowana jak reboot klasycznej trylogii (TFA), zamiast nowej historii godnej sagi, a kiedy to się nie sprawdziło, to połączono humor z Marvela i podejście typu "wywróćmy wszystko do góry nogoma" (TLJ), a kiedy pojawiło się dużo hejtów w internetach (xD), to powstał film ignorujący poprzedni, który coś na siłę miał niby "łatać", a sam w sobie jest dziurawy jak ser szwajcarski. Wyrzucono za okno całe poświęcenie Vadera z E6, Luke`a (lub Anakina) jako Wybrańca, a przy tym wykorzystano najbzdurniejsze rzeczy z dawnego EU. Ciężko kopie ANH, czy kolejne wersje Gwiazd Śmierci uznać za jakikolwiek wkład we wszechświat SW... Ponadto, podobnie jak w prekwelach, nie udało się zbudować ciekawych, zapamiętywalnych postaci - bo trudno za takie uznać Finna, Rose, czy Phasmę. W istocie oglądało się te filmy dla starych aktorów i ich stare postaci, a TROS to potwierdził, budząc do życia jeszcze jedną z nich.

Prekwele pomimo niewątpliwych wad, uzupełniały sagę Skywalkerów i ukazywały świat SW z innych stron. Bogata Republika, a siermiężne Imperium. Wspaniałe Naboo, Coruscant, czy nawet wyścigi na Tatooine. Wielcy Jedi, a dogorywający dwaj Mistrzowie. Sekwele miały szanse opowiedzieć nową historię o nowych bohaterach, ale okazały się one wydmuszką.

Na starcie powiem, że uważam TLJ za dużo lepszy film niż TFA itd. ale ja nie o tym.

Spotkałem dobrego kolegę, który zaczynał od OT potem odbił się od TPM ale już ROTS było dla niego zjadliwe.
Nowe filmy od Disneya bardzo mu się podobają po każdym miałem okazję z nim porozmawiać, powymieniać się wrażeniami itd.

No właśnie.
Pytam jak TROS, a on mówi że się wybiera.
Tylko że on już w grudniu się wybierał i jakoś nie dotarł.
Mówię, że film zaraz zejdzie z ekranów i chyba już nie zdąży zobaczyć.
- no chyba już nie zobaczę

Szok.

Dodam tylko że mieszka koło kina, wystarczy że wyjdzie z domu i przejdzie przez ulicę.
Znam go od dawna i wiem że film mu się spodoba, recenzji nie czyta, z internetu nie korzysta jak nie musi.
Gdyby tylko on jeden.
W pracy spotkałem 4 osoby które widziały TROS i są zadowolone, ale kilku kolegów którzy potencjalnie mogliby pójść bo byli wcześniej, twierdzi że obejrzy już domu.

W przypadku SOLO wiele osób nie wiedziało iż taki film jest w kinach, tym razem ludzie wiedzą, reklama działa, ale nie są zainteresowani.

Zastanawiałem się dlaczego tak jest, dlaczego osobom którym podobały się wcześniejsze filmy teraz nie są zainteresowane.

Przyczyn jest wiele ale myślę że kluczowe jest tutaj zakończenie TLJ, które nie sprzyja oczekiwaniu na ciąg dalszy.
Gdyby tak Lando odpowiedział na wezwanie i przybył z tą całą flotą pod koniec TLJ a na koniec tajemnicza zakapturzona postać rzuciła tekst: wszystko muszę robić sam

To może ta dwuletnia przerwa nie siałaby takiego spustoszenia jak obecnie.
Johnson zamknął wiele nieciekawych wątków z TFA ale nie dał pożywki dla dalszych spekulacji.

Z perspektywy całej trylogii TLJ to bardzo szkodliwy film, gdyby wychodziły w odstępie kilku miesięcy to spadek zainteresowania byłby mniejszy, ale ta długa przerwa skazała TROS na zapomnienie zanim się pojawił.

Ta trylogia, to efekt totalnej niekompetencji korpo - szczurów, którym wydawało się, że filmy z logiem Star Wars robić każdy może. No jednak nie.

Poprzednie epizody, co by nie mówić o ich jakości, były filmami robionymi przez wizjonera. Tutaj, po grzechu głównym korpo - szczurów z Disneya (pycha, iż każdy może zrobić Star łorsy), przychodzi właśnie ten: brak koncepcji. Jak można nie rozpisać szkieletu opowieści i zmieniać jej charakter co epizod, to jest trwoga od rana do wieczora. Przed powstaniem TFA skasowano stare poczciwe EU, aby utorować drogę nowej trylogii, która miała wnieść powiew świeżości. Gdy okazało się, że TFA to ANH w nowej odsłonie, lejce popuszczono całkowicie w TLJ, co wprowadziło wyraźny rozdźwięk pomiędzy poszczególnymi epizodami. Wisienką na torcie niekompetencji było odwołanie się całymi garściami do tego skasowanego i niedobrego EU w epizodzie 9. To co mnie cieszyło, było równoznaczne z przyznaniem się do winy, że skasowanie EU i nowa trylogia były błędnymi decyzjami z założenia. Niespójny obraz, koślawego nowotworu nawiązującego łopatologicznie do OT, pomieszanego z arogancją butnych korpo - szczurów, patrzących wyłącznie na Star Wars jako kurę znoszącą złote jaja, zakończyło się poczuciem niespełnienia oczekiwań zwykłych widzów i fanów.

O miałkości nowych postaci, zblazowanych reżyserach i scenarzystach, czy klepiącej trzy po trzy K. Kennedy, nawet żal pisać.

Czy te filmy mogły być lepiej zrealizowane? Oczywiście, że tak. Wystarczyło powstrzymać nienasyconą chciwość i dać sobie czas na stworzenie skryptu, który później będzie konsekwentnie rozwijany. W tym czasie, można było eksperymentować, wprowadzając takie filmy jak R1, czy Solo, co również wpływałoby na budowanie nastroju wyczekiwania nowej trylogii wśród fanów serii. Tym czasem, chęć zysku wygrała ze zdrowym rozsądkiem.

Przed wejściem do kin TFA chciałem przeczytać serię Dziedzictwa Mocy, które czasowo pokrywało się z trylogią Disneya, aby móc wyrobić sobie zdanie, co lepsze i czy warto płakać za starym EU. No jednak warto uronić łzę.

Sumując średnią ocen poszczególnych filmów wychodzi, że powinienem wystawić trylogii sequeli 5/10. Tak się jednak nie stanie. Pazerność, pycha, zwykła głupota... to wszystko musi być odpowiednio nagrodzone 3/10. Ta "trójka" to za posypanie głowy popiołem, gdyż za takowe uważam nawiązania do starego kanonu w TROS.

Problem z podsumowaniem trylogii sequeli jest taki że właściwie nie bardzo wiadomo co podsumować. Dostaliśmy bowiem dwa rewelacyjne filmy, z których jeden łączył nostalgię z otwieraniem zupełnie nowej rzeczywistości SW, a drugi rozwijał pierwszy jednocześnie bawiąc się starymi motywami - oraz trzeci film, efektowny, ale robiący co się tylko da żeby odciąć się od reszty, i sklejany z nieustannie zmieniających się pomysłów, zwykle wyciąganych z szafy. To w sumie żadna nowość, OT powstawała bez szczególnego planu, w warunkach nieustannego rozwoju i wymyślania zwrotów akcji, na PT głównym planem było "dojść do punktu określonego w OT jako punkt wyjścia, w praniu wyjdzie jak".

Dostaliśmy kino pomysłowe, choć nie w taki sposób jak wielu sobie wyobrażało, rozwijające koncept Mocy (i nieistotne na ile coś z tego pojawiało się wcześniej w książkach, komiksach czy fanfikach), ze znakomitymi nowymi postaciami i z oddaniem należnych honorów starym postaciom. Czy można było lepiej? Oczywiście, zwłaszcza w ostatnim akcie, i w różnych detalach. Czy dobrze że powstały? Siedem* godzin znakomitego filmowego SW to zawsze lepiej niż brak siedmiu godzin znakomitego filmowego SW. Czy to dobre podsumowanie Sagi? Cóż... finał niestety nie wykorzystał szansy, i nie będę oceniać czy to wina indolencji scenarzystów, czy pogubienia się na etapie samej produkcji, ta przepychanka mnie w sumie nie obchodzi (kiedyś się pewnie dowiemy jak to dokładnie było).

*nie liczyłem co do minuty